شب عید فطر یکی از شب‌های برجسته و برتر است و در فضیلت و ثواب عبادت و احیای آن روایات بسیاری وارد شده است، از جمله در روایت آمده: آن شب کمتر از شب قدر نیست.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، برای شب اول ماه شوال (عید فطر) چند عمل مستحب است:
اوّل: غسل مقارن غروب آفتاب
دوّم: شب‌زنده‌داری به نماز و دعا و استغفار و درخواست از خداوند و شب‌زنده‌داری در مسجد.
سوم: پس از نماز مغرب و عشا و [در روز عید فطر بعد از] نماز صبح و نماز عید بخواند:
اللّٰهُ أَكْبَرُ اللّٰهُ أَكْبَرُ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَاللّٰهُ أَكْبَرُ اللّٰهُ أَكْبَرُ وَ لِلّٰهِ الْحَمْدُ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلَىٰ مَا هَدانا، وَلَهُ الشُّكْرُ عَلَىٰ مَا أَوْلانا.
خدا بزرگ‌تر از آن است که وصف شود، خدا بزرگ‌تر از آن است که وصف شود، معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگ‌تر از آن است که وصف شود و ستایش ویژه خداست و ستایش ویژه خداست بر آنچه ما را بدان هدایت کرد و او را سپاس بر آنچه به ما ارزانی داشت.
چهارم:
چون نماز مغرب و نافله آن را خواند، دست‌ها را به جانب آسمان بلند کند و بگوید: يَا ذَا الْمَنِّ وَالطَّوْلِ، يَا ذَا الْجُودِ، يَا مُصْطَفِيَ مُحَمَّدٍ وَناصِرَهُ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لِي كُلَّ ذَنْبٍ أَحْصَيْتَهُ وَ هُوَ عِنْدَكَ فِي كِتابٍ مُبِينٍ.
ای صاحب مهر و قدرت و توانایی، ای دارای جود، ای برگزیننده محمّد و ای یاور او، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و بر من بیامرز هر گناهی که شماره نمودی‌اش و آن پیش تو در کتابی آشکار است.
پس به سجده برو و در سجده «صد مرتبه» بگو: «أَتُوبُ إِلَى اللّٰهِ؛ به‌سوی خدا می‌پویم»، سپس هر حاجتی که دارد از خدا بخواه که بخواست خدا برآورده خواهد شد؛
و در روایت شیخ آمده است: که پس از نماز مغرب به سجده برو و بگو:
يَا ذَاالْحَوْلِ يَا ذَاالطَّوْلِ يَا مُصْطَفِياً مُحَمَّداً وَناصِرَهُ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لِي كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ وَنَسِيتُهُ أَنَا وَهُوَ عِنْدَكَ فِي كِتابٍ مُبِينٍ.
ای صاحب قدرت، ای دارای قدرت، ای برگزیننده محمّد و ای یاور او، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و بر من بیامرز هر گناهی را که مرتکب شدم و آن را فراموش کردم و آن گناه نزد تو در کتابی آشکار است.
پس «صد مرتبه» بگو: «أَتُوبُ إِلَى اللّٰهِ؛ به‌سوی خدا می‌پویم».
پنجم: امام حسین (علیه‌السلام) را زیارت کند که مزیت و برتری بسیار دارد
ششم: «ده مرتبه» ذکر «یَا دائِمَ الفَضْلِ» را که بیان آن در «اعمال شب جمعه» گذشت بگو.
هفتم: ده رکعت نمازی که در «شب آخر ماه رمضان» گذشت بخوان.
هشتم: دو رکعت نماز بخوان؛ در رکعت اوّل پس از سوره «حمد» «هزار مرتبه» «توحید» و در رکعت دوم «یک مرتبه» و پس از سلام سر به سجده گذار و «صد مرتبه» بگو: «أَتُوبُ إِلَى اللّٰهِ؛ به‌سوی خدا می‌پویم»، آنگاه بگو: يَا ذَا الْمَنِّ وَالْجُودِ، يَا ذَا الْمَنِّ وَالطَّوْلِ، يَا مُصْطَفِيَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَافْعَلْ بِي كَذا وَكَذا.
(بجای «کذاوکذا» حاجات خود را بخواهد)
ای دارای مهر و جود، ای صاحب مهر و توانایی، ای برگزیننده‌ی محمّد (درود خدا بر او و خاندانش)، بر محمّد و خاندانش درود فرست و با من چنین و چنان کن.
(بجای «چنین و چنان» حاجات خود را بخواه)
در روایت آمده: که حضرت امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) این دو رکعت نماز را به این کیفیت می‌خواند، سپس سر از سجده برمی‌داشت و می‌فرمود:
به‌حق آن خدایی که جانم در دست قدرت اوست، هرکه این نماز را به جا آورد، هر حاجت که از خدا بخواهد یقیناً عطا فرماید و اگر به شماره ریگ‌های بیابان گناه داشته باشد، خدا آن‌ها را بیامرزد.
شیخ طوسی و سید ابن طاووس پس از پایان نماز این دعا را روایت کرده‌اند: يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَحْمٰنُ يَا اللّٰهُ، يَا رَحِيمُ يَا اللّٰهُ، يَا مَلِكُ يَا اللّٰهُ، يَا قُدُّوسُ يَا اللّٰهُ، يَا سَلامُ يَا اللّٰهُ، يَا مُؤْمِنُ يَا اللّٰهُ، يَا مُهَيْمِنُ يَا اللّٰهُ، يَا عَزِيزُ يَا اللّٰهُ، يَا جَبّارُ يَا اللّٰهُ، يَا مُتَكَبِّرُ يَا اللّٰهُ، يَا خالِقُ يَا اللّٰهُ، يَا بارِئُ يَا اللّٰهُ، يَا مُصَوِّرُ يَا اللّٰهُ، يَا عالِمُ يَا اللّٰهُ، يَا عَظِيمُ يَا اللّٰهُ، يَا عَلِيمُ يَا اللّٰهُ، يَا كَرِيمُ يَا اللّٰهُ، يَا حَلِيمُ يَا اللّٰهُ،
ای خدا، ای خدا، ای خدا، ای مهربان، ای خدا، ای بخشنده، ای خدا، ای فرمانروا، ای خدا، ای پاک، ای خدا، ای سلام، ای خدا، ای ایمنی‌بخش، ای خدا، ای چیره، ای خدا، ای توانمند، ای خدا، ای قدرتمند، ای خدا، ای بزرگ‌منش، ای خدا، ای آفریننده، ای خدا، ای پدیدآورنده، ای خدا، ای صورتگر، ای خدا، ای دانا، ای خدا، ای بزرگ، ای خدا، ای آگاه، ای خدا، ای کریم، ای خدا، ای بردبار، يَا حَكِيمُ يَا اللّٰهُ، يَا سَمِيعُ يَا اللّٰهُ، يَا بَصِيرُ يَا اللّٰهُ، يَا قَرِيبُ يَا اللّٰهُ، يَا مُجِيبُ يَا اللّٰهُ، يَا جَوادُ يَا اللّٰهُ، يَا ماجِدُ يَا اللّٰهُ، يَا مَلِىُّ يَا اللّٰهُ، يَا وَفِىُّ يَا اللّٰهُ، يَا مَوْلَى يَا اللّٰهُ، يَا قاضِى يَا اللّٰهُ، يَا سَرِيعُ يَا اللّٰهُ، يَا شَدِيدُ يَا اللّٰهُ، يَا رَؤُوفُ يَا اللّٰهُ، يَا رَقِيبُ يَا اللّٰهُ، يَا مَجِيدُ يَا اللّٰهُ، يَا حَفِيظُ يَا اللّٰهُ، يَا مُحِيطُ يَا اللّٰهُ، يَا سَيِّدَ السّاداتِ يَا اللّٰهُ،
ای خدا، ای فرزانه، ای خدا، ای شنوا، ای خدا، ای بینا، ای خدا، ای نزدیک، ای خدا، ای اجابت‌کننده، ای خدا، ای سخاوتمند، ای خدا، ای بزرگوار، ای خدا، ای مهربان، ای خدا، ای بخشنده در حد کمال، ای خدا، ای سرپرست، ای خدا، ای داور، ای خدا، ای سریع، ای خدا، ای سخت‌گیر، ای خدا، ای مهربان، ای خدا، ای نگهبان، ای خدا، ای باشوکت، ای خدا، ای نگهدار، ای خدا، ای فراگیر، ای خدا، ای آقای آقایان، يَا أَوَّلُ يَا اللّٰهُ، يَا آخِرُ يَا اللّٰهُ، يَا ظاهِرُ يَا اللّٰهُ، يَا باطِنُ يَا اللّٰهُ، يَا فاخِرُ يَا اللّٰهُ، يَا قاهِرُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبّاهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبّاهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبّاهُ يَا اللّٰهُ، يَا وَدُودُ يَا اللّٰهُ، يَا نُورُ يَا اللّٰهُ، يَا رافِعُ يَا اللّٰهُ، يَا مانِعُ يَا اللّٰهُ، يَا دافِعُ يَا اللّٰهُ، يَا فاتِحُ يَا اللّٰهُ، يَا نَفَّاحُ يَا اللّٰهُ، يَا جَلِيلُ يَا اللّٰهُ، يَا جَمِيلُ يَا اللّٰهُ، يَا شَهِيدُ يَا اللّٰهُ، يَا شاهِدُ يَا اللّٰهُ، يَا مُغِيثُ يَا اللّٰهُ، يَا حَبِيبُ يَا اللّٰهُ، يَا فاطِرُ يَا اللّٰهُ، يَا مُطَهِّرُ يَا اللّٰهُ، يَا مَلِكُ يَا اللّٰهُ؛
ای خدا، ای آغاز، ای خدا، ای انجام، ای خدا، ای آشکار، ای خدا، ای نهان، ای خدا، ای برجسته و باشکوه، ای خدا، ای چیره، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای دوست، ای خدا، ای نور، ای خدا، ای بالابرنده، ای خدا، ای بازدارنده، ای خدا، ای دفع‌کننده، ای خدا، ای گشاینده، ای خدا، ای بهره‌رسان، ای خدا، ای باشکوه، ای خدا، ای زیبا، ای خدا، ای گواه، ای خدا، ای شاهد، ای خدا، ای فریادرس، ای خدا ای محبوب، ای خدا، ای آفریننده، ای خدا، ای پاک کننده، ای خدا، ای پادشاه؛ يَا مُقْتَدِرُ يَا اللّٰهُ، يَا قابِضُ يَا اللّٰهُ، يَا باسِطُ يَا اللّٰهُ، يَا مُحْيِى يَا اللّٰهُ، يَا مُمِيتُ يَا اللّٰهُ، يَا باعِثُ يَا اللّٰهُ، يَا وارِثُ يَا اللّٰهُ، يَا مُعْطِى يَا اللّٰهُ، يَا مُفْضِلُ يَا اللّٰهُ، يَا مُنْعِمُ يَا اللّٰهُ، يَا حَقُّ يَا اللّٰهُ، يَا مُبِينُ يَا اللّٰهُ، يَا طَيِّبُ يَا اللّٰهُ، يَا مُحْسِنُ يَا اللّٰهُ، يَا مُجْمِلُ يَا اللّٰهُ، يَا مُبْدِئُ يَا اللّٰهُ، يَا مُعِيدُ يَا اللّٰهُ، يَا بارِئُ يَا اللّٰهُ، يَا بَدِيعُ يَا اللّٰهُ، يَا هادِى يَا اللّٰهُ، يَا كافِى يَا اللّٰهُ، يَا شافِى يَا اللّٰهُ،
ای خدا، ای نیرومند، ای خدا، ای قبض‌کننده، ای خدا، ای گستراننده، ای خدا، ای زنده کننده، ای خدا، ای میراننده، ای خدا، ای برانگیزنده، ای خدا ای وارث، ای خدا، ای عطابخش، ای خدا، ای فزونی‌ده، ای خدا، ای نعمت‌دهنده، ای خدا، ای حق، ای خدا، ای آشکار کننده، ای خدا، ای پاکیزه، ای خدا، ای نیکوکار، ای خدا، ای زیباکار، ای خدا، ای آغازگر، ای خدا، ای گرداننده، ای خدا، ای پدیدآور، ای خدا، ای نوآفرین، ای خدا، ای هدایتگر، ای خدا، ای کفایت‌کننده، ای خدا، ای شفابخش، يَا عَلِىُّ يَا اللّٰهُ، يَا عَظِيمُ يَا اللّٰهُ، يَا حَنّانُ يَا اللّٰهُ، يَا مَنَّانُ يَا اللّٰهُ، يَا ذَا الطَّوْلِ يَا اللّٰهُ، يَا مُتَعالِى يَا اللّٰهُ، يَا عَدْلُ يَا اللّٰهُ، يَا ذَا الْمَعارِجِ يَا اللّٰهُ، يَا صادِقُ يَا اللّٰهُ، يَا صَدُوقُ يَا اللّٰهُ، يَا دَيَّانُ يَا اللّٰهُ، يَا باقِى يَا اللّٰهُ، يَا واقِى يَا اللّٰهُ، يَا ذَا الْجَلالِ يَا اللّٰهُ، يَا ذَا الْإِكْرامِ يَا اللّٰهُ، يَا مَحْمُودُ يَا اللّٰهُ، يَا مَعْبُودُ يَا اللّٰهُ، يَا صانِعُ يَا اللّٰهُ، يَا مُعِينُ يَا اللّٰهُ، يَا مُكَوِّنُ يَا اللّٰهُ، يَا فَعّالُ يَا اللّٰهُ، يَا لَطِيفُ يَا اللّٰهُ، يَا غَفُورُ يَا اللّٰهُ، يا جَلِيلُ يا اللّٰهُ ، يَا شَكُورُ يَا اللّٰهُ، يَا نُورُ يَا اللّٰهُ، يَا قَدِيرُ يَا اللّٰهُ،
ای خدا، ای بلندپایه، ای خدا، ای بزرگ، ای خدا، ای مهربان، ای خدا، ای بسیار احسان‌کننده، ای خدا، ای دارای قدرت، ای خدا، ای برتر، ای خدا، ای دادگر، ای خدا، ای صاحب مراتب بلند، ای خدا، ای راست‌گو ای خدا، ای راستی‌پیشه، ای خدا، ای پاداش‌دهنده، ای خدا، ای پایدار، ای خدا، ای نگهدار، ای خدا، ای صاحب بزرگی، ای خدا، ای دارای رأفت و محبت، ای خدا، ای پسندیده، ای خدا، ای پرستیده شده، ای خدا، ای سازنده، ای خدا، ای یاری‌ده، ای خدا، ای پدیدآورنده، ای خدا، ای پرکار، ای خدا، ای مهربان، ای خدا، ای آمرزنده، ای خدا، ای ارجمند، ای خدا، ای خدا، ای پاداش دهندۀ فراوان در برابر عمل اندک، ای نور، ای خدا، ای توانا، يَا رَبَّاهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبَّاهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبَّاهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبَّاهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبَّاهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبَّاهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبَّاهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبَّاهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبَّاهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبّاهُ يَا اللّٰهُ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَمُنَّ عَلَىَّ بِرِضاكَ، وَتَعْفُوَ عَنِّى بِحِلْمِكَ، وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلالِ الطَّيِّبِ وَ مِنْ حَيْثُ أَحْتَسِبُ وَمِنْ حَيْثُ لَاأَحْتَسِبُ، فَإِنِّى عَبْدُكَ لَيْسَ لِى أَحَدٌ سِواكَ، وَلَا أَحَدٌ أَسْأَلُهُ غَيْرُكَ، يَا أَرْحَمَ الرّاحِمِينَ، مَا شاءَ اللّٰهُ لَاقُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.
ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، از تو درخواست می‌کنم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و به خشنودی‌ات بر من منّت نهی و به بردباری‌ات از من درگذری و از روزی حلال پاکیزه‌ات بر من بگسترانی، از جایی که گمان می‌برم و از جایی‌که گمان نمی‌برم، من بنده توأم و کسی را جز تو ندارم و نه احدی غیر تو که از او گدایی کنم، ای مهربان‌ترین مهربانان، آنچه را خدا خواهد شود، نیرویی نیست جز به خدای برتر بزرگ.
سپس به سجده برو و بگو: يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ، يَا رَبُِّ يَا رَبُِّ يَا رَبُِّ، يَا مُنْزِلَ الْبَرَكاتِ بِكَ تُنْزَلُ كُلُّ حاجَةٍ، أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ فِى مَخْزُونِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ وَالْأَسْماءِ الْمَشْهُورٰاتِ عِنْدَكَ الْمَكْتُوبَةِ عَلَىٰ سُرادِقِ عَرْشِكَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَقْبَلَ مِنِّى شَهْرَ رَمَضانَ، وَتَكْتُبَنِى مِنَ الْوافِدِينَ إِلىٰ بَيْتِكَ الْحَرامِ، وَتَصْفَحَ لِى عَنِ الذُّنُوبِ الْعِظامِ، وَتَسْتَخْرِجَ لِى يَا رَبِّ كُنُوزَكَ يَا رَحْمٰنُ.
ای خدا، ای خدا، ای خدا، ای پروردگار، ای پروردگار، ای پروردگار، ای فرو فرستنده برکات، به عنایت تو هر حاجتی (روا شده) فرود آورده شود، از تو درخواست می‌کنم، به هر نامی که در خزانه غیب نزد توست و نام‌های مشهور در پیشگاهت که بر سراپرده عرشت نوشته شده، اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و ماه رمضان را از من بپذیری و مرا در شمار واردان به خانه محترمت بنویسی و از من گناهان بزرگ را چشم‌پوشی کنی و گنج‌های خود را برایم بیرون آوری، ای مهربان.
نهم: چهارده رکعت نماز بخوان، در هر رکعت سوره «حمد» و «آیت‌الکرسی» و «سه مرتبه» سوره «توحید» را قرائت کن تا در برابر هر رکعتی ثواب چهل سال عبادت و ثواب عبادت هرکه در آن ماه روزه گرفته و نماز خوانده، برایت باشد.
دهم: شیخ طوسی در کتاب «مصباح» فرموده: که در آخر شب غسل بجای آر و تا طلوع سپیده‌دم در جای نماز خود بنشین.
اعمال روز عید فطر
روز اوّل شوال، روز عید فطر است و اعمال آن چند چیز است:
اوّل؛ پس از نماز صبح و نماز عید، بخوانی «تکبیراتی که در شب عید» پس از نماز فریضه می‌خواندی.
دوم؛ بعد از نماز صبح دعایی را که سید روایت کرده بخوان: «اللّٰهُمَّ إِنِّی تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ أَمامِی …» و شیخ خواندن این دعا را پس از نماز عید ذکر فرموده.
سوم؛ کنار گذاشتن زکات فطر پیش از نماز عید، به تفصیلی که در کتب فقهیه است.
چهارم؛ غسل است و بهتر آن است اگر ممکن شود از نهر غسل کنی و وقت آن بعد از طلوع فجر است تا زمان به جا آوردن نماز عید، چنان‌که شیخ فرموده و در روایتی آمده است: که غسل را در زیر سقفی بکن و چون خواستی غسل کنی بگو:
اللّٰهُمَّ إِیماناً بِکَ وَتَصْدِیقاً بِکِتابِکَ وَاتِّباعَ سُنَّةِ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ. خدایا، تنها برای ایمان به تو و تصدیق به کتاب تو و پیروی از روش پیامبر تو، محمّد درود خدا بر او و خاندانش باد.
