روز قدس راهبردی که اسرائیل را پشت دیوارهای بلند زندانی کرد
روز قدس ادامه راهبرد مستقل حضرت امام خمینی (ره) است که با آن انقلاب اسلامی را در ایران پیروز کرد.
اشتراک گذاری :
گروه مقاومت "تنا": روز قدس ادامه راهبرد مستقل حضرت امام خمینی (ره) است که با آن انقلاب اسلامی را در ایران پیروز کرد؛ در این راهبرد مردم با انگیزه الهی، در جایی هزاران نفر و در جایی دیگر میلیونها نفر به میدان میآیند و با همین جمعیت است که دیگر توپ و تانک و مسلسل اثر نمیکند، این راهبرد اکنون در مهمترین موضوعی که ملت ایران در صحنه خارجی نسبت به آن حساسیت دارد یعنی مساله قدس تبلور پیدا کرده است.
انقلاب اسلامی ایران در ۲۲ بهمن ۵۷ به پیروزی رسید و اولین ماه رمضان بعد از پیروزی انقلاب در مرداد ماه سال ۵۸ بود، جمعه آخر ماه رمضان در آن گرما مردم از مسجدها با شعار الله اکبر، مرگ بر آمریکا و مرگ بر شوروی به سمت نمازجمعه حرکت کردند، این همان راهبرد مرگ بر آمریکا و مرگ بر شاهی است که انقلاب را پیروز کرد و در مساله قدس هم به کار گرفته میشود؛ در زمان شاه مردم قربتا الی الله، با وضو و آمادگی برای شهادت در صحنه حاضر میشدند، در زمان راهپیماییهای انقلاب هرکسی که از منزل خارج میشد وضو میگرفت یا غسل شهادت میکرد چون میدانست احتمال تیراندازی یا شهادت وجود دارد؛ آمدن میلیونی مردم به صحنه با نیت الهی همان مسیری است که توسط حضرت امام در قضیه لانه جاسوسی و جنگ هم انتخاب شد و حضرت امام این راهبرد را بدون اینکه استکبار در ابتدا متوجه شود در مراسم برائت از مشرکین در خانه خدا و حج هم وارد کرد و به همه مسلمانان چهره اسلام را نشان داد؛ در آنجا مردم با حضور در صحنه ماکت قدس را بلند میکنند و مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرائیل و مرگ بر شوروی میگویند، استکبار در ابتدا متوجه این حربه نشد ولی وقتی هم که متوجه شد به قیمت خیلی سنگینی سعی کرد این موضوع را متوقف کند، در آخر کار هم کشتار حجاج در سال ۶۶ اتفاق افتاد ولی دیگر دیر شده بود چون این راهبرد حداقل به فلسطین منتقل شده بود و انتفاضه اول نتیجه همین راهبرد بود، بعد هم وقتی شارون به مسجد الاقصی رفت انتفاضه اقصی اتفاق افتاد که آن هم با همین روش است و اکنون هم کاری که فلسطینیها در قیام بازگشت میکنند ادامه همین مسیر است.
راهپیمایی بازگشت، یک راهپیمایی کاملا مشروع براساس قوانین بینالمللی است، قوانینی که البته مورد پذیرش ما نیست و توسط دولتهای زورگو نوشته شده است ولی همین قوانین از جمله قطعنامههای سازمان ملل مانند قطعنامه ۱۹۴، حق بازگشت فلسطینیها را یک حق مشروع و رسمی میداند و این مردم هم در حال انجام تظاهرات مسالمتآمیز در آن ور سیمهای خاردارها هستند ولی همین حرکت هم اسرائیلیها را به شدت وحشت زده کرده و موجب اقدامات جنونآمیز آنها شده است، فلسطینیها این طرف سیم خاردار در حال تظاهرات هستند و اسرائیلیها آن طرف با تک تیرانداز و خمپاره حمله میکند که بیش از ۱۰۰ شهید و هزاران زخمی تاکنون داشته است.
شعار مردم فلسطینی این است که میخواهیم به خانه خود بازگردیم، در فلسطین همه از خانه خود جابهجا شدهاند، جابهجاییها فقط متعلق به آنهایی که سال ۴۷ از سرزمین خود رانده شده و به اردن، سوریه و لبنان آمدند نیست، حتی آنهایی که در سرزمینهای سال ۴۸ هستند و حتی آنهایی که در کرانه باختری هستند هم جابهجا شدهاند و وقتی همه میگویند میخواهیم به خانههای خود بازگردیم یعنی اسرائیل باید نابود شود و این پاسخی به توهین و توطئه بزرگ ترامپ است که برخلاف همه قوانین بینالمللی و همچنین مذاکرات سازشی عمل کرد؛ در شرایطی که آمریکا در برخی این مذاکرات سازش که البته آن هم مورد پذیرش نیست، ضامن بود و قراره شده بود سرنوشت قدس در مذاکرات نهایی مشخص شود، ترامپ قلدرمابانه سعی کرد پایتخت رژیمصهیونیستی را به قدس ببرد، حال اینکه خود رژیم صهیونیستی هم مورد قبول نیست تا اینکه بخواهد پایتختی برای آن وجود داشت باشد.
ملت فلسطین یک راهبرد در برابر جنایات صهیونیستها قبول کرده و آن این است که بایستد و بگوید ما میخواهیم به خانه خود بازگردیم و به همین دلیل است که اینگونه با آنها برخورد میشود؛ در حالی که ترامپ مخصوصا برای تحقیر اعراب و مسلمانان دقیقا روز نکبت یعنی روز ایجاد اسرائیل را برای تاسیس سفارت خود در قدس انتخاب کرده تا بگوید که همان خط اشغالگری ادامه دارد، فلسطینیها هم به حرف اول یعنی بازگشت به خانههای خود برگشتهاند و به این ترتیب تلاش میکنند ذلتی که ترامپ سعی داشت به آنها تحمیل کند را به عزت تبدیل کنند.
در این شرایط اولین تاثیر حضور مردم ایران و جهان در روز قدس، این است که فلسطینیهایی که در داخل فلسطین همان راهبرد ما را دنبال میکنند دلگرم و پایدار میشوند و این حداقل کاری است که ما میتوانیم در روز قدس انجام دهیم تا بگوئیم با آنها هستیم و همین روش است که موجب شده اسرائیل در موضع عقبنشینی قرار گیرد؛ اسرائیلی که زمانی قرار بود از نیل تا فرات باشد و پرچم آنها هم همین مساله را نشان میدهد و اسرائیلی که زمانی فقط گسترش پیدا میکرد، اسرائیلی که در سال ۱۹۴۸، ۷۲ درصد از فلسطین را در اختیار داشت، ۱۹۶۷ نه تنها کل فلسطین بلکه همسایهها را هم اشغال کرده بود و اسرائیلی که تا سال ۱۹۸۲ تا بیروت پیش آماده بود امروز نه تنها توسط مقاومت از بیروت بیرون خارج شده بلکه از کمربند امنیتی لبنان و خود لبنان هم بیرونش کردهاند و حتی ۲۰۰۵ از غزه هم اخراج شده است، اکنون اسرائیل در حال دیوار کشیدن دور خود است و با این دیوار کشیدن میخواهد بین خود و فلسطینیها فاصله بیاندازد و این یعنی نه تنها نیل تا فراتی در کار نیست بلکه سعی میکند با در پیشروی مقاومت همین چیزی که دارد را هم از دست ندهد.