به گزارش خبرنگار حوزه استان های
خبرگزاری تقریب، حمید حاتمی؛ فعال رسانهای و روزنامه نگار در یادداشتی به ضرورت حضور در انتخابات پرداخته است.
در این یادداشت می خوانیم:
در ابتدا باید پرسید چرا انتخابات آنقدر مهم است و حضور پای صندوق رأی به چه چیزی منجر خواهد شد و البتهعدم حضور چه عواقبی را به دنبال دارد اگرچه ساختار مشورتی اغلب نظامهای حاکم بر دنیا برگرفته از مکاتب دینی و مذهبی بوده وعدم مشارکت به نفع طبقه سودجو در جوامع است.
۱۴۰۰ سال پیش در کلامالله مجید با آیهای که مصداق حضور در انتخابات برای تصمیمگیریهای مهم است روبهرو میشویم «وَأَمرُهُم شوریٰ بَینَهُم» (۳۸-الشورا)، که نشاندهنده تصمیمگیری جمعی برای وضعیت موجود است؛ در جای دیگر فعل تصمیمگیری را به صورت یک تکلیف شرعی در حدیث «کلکمْ راعٍ، وَ کلکمْ مَسْؤُولٌ عَنْ رَعِیتِهِ» میبینیم که نشان دهنده اهمیت موضوع و حس مسئولیت پذیری از دیدگاه اسلام است.
سوالی که پیش میآید این است که چه کسی و چگونه باید در تصمیمگیریها به عنوان نماینده جمع حضور یابد حضور نخبگان اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و نیز حتی امنیتی بسته به تخصصشان در تصمیمگیریها از اهمیت ویژهای برخوردار است، وضعیت موجود با هر شرایطی برای پیشبرد و تبدیل شدن به وضعیت مطلوب نیاز به پویایی داشته و جامعه برای گذر از وضع موجود به وضع مطلوب نیاز به یک تاخیر اساسی در نگرش خود دارد؛ اما این تغییر چگونه و چه زمان و کجا خود را نمایان میسازد؟
امیدآفرینی در پویایی با سبک انتخاب صحیح در انتخابات بروز و نمایان میشود و این موضوع به اهمیت جایگاه انتخابات هم در شرع و هم در عرف جامعه اشاره دارد، اما چگونه انتخابی درست در انتخابات داشته باشیم؟
تجربه نشان داده که به گفته مقام معظم رهبری حضرت امام خامنهای هیچ انتخاباتی در دنیا به اندازه انتخابات ایران مد نظر کشورهای مختلف جهان نبوده و نخواهد بود، اما چرا اینگونه شده است کشوری که تا نیم قرن پیش حتی یک انتخابات متناسب با جایگاه و شأن مردمی در آن وجود نداشته و رژیم پادشاهی با دیدگاه دیکتاتوری بدون در نظر گرفتن سلایق دیدگاههای سیاسی مردم به صورت یکجانبه در تصمیمگیریها دخالت میکرد اما حال به کشوری تبدیل شده که با پویایی و از دل سلایق مختلف سیاسی و احزاب گوناگون، نمایندگانی را هرچند قوی یا ضعیف، اما با انتخاباتی سالم با آوردگاه تصمیمات مناسب کشانده است.
امید و امیدآفرینی یکی از نتایج عالمگیر در انقلاب سال ۵۷ ایران بود که توسط آن مردم را با دیدگاههای مردمگرایانه خود پای صندوقهای رای آورد و امروز با گذشت ۴۵ سال از انقلاب اسلامی مدل منتخبین توسط مردم با تغییرات بسیاری در دورههای مختلف و با دیدگاههای متفاوت نشان داد که پویایی در حرکت به سوی جامعهای آرمانی در حال انجام است، لذا در این میان چه کسانی تشویق بهعدم شرکت در انتخابات وعدم حضور مردم پای صندوقهای رای میکنند که بلاشک این تصمیم و این ایده از اتاقهای فکری نشأت گرفته است که مخالف پویایی و حرکت به سوی آرمانگرایی انقلاب بودهاند یا منفعت خود را درعدم شرکت اکثریت پای صندوقهای رأی دیدهاند.
تکلیف دشمنان انقلاب اسلامی که از لحظه پیروزی انقلاب تا به امروز و آینده که در بوق مخالفت با نظام اسلامی و مردمی و نیز جمهوریت این حکومت نواختهاند مشخص است، اما در میان تبلیغ کنندگان عدم مشارکت دو دسته را میتوان به عنوان شاخصهای بیاخلاقی در نظام اسلامی مورد اشاره قرار داد؛ برخی از روی خیانت و با همصدایی با دشمنان به دنبال تضعیف جایگاه جمهوری اسلامی ایران هستند که میتوان بر آنها برچسب دشمن را زد، اما برخی با رفتار نامعقول در رأس منتخبین و مدیران اجرایی هستند که با سودجویی و ایجاد کانالهای رانتی موجبات ناامیدی مردم درعدم گذر از وضعیت موجود معیشتی، سیاسی و اقتصادی را فراهم کرده که در قامت دوستان انقلاب به دشمنی خود پرداختهاند و میتوان آنها را خائن به نظام اسلامی در هر ردهای که هستند، معرفی کرد.
همه مردم ایران به اتفاق ملیگرا معتقد به اسلام ناب محمدی هستند اما چگونه شد که کانالهای رانتی و خائنان به نظام دلسردی مردم را در بوق و کرنا کرده که این سیاهه را میتوان در دو جمله خلاصه کرد؛ دوستان انقلاب اسلامی همان دشمنانی هستند که با عملکرد نمایان خود با دشمنی موجبات یکدستگی مردم را در مقابل آنها فراهم کردند که در منویات مقام معظم رهبری دشمنان احمق خوانده میشوند و هر بار با عملکرد خود مردم را در راهی که انتخاب کردهاند، راسختر و ثابت قدمتر کردهاند، اما دشمنان انقلاب اسلامی افرادی هستند که در قامت دوست بر سفره انقلاب به دنبال سهمخواهی بدون در نظر گرفتن آرمانهای انقلاب و خون شهدای گلگونکفن بوده که با رفتار نامعقول و خیانتکارانه خود موجبات دلسردی مردم را در برهههای مختلف فراهم آوردند.
باید این مدل افراد بدانند که نظام اسلامی وامدار هیچکسی نخواهد بود و تنها آرمانهای امام راحل، شهدا و نیز راهبردهای بیبدیل مقام معظم رهبری را در اهداف بلند مدت خود قرار داده است.
جمهوریت گامی به سوی توسعه پایدار در حوزه امنیت، اقتصاد و فرهنگ خواهد بود و این را مردمی که تا نیمقرن پیش جزو بیسوادترین افراد دنیا با کمتر از ۲۰ درصد سواد اجتماعی میدانند که اکنون نرخ سوادشان به حدود ۹۸ درصد توسط جمهوری اسلامی رسیده است با این حال اختلافات دیدگاهی در سیاسیون اگر از روی دیدگاه خیانتکارانه نباشد خود باعث پویایی جامعه خواهد بود و میتوان این نتیجه را در این برهه زمانی گرفت که اگر رای ندهیم و پای صندوقهای رای حاضر نشویم دشمنان و خائنان به هدف خود خواهند رسید و وضعیت موجود نه تنها به سوی وضعیت مطلوب نخواهد رفت بلکه به پسرفت اجتماعی نیز منجر خواهد شد.
با انتخابی از روی آگاهی به تخصص، تعهد و توکل که نشانههای یک مومن انقلابی است و برگرفته از سند راهبردی گام دوم انقلاب در ۴۰ساله دوم است، ساختار پایدارتری در حوزههای اقتصادی، اجتماعی، امنیتی، سیاسی و فرهنگی را فراهم آوریم که خود غربالگری برای خائنان این ملت در لباس دوستان خواهد بود.
انتهای پیام/