پس «بسم اللّٰه» بگو و چون از غسل فارغ شدی بگو: اللّٰهُمَّ اجْعَلْهُ کَفَّارَةً لِذُنُوبِی وَ طَهِّرْ دِینِی، اللّٰهُمَّ أَذْهِبْ عَنِّی الدَّنَسَ؛ خدایا، این غسل را کفاره گناهانم قرار ده و دینم را پاک کن، خدایا، هر آلودگی را از من برطرف فرما.
پنجم؛ پوشیدن جامه نیکو و به کار بردن بوی خوش، رفتن به صحرا در غیر مکه برای نماز کردن در زیر آسمان.
ششم؛ پیش از نماز عید در اول روز افطار کنی و بهتر آن است که با خرما یا شیرینی باشد و شیخ مفید فرموده: مستحب است تناول کردن مقدار کمی از تربت سید الشهدا که از برای هر دردی شفاست.
هفتم؛ نماز عید فطر دو رکعت است:
در رکعت اول سوره‌های «حمد» و «اعلی»
پس از سوره «حمد» و «اعلی»، «پنج تکبیر» بگو و بعد از هر تکبیری دست به قنوت بردار و بگو:
اللّٰهُمَّ أَهْلَ الْکِبْرِیاءِ وَالْعَظَمَةِ، وَأَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ، وَأَهْلَ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ، وَأَهْلَ التَّقْویٰ وَالْمَغْفِرَةِ، أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هٰذَا الْیَوْمِ الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِینَ عِیداً، وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ ذُخْراً وشَرَفاً وَمَزِیداً أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تُدْخِلَنِی فِی کُلِّ خَیْرٍ أَدْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُخْرِجَنِی مِنْ کُلِّ سُوءٍ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ أجْمَعِین. اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ خَیْرَ مَا سَأَلَکَ مِنْهُ عِبادُکَ الصَّالِحُونَ، وَأَعُوذُ بِکَ فِیهِ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُکَ الصَّالِحُونَ.
پس «تکبیر ششم» را بگو و به رکوع برو و پس از رکوع و سجود برای رکعت دوم برخیز و پس از سوره «حمد»، سوره «شمس» را بخوان، سپس «چهار تکبیر» بگو و پس از هر تکبیری دست به قنوت بردار و همان دعا را بخوان؛ چون فارغ شد «پنجمین تکبیر» را گفته و به رکوع رو و نماز را به پایان برسان و پس از سلام تسبیح حضرت زهرا (س) را بخوان.
پس از نماز عید، دعاهای بسیاری وارد شده که شاید بهترین آن‌ها، «دعای چهل‌وششم» صحیفه کامله سجادیه باشد.
مستحب است نماز عید زیر آسمان و روی زمین بدون فرش واقع شود و از جایگاه نماز، از غیر آن راهی که به نماز آمده بود بازگردد و برای قبول شدن اعمال برای برادران دینی خود دعا کند.
هشتم؛ امام حسین علیه‌السلام را زیارت کند.
نهم؛ دعای ندبه
سید ابن طاووس فرموده که چون از دعا فارغ شوی، به سجده رو و بگو: أَعُوذُ بِکَ مِنْ نارٍ حَرُّها لَایُطْفَأ، وَجَدِیدُها لَایَبْلیٰ، وَعَطْشانُها لَایَُرْویٰ.
پس گونه راست را بر زمین گذار و بگو: إِلٰهِی لَاتُقَلِّبْ وَجْهِی فِی النَّارِ بَعْدَ سُجُودِی وَتَعْفِیرِی لَکَ بِغَیْرِ مَنٍّ مِنِّی عَلَیْکَ بَلْ لَکَ الْمَنُّ عَلَیَّ.
سپس گونه چپ را بر زمین گذار و بگو: ارْحَمْ مَنْ أَساءَ وَاقْتَرَفَ وَاسْتَکانَ وَاعْتَرَفَ.
آنگاه به حال سجده برگرد و بگو: إِنْ کُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ، عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ یَا کَرِیمُ.
پس «صد مرتبه» بگو: الْعَفْوَ الْعَفْوَ
