ظاهرا پیامدهای حماسهای که در روز هفتم اکتبر توسط «جنبش مقاومت اسلامی حماس» رقم خورد همچنان ادامه دارد. وضعیتی که الان در سرزمینهای اشغالی به وجود آمده آنقدر عرصه را بر اشغالگران آن تنگ کرده است که احتمالا بسیاری از آنها، بیش از گذشته به مهاجرت معکوس و بازگشتشان به کشورهایی میاندیشند که اصالتا به آنها تعلق دارند.
اشتراک گذاری :
واقعیت هم همین است؛ کسانی که در این هفتاد و پنج سال، اراضی فلسطین را اشغال کرده و به عنوان موطن خود برگزیدهاند هیچ پیوند زبانی، فرهنگی، قومی، مذهبی و حتی نژادی با این منطقه از جهان ندارند. حال آن که به جبر زمانه و انبوه پروژههای شکست خوردهشان ناگزیر از ترک سرزمینی خواهند بود که از اساس به آنجا تعلق نداشته اند و این اتفاق دیر یا زود خواهد افتاد، هرچند تحولات اخیر حتما در تسریع آن اهمیتی بیبدیل خواهد داشت.
این مهم نتیجه سالها مجاهدتهای محور مقاومت و همه گروههای زیر مجموعه آن که متشکل از مجاهدان مومن - اعم از سنّی و شیعه – است که برای سالها به مبارزه علیه ظلم و جنایتِ رژیم جعلی و اشغالگر مبادرت ورزیدند.
اکنون اما به نظر میرسد به ثمر نشستن شجره طیبه مقاومت از هر زمان دیگری نزدیکتر شده و رژیم اشغالگر قدس پس از دههها برای نخستین بار است که آشکارا از به خطر افتادن اصل موجودیتش سخن میگوید. این در حالی است که تا همین یکی دو ماه پیش نیز سخن از عادی سازی روابط برخی کشورهای اسلامی با رژیم اشغالگر قدس مطرح بود و حالا سران این رژیم در عزای از دست دادن اصل اعتبار جعلیای به سر میبرند که برای خود ساخته بودند.
البته در این میان ملتهای اسلامی راه متفاوتی از دولتهای خود پیمودند. آنها هیچگاه راضی به اصل رابطه با رژیم اشغالگر قدس نبودند و به طریق اولی از عادی سازی روابط دولتهایشان با این رژیم غاصب، سخت خشمگین بودند. لذا آنچه در فریاد تودههای انبوه ملتهای مختلف اسلامی امروز میشنویم، ریشه در همین نارضایتی کهنهای دارد که از روابط پنهان و آشکار دولتهایشان انباشته شده بود و حالا مجال بیان یافته است.
واقعیت این است که دولتهای اسلامی در طول دهههای گذشته کارنامه قابل قبولی در مقابله با رژیم اشغالگر قدس و حمایت از ملت مظلوم فلسطین نداشتهاند. چنانکه در سخنرانی اخیر سید مقاومت – سید حسن نصرالله (حفظهالله) – نیز به این نقیصه بزرگ اشاره و بر ضرورت قطع همکاریهای اقتصادی - به ویژه فروش نفت و مواد غذایی – تاکید شد. شایان ذکر است پیشتر همین مضمون در صحبت های مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) نیز بیان شده بود.
با این همه اما ملتهای اسلامی که تحت حاکمیت همان دولتها قرار دارند از این وضعیت رضایتی نداشتند و در هر فرصتی که یافتند از بیان نارضایتی خود و فریاد خشمشان علیه رژیم غاصب و سفاک صهیونیستی دریغ نورزیدند. ضمن اینکه به نظر میرسد ارادهای که به عادی سازی روابط تمایل داشت سالها قبل شکل گرفته بود و شاید مهمترین مانع تحقق این اراده، همانا افکار عمومی ملتهای مسلمانی بود که در تقابل با دولتهایشان و سیاستهایی قرار داشت که در این زمینه پیش میگرفتند.
در میان ملتهای اسلامی البته نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، از همان آغاز راه دیگری را برگزید و به شهادت تاریخ در همه این سالها همواره تنها دولتی بوده که نه تنها در هیچ عرصهای اصل وجود رژیم اشغالگر قدس را به رسمیت نشناخت بلکه در طول همه چهل و چهار سالی که از عمرش میگذرد از هر فرصتی برای تضعیف این رژیم غاصب و تقویت ملت مظلوم فلسطین نهایت تلاش خود را کرده اند و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نبوده است.
نظام جمهوری اسلامی ایران که همواره بر اهمیت بیبدیل موضوع «وحدت اسلامی» تاکید کرده و دههها است که در ایام مبارک ولادت پیامبر عظیمالشان اسلام(ص) میزبان علما، فقها و سران کشورهای اسلامی است در عمل هم این مهم را در دستور کار خود قرار داده است. چنانکه دوست و دشمن امروز شهادت میدهند که جمهوری اسلامی ایران به عنوان پایگاه اصلی تشیع امامی در جهان، بزرگترین حامی برادران اهل سنت خود در فلسطین اشغالی است و این نقش را در همه قریب به نیمقرن گذشته ایفا کرده است.
البته نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بر هیچ ملتی، منتی نداشته و ندارد و معتقد است که در این مسیر تنها و تنها به وظیفه شرعی و دینی خود عمل کرده و این وظیفه را بر آمده از آموزههایی میداند که از مکتب اهل بیت رسولالله(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فراگرفته است. چنانکه در تراث حدیثی ما از قول پیامبر عظیمالشان اسلام(ص) نقل شده است: «مَنْ سَمِعَ رَجُلاً يُنادى يا لَلْمُسْلِمينْ فَلَمْ يُجِبْهُ فَلَيْسَ بِمُسْلِم»؛ هر كس صداى مظلومى را بشنود كه از مسلمانان كمك مى طلبد، و به كمك او نشتابد مسلمان نيست». (الكافي، كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، آخوندى، محمد، دار الكتب الإسلامية، تهران، 1407 قمری، چاپ: چهارم، ج 2، ص 164، باب (الاهتمام بأمور المسلمين و النصيحة لهم و نفعهم)
به قلم:سید محمد رضا مرتضوی، معاون امور بینالمل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی