تحلیلگر لبنانی روز بیست و هفتم ماه جاری (ژانویه) یا به عبارتی شصت و یکمین روز از توافق آتش‌بس میان حزبالله و رژیم صهیونیستی را روزی سرنوشت‌ساز برای مردم لبنان توصیف کرد.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، "ناصر قندیل" روزنامه‌نگار و نویسنده‌ی لبنانی با اشاره به تحولات بزرگ صورت گرفته در منطقه و به‌ویژه سوریه و ادامه‌ی نقض آتش‌بس از سوی رژیم صهیونیستی، خاطرنشان کرد که اکنون در داخل و خارج از لبنان بسیاری از طرف‌ها معتقدند که حزب الله شکست خورده و باید به اجرای مفاد قطعنامه‌ی 1701 و خلع سلاح خود تن دهد، زیرا در غیر این صورت اقدامات این رژیم در جنوب لبنان متوقف نخواهد شد. این نویسنده‌ی لبنانی، برخورد با سرنشیان هواپیمای ایرانی در فرودگاه بیروت را ناشی از همین اعتقاد به شکست و ضعف حزبالله توصیف کرد.
ناصرقندیل در این مطلب نوشت:
تحولات بسیاری زیادی صورت گرفته که درنتیجه‌ی آنها برداشت‌های متفاوتی در داخل و خارج از موازنه‌ی قدرت و نتایج نبرد مقاومت در مقابله با رژیم اشغالگر به‌وجود آمده است. در سایه‌ی نتایج کلی این نبرد و همچنین تحولات سوریه و پیامدهای آن بر این موازنه‌ها، نمی‌توان این واقعیت را پنهان کرد که رژیم اشغالگر و حامی آن یعنی آمریکا این روزها در انتظار ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید هستند. دیگر بازیگران بزرگ و کوچک منطقه و لبنان نیز اکنون معتقدند که می‌توان حزبالله را یک قدرت شکست خورده تصور کرد و خود حزبالله این مسئله را انکار می‌کند، درحالی که باید وضعیت جدید را به رسمیت بشناسد.
اتفاقی که در فرودگاه بیروت افتاد، نمونه و مثالی برای این باور است، زیرا یک یا دو سال قبل امکان وقوع چنین اتفاقی وجود نداشت؛ اما این مسئله از زمان جنگ آغاز شد. هنگامی‌که به دلیل هشدار اسرائیل، از فرود یک هواپیمای ایرانی در فرودگاه بیروت جلوگیری به‌عمل آمد. اقدامی‌که با عنوان جلوگیری از حمله‌ی اسرائیل صورت گرفت. وزیر کشور نیز از همین بهانه برای توجیه اقدامات تبعیض‌آمیز علیه هواپیمای ایرانی و سرنشینان آن که از حامیان حزبالله هستند، استفاده کرد. درحالی که هیچکدام از هواپیماهای دیگر و سرنشینان آنها در فرودگاه با چنین وضعیتی مواجه نشدند.
روزانه از طریق شبکه‌های عربی و لبنانی در حال شنیدن این مسئله از زبان سیاستمداران و تحلیلگران رسانه‌ای هستیم که توافق آتش‌بس در امتداد قطعنامه‌ی 1701 است. طی 18 سال از زمان صدور این قطعنامه هیچ‌کس نگفت که این قطعنامه شامل خلع سلاح مقاومت نیز می‌شود؛ اما آنها امروزه تردیدی در گفتن آن به خود راه نمی‌دهند و می‌گویند که شرایط اکنون تغییر کرده است، زیرا آنها معتقدند که حزبالله شکست خورده است و باید برداشت اسرائیل از توافق‌نامه یا آتش‌بس را بپذیرد. از نظر آنها مهم این است که دوران سلاح گذشته است، درغیر این‌صورت اسرائیل از اقداماتش در جنوب لبنان دست نخواهد کشید. اظهارات مطرح‌شده درخصوص سرنوشت سلاح حزبالله، مشابه مواضع کسانی است که در نخستین روزهای جنگ 2006 می‌گفتند اگر حزب الله سلاح خود را زمین نگذارد، جنگ متوقف نخواهد شد. البته آنها اکنون مسائل جدیدی را به این مواضع خود اضافه کرده‌اند.
