آغاز سال تحصیلی جدید و ادامه اعتراض‌های دانشجویی علیه رژیم صهیونیستی

به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، زمانی که کمپ‌های دانشجویی در اعتراض به جنایات رژیم صهیونیستی آغاز شد، شش ماه از جنگ غزه گذشته بود و فعالان از همدستی ایالات متحده و روابط بین دانشگاه‌ها و رژیم اشغالگر به ستوه آمده بودند.

امروز نزدیک به یک سال است که از این جنگ می‌گذرد. دانشجویان نیز دوباره گرد هم جمع شده‌اند تا اعتراض‌ها را آغاز کنند. این در حالی است که مدیریت دانشگاه‌ها تدابیر جدیدی را برای محدودیت اعتراضات جدید و سرکوب آن اتخاذ می‌کنند.

در چند روز گذشته رئیس دانشگاه کالیفرنیا ممنوعیت‌های جدید را اعلام کرد. «مایکل وی دریک» پیش از ترم جدید سیاست‌های مربوط به ممنوعیت در اردوگاه‌ها، سازه‌ها و نمادهای غیرمجاز و استفاده از ماسک برای پنهان کردن هویت یا اجتناب از شناسایی دانشجویان توسط مقامات دانشگاه را روشن کرد. وی همچنین به روسای دانشگاه‌ها دستور داد که این قوانین را به طور دقیق و مداوم اجرا کنند.

نگاهی به گذشته
در آوریل گذشته کمپ‌های حامی فلسطین در دانشگاه کلمبیا در نیویورک به سرعت به یک پدیده جهانی تبدیل شد. دانشگاه‌های سراسر آمریکا شاهد موجی تاریخی در اعتراضات دانشجویی در حمایت از فلسطین و غزه بودند که خواستار پایان دادن به همه توافق‌ها با اسرائیل و خروج از رژیم اشغالگر از سرزمین‌های اشغالی و مهم‌تر از همه، پایان دادن به حمایت آمریکا از اسرائیل شدند.

نعمت مینوش شفیق، رئیس دانشگاه کلمبیا با دانشجویان اتمام حجت کرد که یا با دولت برای انحلال کمپ‌ها همکاری کنند یا دانشگاه، همه کمپ‌ها را جمع آوری می‌کند. با این حال، تظاهرکنندگان بر خواسته‌های خود ثابت قدم ماندند و حتی حامیان جدیدی به آنها اضافه شدند.

وی به دلیل واکنش خود به اعتراضات با فشار فزاینده‌ای مواجه شد و در نهایت با اشاره به اینکه «غلبه بر دیدگاه‌های متفاوت در جامعه ما دشوار بوده است»، استعفا داد.

این اعتراض‌ها مانند آتش سوزی گسترش یافت و به اروپا، خاورمیانه، آسیا و حتی تا قطب جنوب رسید. حضور پلیس نیز باعث شد این کمپ‌ها به خشونت کشیده شود و در بسیاری از شهرها و دانشگاه‌ها دانشجویان دستگیر شدند، مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و یا تهدید به اخراج شدند.

خشم دولت ایالات متحده از آزادی بیان در انتقاد از اقدامات اسرائیل تا آنجا پیش رفت که سناتورها قانونی را پیشنهاد دادند که هر منتقدی را مورد مجازات قرار می‌داد.

«هری ترومن»، رئیس جمهور سابق ایالات متحده، زمانی ابراز داشت که دولتی که متعهد به خاموش کردن مخالفان است، راه سرکوب را تا زمانی که ترس بر همه حاکم شود، ادامه خواهد داد.

در جریان مناظره اخیر بین دونالد ترامپ و جو بایدن، اگرچه هر دو به شدت بر سر این که چه کسی از اشغالگری بیشتر حمایت می‌کند با هم رقابت می‌کردند، ترامپ قول داد که جنبش حامی فلسطین را سرکوب کند و متعهد شد که دانشجویانی را که درگیر آن هستند، اخراج خواهد کرد.

این افشاگری حمله بزرگی به آزادی‌های مدنی رأی دهندگان آمریکایی و سیلی به صورت حقوق فلسطینیان است. چنین وعده‌ای همچنین می‌تواند بر شهرت و روابط بین‌المللی ایالات متحده تاثیر بگذارد و در عین حال بی‌اعتمادی و سرخوردگی عمومی را در میان کسانی که نگران ارزش‌ها و آزادی‌های دموکراتیک هستند، تقویت کند.

پیروزی اجتناب ناپذیر است
برخی از کمپ‌ها با وجود سرکوب‌های گسترده، موفقیت‌آمیز بوده‌اند. اواخر ماه گذشته، دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو (SFSU) اعلام کرد که سرمایه‌گذاری‌های خود را در چهار شرکتی که به نسل کشی اسرائیل کمک می‌کنند، قطع کرده است. این اقدام توسط فعالان طرفدار فلسطین مورد تحسین قرار گرفت و «پیروزی بزرگ» برای جنبش سرمایه‌گذاری تلقی شد.

در ماه می، دانشگاه کپنهاگ اعلام کرد که سرمایه‌گذاری در شرکت‌های اسرائیلی را که در کرانه باختری اشغالی انجام می‌دهند، متوقف می‌کند. در استرالیا، دانشگاه ملبورن نیز با برخی از تقاضاهای واگذاری موافقت کرده است.

سنای دانشگاه بارسلونا (UB) پیشنهادی در حمایت از فلسطین را در 8 ماه مه تصویب کرد و از دانشگاه خواست تا تمامی روابط نهادی و دانشگاهی با اسرائیل از جمله مراکز، موسسات تحقیقاتی، شرکت‌ها و سایر موسسات را تا زمانی که نسل کشی اسرائیل علیه غزه متوقف شود، قطع کند.

پیش‌بینی آینده تظاهرات‌ها
تجمع مجدد دانشجویان علیرغم سرکوب‌های گسترده، دستگیری، سانسور و انتقام‌گیری غیرمنطقی توسط مقامات دولتی، تضمین می‌کند که آنها در تلاش‌های خود ناامید نیستند. هر چه تظاهرات بیشتر در کانون توجه قرار گیرند، مردم بیشتر به این فکر می‌کنند که برای چه می‌جنگند و به آنها امکان می‌دهد تا حمایت مردمی بیشتری را به دست آورند.

حضور فیزیکی پایدار، صدای مدافعان حقوق فلسطین را تقویت می‌کند و همچنان موضوعات مورد توجه را برجسته می‌نماید. این خود، نوعی مقاومت است که دانشجویان آینده خود را به خطر می‌اندازند، همانند مردم غزه که جان خود را برای آزادی به خطر می‌اندازند.

کمپ‌های اعتراضات با گردهم آوردن دانشجویان و سایر فعالان به تقویت شبکه‌ها و ایجاد مشارکت‌های پایدار بین گروه‌های مختلف فعال ادامه خواهند داد.

در این میان، سیاستگذاران قطعا فشار را احساس خواهند کرد. این تعامل، به‌ویژه در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری، می‌تواند پیامدهای بلندمدتی داشته باشد و سیاست‌گذاران ممکن است در موضع خود در مورد اسرائیل تجدید نظر کنند.

انتهای پیام/