عاشورای حسینی علیه‌السلام یک حقیقت جاودانه و همیشه زنده است. گواه این ادعا شور توأم با شعوری است که علیرغم عداوت‌ها و دشمنی‌ها روز به روز عمیق‌تر و گسترده‌تر می‌گردد.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، حجت‌الاسلام ابوالقاسم علیزاده طی یادداشتی پیرامون عزاداری‌های محرم نوشت:
عاشورا تنها یک پایان دارد آن‌هم ظهور و استقرار حاکمیت عدل توحیدی و جهانی امام عصر ارواحنا فداه!
عاشورای حسینی علیه‌السلام یک حقیقت جاودانه و همیشه زنده است گواه این ادعا شور توأم با شعوری است که علیرغم عداوت‌ها و دشمنی‌ها روز به روز عمیق‌تر و گسترده‌تر می‌گردد. چه آنکه اراده خدای متعال که مافوق همه اراده‌هاست قطعاً پشت این حقیقت بی‌نظیر است. ناظر بر این بیان، فرمایش نبی مکرم اسلام است (ص) که نسبت به حادثه خون‌بار کربلا با پیش‌بینی حکیمانه فرمودند: «إنّ لِقَتلِ الحُسینِ حَرارَةً فی قُلوبِ المُؤمِنینَ لاتَبرُدُ اَبَداً». در گذر زمان و در کشاکش حوادث سخت تاریخ چه بسیار فتنه‌ها و توطئه‌ها علیه عاشورا و حماسه حسینی علیه‌السلام و حتی تربت و خاک پاک کربلایش توسط صاحبان قدرت‌های شیطانی، منحرفان،کفار و منافقان جریان یافت و از آنجا که نور حق را حافظ و نگهبانی همچون خالق هستی است، به فضل الهی توفیقی نیافتند. و بلکه بر عظمت و دامنه دانشگاه حسینی علیه السلام افزوده گردید.
هر بار که تهاجمی به حریم نهضت حسینی علیه‌السلام صورت گرفت منطق و آرمان‌های عاشورا برای انسان‌های تشنه عدالت، پاکی، مستضعف و مظلوم عالم در ضمن معرفت، غیرت و شجاعت، امید به فرداهای عاری از ظلم و ستم و ناجوانمردی، بیشتر و بیشتر گردید. چه آن که خدای متعال می‌فرماید: «یرِیدُونَ لِیطْفِؤُا نُورَ الله بِأَفْواهِهِمْ وَاللهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کرِهَ الْکافِرُونَ». از این منظر که به عاشورا و جاودانگی آن می‌نگریم جز قدرت الهی و اعجاز کلام وحی و بلکه عظمت اراده خدای متعال که در وعده‌های قطعی او متجلی است را نمی‌بینیم. به راستی آنچه نباید تحت هیچ شرایطی از جمله شرایط مرموز کرونایی از نظر دور داشت رمز جاودانگی نام و رسم و سیره و قیام سیدالشهدا علیه السلام است که در عناصری مشخص خلاصه می‌شود.
۱ـ الهی بودن نهضت و قیام حسینی علیه السلام که جز تکلیف، تعبد و تقدس در آن نبود هر چه بود ایثار، ایمان و جانفشانی در راه خدا بود و لذا در این معامله عرشی، خدای متعال هم نام حسین را بین‌المللی و متعلق به همه زمان‌ها و عصرها تا ظهور حضرت مهدی ارواحنا فدا، قرار داد. زیرا عاشورا هرگز توقف و یا تعطیلی بر نمی‌دارد و تنها پایانش ظهور روح بخش و مستقر کننده حاکمیت عدل جهانی حضرت مهدی علیه السلام است.
۲ـ منطق الهی و قوی و مجاب کننده عاشورا که البته برای توده‌های مردم دنیا در هر عصر و زمانی دارای جاذبه بوده و هست. منطقی که هم راهبردی و پویاست و هم تحول آفرین و تمدن ساز و هم نجات بخش و رهایی‌بخش توده‌های تحت ظلم و ستم در هر عصر، زمان، منطقه و سرزمینی است. منطق «مَوْتٌ فِی عِزٍّ خَیْرٌ مِنْ حَیَاةٍ فِی ذُل»، همواره خریدار داشته و دارد. و لذا در طول تاریخ همواره دنیا پرستان تشنه قدرت، منطق زلال و پرطرفدار حسینی علیه‌السلام را مانع حرکت‌ها و اقدامات ظالمانه، سلطه‌گرانه و شیطانی خود می‌دانستند و لذا از هر فتنه و اقدامی برای مقابله و مبارزه با حماسه حسینی علیه السلام دریغ ننموده‌اند.
۳ـ اثربخشی حماسه حسینی علیه‌السلام و روح حیات‌بخش و تمدنی دانشگاه حسینی علیه السلام که در فرمایشات درر بار حضرتش در طول مبارزه با قدرت‌های زورگوی اموی به ویژه یزید بن معاویه ایراد فرمودند که از آن جمله است: «یَا شِیعَةَ آلِ أَبِی سُفْیَانَ إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دِینٌ وَ کُنْتُمْ لَا تَخَافُونَ الْمَعَادَ فَکُونُوا أَحْرَاراً فِی دُنْیَاکُم».
۴ـ اهتمام عاشقان امام حسین علیه‌السلام و طرفداران منطق عاشورا بر اقامه عزای سیدالشهدا علیه‌السلام. البته در باب فلسفه عزاداری به ویژه در موسم غم و حزن و اندوه اهل‌بیت علیهم‌السلام، یعنی محرم و صفر در مجالی دیگر باید سخن گفت که بی‌ربط با فلسفه قیام و نهضت حسینی علیه السلام نیز نیست. امام خمینی رضوان الله تعالی علیه در بیانی می‌فرمایند: این عزاداری‌ها اسلام را تاکنون نگه داشته است. چنانکه قیام و نهضت حسینی علیه‌السلام نیز با هدف پاسداری از اسلام ناب و احیای سیره نبوی و علوی سلام الله علیهما و نجات حقیقت قرآن و شریعت، صورت گرفت. امام علیه السلام در توجیه حرکت جهادی و انقلابی خود خطاب به برادرش محمد حنفیه فرمودند: إِنّی لَمْ أَخرُجْ أَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفْسِداً و لا ظالِماً .......
شرایط کرونایی و کم و کیف عزاداری سید الشهدا علیه السلام! آنچه اکنون در آستانه ماه محرم، موضوع محافل گوناگون در سطح ملی و بلکه فراتر در گستره جهان اسلام است، جمع بین شرایط پیش آمده بر اثر ویروس کرونا و کم و کیف اقامه عزای حسینی علیه السلام است. در این روزها شاهد طرح دیدگاه‌ها و نظراتی متفاوت و بلکه متضاد که بعضاً ناشی از افراط و تفریط است، نیز هستیم و در نتیجه نگرانی‌هایی برای عاشقان و دلدادگان حسینی علیه‌السلام به ویژه آنان که هرساله با نذورات و توسلات و برنامه‌های ویژه اقامه عزای امام حسین علیه السلام، دل‌های تشنه خود را از زلال گوارای اشک و گریه و توسل به بهترین انسان عالم هستی امام حسین علیه السلام سیراب می‌ساختند، متاسفانه برخی یا از سر جهل و یا عداوت و دشمنی به بهانه اینکه عزاداری امریست مستحب و حفظ سلامت و آحاد مردم امری واجب در مقام آن برآمدند تا اصل عزاداری‌ها را زیر سوال برده و هم داستان با دشمنان عاشورا و امام حسین علیه السلام توصیه به تعطیلی هرگونه عزاداری را می‌نمایند و بدتر آنکه در جراید و روزنامه‌هایی که چه بسا با حمایت بیت المال اداره می‌شوند بر خلاف نظر عامه مردم ایران که نسبت به محرم و صفر و عزای اهل‌بیت سلام الله علیهم حاضرند جانشان را بدهند، بی ادبی کرده و با وجود بسیاری از مراکز و میادین پرجمعیت و متراکم تنها به مجامع و محافل عزای سیدالشهدا متعرض می‌شوند.
