یادداشت| علاقه به زیبایی و خودآرایی، از صفات بهترین مخلوق خدا
محمدرضا رخشانی
یکی از فعالان فرهنگی اهل سنت درباره حد و حدود خودآرایی در مردان و زنان، یادداشتی را منتشر کرد.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه استان ها خبرگزاری تقریب، محمدرضا رخشانی از فعالان فرهنگی اهل سنت در سیستان و بلوچستان، در یادداشتی در مورد حد و حدود خودآرایی انسان ها برگرفته از قرآن نوشت: خداوند متعال جهان هستی را در نهایت زیبایی آفریده است. در طول روز خورشید به نورافشانی می‌پردازد، و شب ماه و ستاره‌ها با درخشش خود آسمان را می‌آراید. انواع گل‌های رنگارنگ و معطّر، كوه‌های سر به فلک كشیده با پوششی از برف سفید و شفاف، آبشارهای زیبا، امواج دریا، انواع گوناگون حیوانات و پرندگان خوش‌آواز، همه و همه گوشه‌ای از مظاهر زیبایی جهان هستی و آفریده‌های الهی را به نمایش می‌گذارد. امّا كانون اصلی زیبایی‌های كائنات را انسان تشكیل می‌دهد كه بر همة مخلوقات برتری دارد؛ موجودی كه خداوند درباره‌اش می‌فرماید: «لقد خلقنا الانسان فی أحسن تقویم»[تین:4]؛ ما انسان را در بهترین شكل و زیباترین سیما آفریده‌ایم.
تمایل به زیبایی و جمال در فطرت انسان به ودیعت نهاده شده است و دین مقدّس اسلام این تقاضای طبیعی را لحاظ نموده و آراستگی را برای همۀ مردان و زنان مشروع دانسته است. همچنین فطرت و ویژگی زن را نیز در نظر گرفته است، ازاین‌رو بعضی از زینت‌ها و لباس‌ها را كه برای مردان حرام كرده مانند لباس ابریشمی و زیور‌آلات و طلا، آنها را برای زنان مباح دانسته است. البته اسلام بعضی از انواع آرایش‌ها را كه خارج از فطرت و موجب تغییر در آفرینش خداوند و گرفتار شدن در دام خودپرستی است، حرام نموده است؛ زیرا چنین آرایش‌هایی از جمله ابزارهای شیطان در جهت فریب و گمراهی انسان‌ها است. همان‌گونه كه در قرآن كریم می‌خوانیم: «لآمرنّهم فلیغیرنّ خلق الله»[نساء: 119]؛ [شیطان پس از طردشدن از بارگاه الهی گفت:] به ایشان (انسان‌ها) دستور می‌دهم تا آفرینش خدا را دگرگون كنند.
