معرفی کتاب " خلافت ولی فقیه، تحقق بخش وحدت امت واحده"
کتاب " خلافت ولی فقیه، تحقق بخش وحدت امت واحده" توسط پژوهشگاه مطالعات تقریبی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی معرفی گردید.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، کتاب " خلافت ولی فقیه، تحقق بخش وحدت امت واحده" به نویسندگی حجت الاسلام والمسلمین ذبیح الله نعیمیان پژوهشگر پژوهشگاه مطالعات تقریبی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی معرفی گردید.
حجت الاسلام نعیمیان، اظهار داشت: کتاب "خلافت ولی فقیه، تحقق بخش وحدت امت واحده" از سلسله کتاب های به سوی تمدن اسلامی در پژوهشگاه مطالعات تقریبی توسط اینجانب کار شده است که سعی شده است با رویکرد سنی و نه نگاه شیعی این نگارش صورت گیرد.
وی افزود: حرف های تدریجی بسیاری از علمای اهل سنت را در مذاهب مختلف رصد کرده ایم، بسیاری این تعبیر را دارند که امام و رهبری به عنوان اولی الامر معرفی شده است و بسیاری بیان کرده اند که ولی فقیه برای جهان اسلام بوده و تابع آن هستیم.
وی ادامه داد: نکته ای که باید عرض کرد این است که ولایت فقیه را با تلقی شیعی کاری نداشته ایم، لذا این نظریه شیعی نیست و در واقع از منظر شیعه به نگارش درنیامده است که اندیشه ولایت را تضعیف کند و به نگاه سنی در بیاورد؛ در حقیقت اگر بخواهند اهل سنت ازمنظر خود به ظرفیت پذیرش ولایت فقیه بنگرند به این مسئله رسیده اند که این ظرفیت وجود دارد.
حجت الاسلام نعیمیان عنوان کرد: در واقع آن اندیشه را بازتولید کرده ایم که یک نظریه بر آمده از سنی است و واقع نگری درجهان کنونی که جمهوری اسلامی این ظرفیت و ولایت فقیه این ویژگی هایی را دارد و می تواند مورد پذیرش اهل سنت قرار گیرد.
وی اضافه کرد: اگر بخواهیم بر اساس اندیشه اهل سنت و آرمان اهل سنت برای وحدت جهان اسلام که چه اقداماتی می توان صورت داد، نگاه کنیم در این کتاب این نکته را برجسته کرده ایم.
وی تصریح کرد: هدف یک الگوی تمدنی است؛ ولو آنکه بخش زمینه نظری مهیا نباشد، تلاش کرده ایم نظریه بر اساس آن اندیشه طراحی کنیم ، لذا این کتاب را درهفت بخش مورد توجه قرار داده ایم.
حجت الاسلام نعیمیان ابراز داشت: در بخش اول به این موضوع نگاه شده است که ایجاد امت واحده اسلامی چه جایگاهی در نگاه جهان اسلام دارد؛ بر این اساس به مبانی امت واحده به ویژه با نگاه قرآنی جهان اسلام توجه شده است وعناوین دیگری آنکه به سمت امت واحده باید حرکت کنیم.
وی افزود: بر این اساس راهبرد های سیاسی وحدت در جهان را مورد توجه قرار داده ایم که چه مقدار برای ایجاد امت واحده ظرفیت دارد؛ از نظر ما راهبرد هایی که در گذشته بوده است خیلی توانمندی نداشته است، در صد سال گذشته که خلافت را از دست داده ایم باید مورد توجه قرار بگیرد و از آن منظر نگاه کرد.
وی بیان کرد: بخش دوم خاستگاه احیای خلافت اسلامی در دوران معاصر مورد توجه قرار داده ایم که هم خواستگاه دینی در یک سطح دیگر خاستگاه تاریخی سیاسی تاریخ خلافت است؛ از لحاظ دینی در نگاه اهل سنت می دانیم در صدر اسلام بعد از وفات پیامبراسلام مسلمانان غیر شیعی آمدند ادعای الگویی با عنوان خلافت کرده اند و بعدها دچار انحراف محتوایی از همان که مدنظر اهل سنت بود قرار گرفت.
وی ادامه داد: مسئله بسیار مهم آن بوده است که در دوران اخیر حکومت بسیار بزرگی به نام عثمانی داشتیم که در تلاش اروپایی ها و استعمار و جنگ جهانی که وارد همکاری با آلمان شد به شکست در جنگ شد، حکومت و خلافت را از بین بردند، در داخل القای حکومت خلافت توسط آتاتورک و اعلام جمهوری کردند که بعد از کشور یکپارچه تکه تکه شد و جنگ جهانی دوم وعلاقه به خلافت تبدیل به یک آرمان مذهبی در ذهن مردم شد که بعضی ها تلاش کردند آن را حفظ و به کشورهای دیگر منتقل کنند.