حزبالله نتوانست وعده‌ی خود به لبنانی‌ها درخصوص بازدازندگی را عملی کند. اوضاع سوریه،سنگ زیرین آسیاب جغرافیای سیاسی و نظامی محور مقاومت نیز دگرگون شد و علاوه بر سقوط نظام اسد، رهبران جدید سوریه می‌گویند که حزبالله دیگر نمی‌تواند از طریق سوریه امنیت اسرائیل را تهدید کند. آنها تأکید دارند که نمی‌خواهند باعث نگرانی امنیتی اسرائیل شوند، حتی هنگامی‌که اسرائیل حملات مستمری را برای ویران کردن امکانات نظامی ارتش سوریه انجام می‌دهد و یا نیروهای اسرائیلی به داخل اراضی سوریه نفوذ می‌کنند.
آنها معتقدند که این تحولات معادل یورش اسرائیل به لبنان در سال 1982 است، این مسئله بر معرفی نامزدهای ریاست جمهوری (لبنان) نیز تأثیر گذاشته است.
درسایه‌‌ی این تحولات -که مخالفان مقاومت معتقدند همچنان ادامه دار خواهد بود و به کشور یمن نیز خواهد رسید و پس لرزه‌های آن ایران را نیز دربر خواهد گرفت- گمانه‌زنی‌هایی نیز درخصوص توافق آتش‌بس در حال مطرح شدن است. بر اساس توافق آتش‌بس نیروهای اشغالگر باید از کل اراضی لبنان تا خط آبی عقب نشینی کنند، و از نقض این توافق دست بکشند. مهلت تعیین شده برای این مسئله بیست و هفتم ماه جاری (ژانویه) است.
برخی می‌گویند که چنین اتفاقی نخواهد افتاد و تا زمانی‌که حزبالله به شکست اعتراف نکند و نپذیرد که برای بررسی وضعیت سلاح و آینده‌ی خود باید پای میز مذاکره بنشیند، ارتش اشغالگر به اقدامات خود ادامه خواهد داد. بنابراین توقف اقدامات اسرائیل مشروط به موافقت حزبالله با این مسائل است و حمایت آمریکا از لبنان نیز مشروط به خلع سلاح حزبالله است.
صرف‌نظر از همه‌ی مطالب مطرح شده درخصوص تضمین‌های آمریکا و دیگر کشورها برای جلوگیری از تجاوز اسرائیل و همه مواضع مسئولان آمریکایی درباره حجم آمادگی این کشور برای حمایت و پشتیبانی همه‌جانبه از تجاوزگری اسرائیل، از نظر ما سئوال مهم این است که در شصت و یکمین روز توافق آتش‌بس -که بیست و هفتم این ماه است- چه اتفاقی خواهد افتاد.
اگر تجاوزات اسرائیل و نقض آتش‌بس متوقف شده و نیروهایش طبق توافق و پیش‌بینی عقب‌نشینی کردند، این مسئله به‌معنای آن خواهد بود که دیدگاه اسرائیل درخصوص موازنه‌ی کنونی قدرت، ارتباطی با مسائل مطرح شده در رسانه‌ها برای افکار عمومی اسرائیل درخصوص پیروزی ندارد و این رژیم می‌داند که توانایی ورود به یک آزمون شکست خورده‌ی دیگر و رویارویی با مقاومت را ندارد. درچنین حالتی، همه‌ی لبنانی‌ها و عرب‌هایی که درحال تبلیغ شکست مقاومت بودند، احساس تلخ شکست را خواهند چشید.
اما اگر اسرائیل به تجاوزات و نقض آتش‌بس ادامه دهد و نیروهایش در خاک لبنان بمانند -حتی در یک وجب از خاک این کشور- مردم لبنان و به‌ویژه اهالی جنوب و مقاومت در آستانه‌ی یک رویارویی قرار دارند، که باید به‌حدی قوی، شدید و مؤثر باشد که بتواند موازنه‌ی قدرت را دوباره ترسیم کند، زیرا آینده استقلال لبنان و سرنوشت جان‌فشانی‌های مردم در حال محک خوردن است.
