به گزارش خبرنگار حوزه استان‌های
خبرگزاری تقریب، علیرضا تقوی نیا؛ کارشناس مسایل غرب آسیا در یادداشتی آورده است:
۷ آذرماه هر سال روز نیروی دریایی نام دارد و تقریبا اکثر مردم می دانند علت آن عملیات بی نقص مروارید است که در تاریخ ایران زمین جاودان شد. لکن از چند و چون عملیات و پیچیدگی های آن کمتر سخن گفته شده است.
مروارید حاصل هماهنگی و کار اطلاعاتی بی نقص منطقه دوم دریایی ارتش و پایگاه ششم شکاری بوشهر بود.
در روز هفتم آذرماه سال ۵۹ هفت تکاور دریایی (۴ ستوان و ۳ گروهبان) با دو فروند هلیکوپتر از بوشهر به سمت اسکله البکر حرکت کردند؛ روی اسکله مزبور ۱۰ نیروی رزمی عراقی استقرار داشتند ولی مهارت خلبانان هلیکوپتر به حدی بود که تا لحظه رسیدن به اسکله، دشمن بعثی متوجه حضور نیروهای ارتش ایران نمی شود.
هفت تکاور در نقطه از پیش تعیین شده سکو هلی برن کرده و در یک رزم هنرمندانه تمام نیروهای عراقی را به اسارت می گیرند و بلافاصله مراتب را به فرماندهی بوشهر ابلاغ می کنند و در انتظار ناوچه پیکان که از روز گذشته از این بندر به قصد منطقه عملیاتی حرکت کرده بود، می نشینند.
این ناوچه به فرماندهی ناخدا همتی طبق برنامه حدود ۴ ساعت پس از تسخیر اسکله، در ضلع جنوبی آن پهلو می گیرد و اسرای عراقی به آن منتقل می شوند.
فرماندهی نیروی دریایی عراق که از لحظه عملیات متوجه حضور تکاوران ایرانی شده بود، چند شناور رزمی را از بندر ام القصر واقع در منتهی الیه خورعبدالله برای بازپس گیری اسکله اعزام اعزام می کند.
ناوچه پیکان از لحظات اولیه رسیدن به البکر با چند ناوچه و دو فروند جنگنده میگ ۲۳ عراقی درگیر شده و با موشک ضدهوایی یکی از میگ ها را منهدم می‌سازد. ماموریت اصلی پیکان حفاظت از نیروهای مستقر بر پایانه نفتی البکر و درگیر کردن و شناسایی شناورهای رزمی عراق است.
پیکان در پناه سازه فلزی پایانه، تا صبح در برابر حملات ۵ ناوچه و تعدادی جنگنده عراقی مقاومت می کند تا این که نیروی دریایی بعثی با تمام قوا و امکاناتش برای بازپس گیری اسکله به میدان می آید و این همان فرصتی بود که فانتوم های پایگاه ششم شکاری بوشهر انتظارش را می کشیدند.
از لحظات اولیه صبح هواپیماهای F4 پایگاه هوایی بوشهر راهی منطقه درگیری می شوند و با استفاده از اطلاعات دقیق و لحظه ای که پیکان به آنها می دهد به یگان های سطحی دشمن تاخته و عمده نیروی دریایی عراق را با استفاده از موشک های پرقدرت ماوریک منهدم می سازند.
در حالی که ساعت از ۱۲:۳۰ می گذرد پیکان که در صفحه رادارش دیگر هدفی مشاهده نمی کند از اسکله البکر جدا می گردد تا به بوشهر مراجعه نماید اما ناگهان سیبل موشک های پرتعداد ناوچه اوزای عراق (که به اسکله الامیه واقع در ۱۲ مایلی آن نقطه چسبیده بود) می شود.
نکته مهم اینجاست که ناخدا دوم محمد ابراهیم همتی و برخی افسران کشتی با وجود ناامیدی از نجات ناوچه تحت امرشان، تا لحظه آخر در صحنه باقی مانده و به آب نمی پرند تا همراه با پیکان در آبهای نیگلون شاخاب پارسی جاودانه گردند.
در سطح عملیاتی، عاقبتِ مروارید ارتش ایران حیرت آور است؛ بیش از ۱۰ ناوچه بعثی کاملا مغروق و همچنین ۳ فروند میگ ۲۳ نیز منهدم می شود و در مقابل تنها یک هواپیمای فانتوم و یک فروند شناور جنگی، تلفات نیروهای ارتش جمهوری اسلامی را تشکیل می دهند.
نتایج راهبردی عملیات مروارید برای ایران:
1) قطع صادرات نفت عراق از پایانه های البکر و الامیه و در نتیجه تمام خلیج فارس
2) از کار افتادن نیروی دریایی دشمن تا پایان جنگ
3) استیلای کامل جمهوری اسلامی ایران تا انتهای جنگ بر تمام خلیج فارس و دریای عمان
4) رفع تهدید جدی از خورموسی و کشتی های غول پیکر تامین کننده مایحتاج ملت ایران تا حداقل ۳ سال بعد
5) بالا رفتن و تحکیم پرستیژ ایران در کنترل خلیج فارس و نمایش قابلیت های عملیاتی نیروی دریایی و هوایی ارتش جمهوری اسلامی
در نهایت باید گفت مروارید یک عملیات پیچیده و ترکیبی شامل رزم چریکی، نبردهای سطح به سطح، سطح به هوا، هوا به سطح و ترابری بود که نمونه عالی همکاری نیروی هوایی و دریایی ارتش ایران به شمار می رود و جا دارد رسانه ها به طور جدی تری بدان بپردازند.
انتهای پیام/