حجت الاسلام نعیمان گفت: بعضی گروه ها و در راس آنان گروه حزب التحریر اسلامی تلاش می کنند به آن آرمان بپردازند، بعضی از کسانی که به داعش پیوستند از اینجا سرمایه نظری گرفته بودند، در فلسطین نیز فعالیت محدودی انجام گرفته است و گروه های دیگر با عنوان جماعت عدل احسان بوده است که در مغرب عربی فعالیت داشته است.
وی اضافه کرد: برخی از خلافت های خود خوانده که حدود هفت نفر بودند و ادعا داشتند این بخش سوم بود که به جریان شناسی ادعای خلافت پرداخته است و در بخش چهارم که اصلی ترین نظریه پردازی ما است این علاقه به احیای خلافت ولی برای وحدت اسلام است.
وی عنوان کرد: درنظریه های سنتی اهل سنت در میان متکلمین و فقهای چند مذهب سنی و بعضی از گروه هایی که ملحق می شوند به زیدیه اجتهاد را شرط خلافت دانستند که در میان اهل سنت مستقر نشده است، این رساله می تواند یک نظریه پردازی مبتنی بر نظریه های سنتی تلقی شود.
حجت الاسلام نعیمیان افزود: در این بخش توصیف کرده ایم که متکلمان اهل سنت شرط اجتهاد را مطرح کرده اند و چه کسانی هستند، فقهای اهل سنت را براساس مذاهب چندگانه که اجتهاد را شرط کرده اند دسته بندی کرده ایم، صرفا فقهای حنفی اجتهاد را شرط صحت خلافت ندانسته اند و شرط اولویت وترجیح دانسته اند و اکثر زیدیه که تابع حنفیان بوده اند و از جهت اعتقادی شیعه حساب شده اند و از جهت فقهی حنفی حساب می شوند، آنان نیز شرط اجتهاد را دارند.
وی ادامه داد: در این میان اندیشمندان معاصر سنی اندیشه سنتی را برجسته کرده اند و با رویکردهای روشن فکرانه دستکاری کرده اند؛ در مجموع عمده علمای برجسته اهل سنت گفته اند خلافت مشروط به برخورداری اجتهاد توسط خلیفه می باشد.
وی بیان کرد: در بخش دیگری مورد بررسی قرار گرفته است که علمای اهل سنت مواردی را شناسایی کرده اند که جهان اسلام نیازمند اجتهاد است اما توان تربیت مجتهد را ندارد و از زمانی که به انسداد اجتهاد رسیدند بر خلاف تشیع پرورش مجتهد و این سنت را ادامه داده است که مشاهده می کنیم مجتهد پروش پیدا نمی کند.
وی گفت: اگر بخواهیم به وحدت سیاسی در جهان اسلام دست یابیم ، در بخش ششم در این ارتباط ظرفیت های آن را نام برده ایم؛ برخی کشورها پادشاهی هستند و ظرفیتی برای وحدت اسلامی ندارند به مانند عربستان و نظام هایی که بر مبنای جمهوری و رنگ دموکراسی داشته، آنان نیز ظرفیت ندارند، همچنین تشکل هایی موسوم به سیاسی به مانند داعش و گروه های دیگر ظرفیت نیز ندارند.
وی خاطر نشان کرد: در بخش هفتم بیان شده است یک نظام جمهوری اسلامی وجود دارد که مبتنی بر الگوی ولایت فقیه تاسیس شده است بدین معنا که در حاکمیت شرط اجتهاد است و باید فقیه باشد؛ این الگو از منظر اهل سنت می تواند مورد پذیرش قرار گیرد زیرا هم ظرفیت نظری و هم ظرفیت علمی ساختاری را در جمهوری اسلامی و هم ظرفیت فرهنگی سیاسی به عنوان یک مصداق وجود دارد.
وی افزود: پیشنهاد مامبتنی بر اندیشه های اهل سنت که شرط می کنند اجتهاد وجود داشته باشد، است؛ باید واقع بینانه بیان کنیم که آیا افغانستان ظرفیت جهان اسلام را دارد، طالبان که حتی حکم می کند و خود را به عنوان امیرالمومنین لقب می دهند و آن گروه تندرو احمد الحازمی و جریان تندرو تر ابوبکر بغدادی را به دلیل آنکه رئیس طالبان را تصدیق نکرد تکفیر کردند، آیا کشش برای جهان اسلام را دارد؟! جواب این است: خیر.
وی در پایان تاکید کرد: ولی فقیه در واقع به عنوان الگویی وحدت بخش در جهان اسلام به عنوان یک موفقیت تام وکمال است که امیدواریم با موفقیت های علمی و محوریتی در جهان اسلام و بیش از گذشته، تحقق بخشیده شود.
