ابعاد شکست جنگ تحریمی آمریکا علیه ایران در تحلیل رسانه‌های روسیه
در طول یکصد سال گذشته، تحریم به عنوان ابزاری در جهت نیل به اهداف سیاست خارجی بدل شده است. اساساً تحریم ها توسط کشورهایی که دارای زیربنای اقتصادی و فنی قوی‌تری هستند اعمال میشود و آمریکا سردمدار اعمال این تحریم‌ها شناخته میشود. از ۱۷۴ مورد استفاده از تحریم ها در قرن بیست و اوایل قرن بیست و یک، ۱۰۹ مورد آن مربوط به ایالات متحده آمریکا بوده است. برتری اقتصادی و نقش پیش‌رو در امور مالی جهان باعث شده این کشور بتواند با فشار بر بازیگران ضعیف‌تر به دنبال اعمال اهداف خود در ساست‌های داخلی و خارجی این کشورها باشد.
اشتراک گذاری :
به گزارش گروه مقاومت "تنا"؛ تحریم علیه جمهوری اسلامی ایران تقریباً از اویل روزهای پیروزی انقلاب آغاز شد و این شاید یکی از اولین روش‌های فشار آمریکا برای تسلیم انقلاب در ایران بود. با گذشت زمان هرچه عدم حصول نتیجه در پروژه‌های اجرا شده علیه نظام جمهوری اسلامی بیشتر اثبات می‌شد و ایضاً تحریم‌ها نیز بی نتیجه نشان می‌داد، در نتیجه فشارهای تحریمی افزایش یافته و سعی می‌شد تا از طریق فشار اقتصادی زمینه برای ضربه به نظام ایران بیشتر فراهم گردد.
این روند آمریکا در طول چهل سال بعد از پیروزی انقلاب ادامه داشت، تا جایی که باراک اوباما رئیس جمهور پیشین آمریکا به قول خودش ساختار تحریم‌های فلج کننده را به اجرا درآورد! با این حال آنچه امروز در نتیجه بیش از ۴۰ سال فشار بر ایران مشاهده می‌کنیم، این است که علی‌رغم همه کاستی‌ها با روندی رو به رشد در حرکت بوده و در عرصه سیاست خارجی نیز موجب شکست‌های متعدد طرح های آمریکا در بسیاری نقاط منطقه شده است.
اما جالب است نگاهی بکنیم به تحلیل و نگاه رسانه‌های روسی در خصوص جنگ تحریمی آمریکا علیه ایران که حالا از نگاه آنها نیز به امری کم‌اثر و حتی گاهی مؤثر برای پیشرفت ایران مبدل شده است.
یک گزارش تحلیلی به نام «تجربه جنگ تحریمی علیه ایران» به قلم ایون تیموفییف که توسط باشگاه ولدای در ماه مه ۲۰۱۸ به انتشار رسید، به بررسی تجربه تحریم‌های ایران می‌پردازد تا از این طریق تحریم‌های آمریکا علیه روسیه را بررسی نموده و نتایج آن را پیش‌بینی نماید. درواقع روس‌ها به دلیلی قرارگیری در تجربه‌ای مشابه می‌دانند که باید وضعیت ایران را مورد کنکاش و بررسی قرار داده تا به الگوی رفتاری بهتری در واکنش به تحریم اقتصادی آمریکا دست پیدا کنند.
در این مقاله ذکر شده که بعد از اجرای برجام ظاهراً آمریکا به اهداف خود رسید و توانست با جنگ تحریمی علیه ایران، رفتار ایران را تغییر دهد، ولی درواقع ایران پیروز پرونده هسته‌ای بود.ایران در این پرونده مؤفق شد حق استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای را برای خود تثبیت کند، استقلاب خود را در سیاست‌های داخلی و خارجی حفظ کند، به بازار انرژی بازگردد و بسیاری از محدودیت‌های گذشته را کنار زده و برخی دارایی‌های بلوکه شده خود را آزاد کند.
به گفته نویسنده این مقاله در حال حاضر ایجاد اجماع جهانی دوباره برای هر کشوری همچون آمریکا دشوار خواهد بود و دیگر نمی‌توان ایران را در انزوا خصوصاً در این موضوع قرار داد.
نتیجه گیری نویسنده این است که اقتصاد ایران با همه کاستی‌ها در جنگ تحریمی علیه ایران مسیر موفقیت را در مجموع طی کرده و درواقع نمی‌توان آمریکا را پیروز اعمال سیاست‌های تحریمی دانست. کما اینکه موارد مشابه تحریم‌ها علیه ایران در دستور کار برای اعمال علیه روسیه نیز قرار گرفته است.
