در حالی که با شهادت حاج قاسم سلیمانی آمریکا به شکلی ویژه انتظار داشت تا محور مقاومت را بی فرمانده، شکست خورده و ناکام ببیند اما تحولات این یک صد روز نشان داد مکتب قاسم سلیمانی ماندگار است و آینده آن امید بخش.
- در فقدان حاج قاسم آنچه بیش از هر چیز خود را نشان می دهد حضور نگاه استراتژیک او در جای جای محور مقاومت و پیگیری دقیق آن در این محور است. در یمن نفی اشغال به شدت پیگیری می شود و در 100 روز گذشته با سقوط استان جوف به دست انصارالله قریب الوقوع بودن سقوط مارب در صدر اقدامات قرار گرفته است. در عراق انسجام مخدوش شده احزاب و جریانات شیعی مجددا احیا و به بیت شیعی برگشته است. در سوریه دورنمای باز پس گیری ادلب به عنوان آرزویی دیرینه با فتح معره النعمان و سراقب کاملا روشن تر از هرزمان شده است. در لبنان ثبات سیاسی تعمیق شده و بالاخره در فلسطین اتحاد و همدلی بر جریان های مختلف مقاومت مجددا حاکم شده و روزهایی تجربه شد که هر خطایی از اسرائیل در قالبی بسیار دردناک پاسخ داده می شود. دیدگاه "نقطه زن" سردار سلیمانی این روزها خود را در قالب "موشک های نقطه زن"در دستان مبارزان فلسطینی بازنمایی می کند.
- در فقدان شهید سلیمانی مفهوم جدیدی بنام "انتقام سخت" در جای جای محور مقاومت تئوریزه شد، مفهومی که در یک نگاه بسیار گذرا این روزها به عاملی تبدیل شده است که آمریکا را در عراق بر آن داشته است که نیروها و تجهیزات نظامی اش را از گستردگی پیشین به سوی تمرکز در چند منطقه محدود هدایت کند.
- در شرایط جدید دیگر سخنی از لزوم سقوط نظام قانونی سوریه شنیده نمی شود، هیچ کس از دست برتر ائتلاف سعودی در یمن و حتی امکان پیروزی اشغالگران سعودی - اماراتی ولو در آینده ای دور حرفی به میان نمی آورد، معامله ترامپ که با افتخار بعد از شهادت سردارسلیمانی رونمایی شد به جوهری بر کاغذ تبدیل شده است، حزب الله لبنان بیش از هر زمان قدرتمند است و از همه مهم تر این روایت در حال تقویت است که به جای نظم نوین آمریکایی باسابقه ای چندین دهه ای این مقاومت در برابر آمریکاست که به عنوان رقیبی جدی در مقابل نظم نوین آمریکایی در منطقه خلق شده است و روز به روز بالنده تر می شود.