گویا این مساجد و محافل مذهبی است که کانون اصلی انتشار کروناست و اما در مقابل این دسته، هستند گروهی که در این شرایط خاص که باید همگان رعایت اصول و ضوابط بهداشتی و فاصله‌های اجتماعی و استفاده قطعی از ماسک و دیگر ملزومات پیشگیرانه بهداشتی به عنوان یک وظیفه انسانی و شرعی و اخلاقی و اجتماعی داشته باشند، کاسه داغ‌تر از آش شده و بدون توجه به روح عزای امام حسین علیه‌السلام اصرار بر تجمعات و عدم رعایت ضوابط بهداشتی و با مقایسه‌های نامربوط و بی مبنا برخلاف منویات رهبری حکیم و فرزانه و مراجع بزرگواری تقلید، فتوا می‌دهند. این دسته از افراد تنها توجیهی که دارند این است که شور حسینی علیه السلام را منحصر به نوعی سینه زدن و هیأت‌های خیابانی و ازدحام در عزاداری می‌پندارند در حالی که مهمترین اصل در عزاداری که از قدیم هم بوده است، اقامه عزای امام حسین علیه‌السلام به وسیله روضه‌خوانی و مرثیه‌خوانی است و البته همراه با سبک‌هایی به تناسب شرایط محلی و منطقه‌ای، زنجیرزنی و سینه زدن اجرا می‌شود و البته با کمی زحمت و تدبیر به راحتی می‌توان جمع بین این دو امر کرد از طرفی رعایت اصول و ضوابط بهداشتی به ویژه فاصله‌گذاری و استفاده از ماسک و مواد ضدعفونی، طبق آنچه که ستاد ملی کرونا اعلام نموده است در قالب معاهده‌های جمعی و مردمی داشت و نیز از طرفی اقامه عزای سیدالشهدا علیه السلام را با کمیت و کیفیت شایسته و البته با سبک و سیاقی مدیریت شده، حتی پربارتر و فراگیرتر از گذشته اقامه کرد.
در این خصوص توصیه‌ها و سفارشاتی که تاکنون نیز در بخشی از مساجد و یا تکیه‌ها و محافل مذهبی تجربه گردیده است را به عنوان الگوی مناسبی برای اقامه عزای امام حسین علیه‌السلام در شرایط کرونایی موجود، یادآور می‌شویم:
۱ـ روضه‌های محفلی و خانگی با اکتفاء به اعضای ساکن و نهایتاً همسایگان نزدیک، جهت افرادی که نذر خاص برای انجام مراسم عزاداری در منزل دارند.
۲ـ تدارک حسینیه‌های وابسته به مساجد و انجام عزاداری به ویژه جهت بانوان با رعایت همه ضوابط بهداشتی و انجام نذرهای عام در این اماکن.
۳ـ در مساجد از تمام ظرفیت‌های داخل و حیاط و بیرون مسجد و فضاهای باز، استفاده نموده و با رعایت فاصله گذاری و انجام تست و ضدعفونی در ورودی و خروجی محل مراسم و نیز تدارک سیستم صوتی و تصویری مناسب برای بهره‌برداری عزاداران.
۴ـ مردان و زنانی که به هر میزان زمینه کسالت و یا بیماری دارند از حضور در محافل و مجالس پرهیز کرده و در منزل از طریق صداوسیما و یا کانال‌های ارتباطی مساجد عزاداری‌ها را پی بگیرند.
۵ـ فعال کردن سایت و کانال و گروه‌های مجازی وابسته به مساجد و محافل عزاداری و تامین انتظارات و نیازهای معنوی عزادارانی که نمی‌توانند در مجالس حضور به هم رسانند.
۶ـ مدیریت نذورات عزاداران در قالب توزیع سبد ارزاق و پک‌های نذورات به گونه‌ای که اگر نمی‌شود، غذای گرم طبخ و توزیع کرد به صورت خشکه، مقداری گوشت و برنج از سفره امام حسین و عزای سیدالشهدا علیه السلام با بسته بندی مناسب تقسیم و توزیع بشود.
امیدواریم با تدبیر و برنامه ریزی شایسته، شاهد مراسماتی باشکوه و البته بدون هیچ عارضه و آسیبی برای عزاداران حسینی علیه السلام باشیم.
