«ماه شعبان»، فرصتی است برای خطکشی زندگی؛ ماه شعبان، ماه فرقان است، ماه تعیین عیار و معیار است؛ از میلاد حسین (علیهالسلام) که تکلیف بشریت را روشن کرده تا میلاد مهدی (عج) که عاقبت بشر را ترسیم کرده است.
زندگیهای پر از غلط، پر از خطخوردگی و غیظ و خطا، به اصلاح محتاج است، جدولبندی میخواهد! «ماه شعبان»، فرصتی است برای خطکشی زندگی؛ ماه شعبان، ماه فرقان است، ماه تعیین عیار و معیار است؛ از میلاد حسین (علیهالسلام) که تکلیف بشریت را روشن کرده تا میلاد مهدی (عج) که عاقبت بشر را ترسیم کرده است؛ از قیام تا عدالت، از خون تا آزادی، از رگهای بریده تا «انتظار الفرج»؛ از «هیهات منالذله» تا «عاقبه للمتقین»؛ از «ثارالله» تا «بقیهالله».
از همان روزی که با دسیسه شیطان، آدم به زمین هبوط کرد تا همین امروز و تا همه فرداها، دو لشکر در برابر هم صف کشیدهاند. یکسو به پیشگامی هابیل و دیگر سو به پرچمداری قابیل. از همان ماجرای قتل اول تا ظلم آخر؛ مبارزهای تا بینهایت؛ تا آخرین نفَس از نفس زکیه.
یک سمت جبهه، پر از نمرود و فرعون و قارون و سامری؛ و آنسوی دیگر پر از ابراهیم و موسی و عیسی؛ یکسو آکنده از ابوجهلها و ابوسفیانها و معاویهها؛ دیگر سو معطر به محمدها و علیها و حسنها و حسینها؛ یکسو زن لوط و جگرخوار و حمالهالحطب، سوی دیگر هاجر و آسیه و مریم و فاطمه و زینب!
شعبان، هم آغاز است هم پایان؛ هم شور است، هم شعور. شعبان آیینه است، مدرسه است، آزمون تعیین سطح است؛ حجتی است الهامبخش که کدام جانب تاریخ ایستادهایم و کدام بیرق را برگزیدهایم؟ اینکه انتخاب ما، ابلیس است یا خدا؟ اصحاب یمین است یا شمال؟ فردوس برین است یا دوزخ پر از لعین! شعبان یک ماه نیست، شعبان فرصت بینظیر انتخاب است.