شش ماه پس از سقوط مبارک

خبرگزاری تقریب (تنا):

دور میز کافه ای در مرکز قاهره بحث سیاسی داغی در جریان است. مینا، ۲۴ ساله، شب گذشته برای راه پیمایی به میدان تحریر رفته است. اما قضیه محمد، ۲۳ ساله، متفاوت است. با وجود آنکه هر دوی آنها بر سر یک موضوع توافق دارند: شش ماه پس از رفتن مبارک، مسائل بهتر نشده اند. 

محمد که از سال ۲۰۰۸ فعالیت سیاسی خود را آغاز کرده است، می گوید: احساس می کنم که نسبت به زمان آغاز انقلاب، عقب گرد داشته ایم. تغییراتی را که آرزوی آن را داشتیم، نمی بینم. راه پیمایی ها به شکل سیستماتیکی سرکوب می شوند و آزادی بیان به شکل حقیقی وجود ندارد. 

وی به عنوان نمونه از دادگاه های نظامی یاد می کند که راه پیمایان را محاکمه می کنند یا به مسئله خفقانی که در فضای رسانه ای ایجاد شده، می پردازد. محمد می افزاید: به عنوان مثال بوسینه کامل، معترض و کاندیدای ریاست جمهوری حق گفتگو تلویزیونی را ندارد چرا که شورای عالی نیروهای مسلح را مورد انتقاد قرار داده است. جوانان فعال زیادی هستند که بدل به نمادهای ملت گشته اند، اما در رسانه ها خبری از آنان نیست. 

مینا نیز می گوید: خواسته های ما شنیده نشد.  همچنان پلیس هایی را می بینیم که در ماه ۲۰ یورو دریافت می کنند و این در حالیست که دیگران میلیون ها پول به جیب می زنند. باید ثروت را پخش کنیم، این آن چیزیست که در نهایت باعث ایجاد تفاوت بین گذشته و حال می شود. و مصری ها بدین شکل انقلاب خود را دوست خواهند داشت. 

و کمی آن طرف تر در میدان تحریر، ده ها تن از نیروهای پلیس ضدشورش که دیگر بدل به اسطوره مصری ها گشته، موضع گرفته اند، دسترسی به میدان برای راه پیمایان میسر نیست...