"باب الشرقی" یکی از خیابانهای بسیار قدیمی، زیبا و در عین حال بسیار جالب دمشق پایتخت سوریه است که می توان آن را خیابان همزیستی ادیان الهی نامید.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرنگار خبرگزاری تقریب در سوریه، در گذشته های دور به ویژه قبل از اشغال فلسطین در سال ۱۹۴۸ میلادی، مسلمانان، مسیحیان و یهودیان در کنار یکدیگر در این خیابان زندگی می کردند و هر یک شعائر مذهبی خود را در مسجد، کلیسا و کنیسه انجام می دادند. مسیحیان در ابتدای خیابان که به "باب توما" منتهی می شود، سکونت داشتند، مسلمانان در بقیه خیابان و یهودیان در کوچه ای بودند که به "کوچه یهودیها" معروف بود اما امروزه کوچه "الشلاح" نام دارد. بعد از تشکیل رژیم اشغالگر قدس و عزیمت یهودیان جهان به فلسطین اشغالی، شمار زیادی از اهالی یهودی این کوچه، دمشق را ترک کردند فقط چند پیرزن و پیرمرد باقی مانده اند که نتوانستند خاطرات شیرین همزیستی با مسیحیان و مسلمانان را فراموش کنند. عمده منازل کوچه یهودیان متروک بوده و کلید و اسناد مالکیت آن همچنان در دست صاحبانش است، برخی دیگر نیز همان زمان توسط صاحبانش به مسلمانان فروخته شد که به همین علت عمده ساکنان این کوچه مسلمان هستند. تصاویر "سید حسن نصرالله" دبیرکل حزب الله لبنان در برخی مغازه های این کوچه خودنمایی می کند و مغازه دارانی را می توان دید که در حال تلاوت قرآن هستند. به گفته ساکنان خیابان باب الشرقی، مسلمانان، یهودیان و مسیحیان در این خیابان سالهای متمادی با خوشی در کنار یکدیگر زیستند و هیچگونه مشکل و درگیری با یکدیگر نداشتند. نام اصلی خیابان باب الشرقی، خیابان "مستقیم" بود زیرا بر خلاف عمده خیابانهای دمشق که حالت منحنی دارد، صاف بوده و امتداد آن به بازار "حمیدیه" می رسد. برخی ابنیه موجود در خیابان تا هزار سال قدمت دارد، مسیحیان عمدتا به کارهایی مانند فروش صنایع دستی و طلاکاری اشتغال داشته و البته چند رستوران و هتل نیز متعلق به آنان است. گفته می شود، "خالد بن ولید" از این خیابان وارد دمشق شد. سر در بسیار قدیمی، حکایت از تاریخ پر فراز و نشیب و باستانی این خیابان دارد. از جمله کلیساهای قدیمی این خیابان می توان به "مریمیه" و از کلیساهای نزدیک به باب الشرقی می توان به "حنانیه" و "مارپولس" اشاره نمود که قدمتی صدها ساله داشته و هر سال شمار زیادی از مسیحیان جهان برای دیدن و انجام شعائر مذهبی به آن می آیند. در خیابان باب الشرقی، می توان صنایع دستی از جمله چوبی، زینتی، شال و روسری را مشاهده کرد. درب مغازه های این خیابان مانند سایر بازارهای قدیمی دمشق چوبی بوده و همان حالت سنتی خود را حفظ کرده است. کف این خیابان آسفالت نبوده و سنگفرش است. برخی کوچه های آن بسیار تنگ و عرض آن فقط یک متر یا حتی کمتر است. از همه جالبتر برخی رستورانهای سنتی است زیرا در واقع منازل قدیمی بزرگی بوده که در سالهای اخیر خریداری و به رستوران تبدیل شده و البته مشتریان پر و پاقرصی دارد. در رستورانهای مزبور از جمله "بیت الشامی" که انسان را به یاد گذشته می اندازد، انواع پیش غذاها و غذاهای سنتی سوری از جمله "متبل، "تبوله"، "مسبحه"، "منسف"، "شیش طاووق"، "کباب" و"شاکریه" سرو می شود.
