رمضان پل اتصال بندگان خدا با پروردگارشان است که با شنیدن نوای سحرخوانان برخاسته و خود را براي شركت در مهماني بزرگ خدا آماده مي كنند.
اشتراک گذاری :
سحرگاهان صدای دلنشین سحرخوان در كوچه پس كوچه های سیستان بار دیگر روح و جان تازه ای در كالبد مسلمانان این دیار می دمد و باز شدن درهای رحمت را نوید می دهد.
رمضو الله الله رمضو، رمضو الله خوشنوم خدا...' ، رمضان خدا ، رمضان خوب و خوشنام خدا را میهمان كنید، میهمان حبیب خداست و با آمدنش درهای رحمت گشوده می شود.
به گزارش خبرگزاری تقریب (تنا) از سیستان و بلوچستان، اینها گوشه ای از آیین سحرخوانی مردم سیستان است كه توسط سحرخوانان و رمضان خوانان در این ایام ماه مبارك در منطقه سیستان خوانده می شود تا مردم مسلمان را برای عمل به فریضه مقدس روزه و بهره از سحر بیدار سازند.
احمد میر یکی از شهروندان سیستانی در این باره به خبرنگار تقریب می گوید: سال ها پیش آخوند ده یا یكی از اهالی روستا در شب های ماه مبارك رمضان روی پشت بام خانه خود می رفت و با صدای بلند آواز رمضان الله رمضان سر می داد و ما با صدای او از خواب خوش بیدار می شدیم و دعایش می كردیم.
وی ادامه می دهد: در برخی روستاها یكی از اهالی محل، طبلی بزرگ بر دست می گرفت و همراه با كوبیدن بر آن، در كوچه پس كوچه های ده فریاد می زد "برخیز كه وقت سحر است".
وی می گوید: هنوز سحرخوانی و رمضان خوانی با سنت های خاص ماه رمضان با كمی تغییرات در منطقه سیستان بر قوت خود باقی است.
عباسعلی خواجه می گوید: سالها پیش كه رادیو و تلویزیون همگانی نبود خانواده هایی كه دارای رادیو بودند هنگام سحر و یا افطار صدای رادیو را بلند می كردند تا سایر همسایه ها نیز از دعاهای آن بهره مند شوند.
وی می افزاید: اغلب یکی از پیران محل ما در شب های ماه رمضان سحرگاهان ، پشت بام خانه اش می رفت و سحرخوانی می كرد. وی ادامه می دهد: اهالی روستای ما نیز به صدای این پیرمرد عادت داشتند و اگر یك شب سحرخوانی نمی كرد دل مردم محل می گرفت و فردی را به دنبال او می فرستادند تا علت عدم حضورش را جویا شود. وی می گوید: در روستاهای سیستان رسم است كه با فرارسیدن سحر همواره یک نفر بر پشت بام می رود و سحرخوانی می کند و مردم در خانه هایشان بساط سفره سحر را می چینند و آماده سحری خوردن می شوند.
نورالله کیخا یکی دیگر از شهروندان سیستانی نیز درباره غذای معمول مردم سیستان در ماه مبارک رمضان می گوید: معمولا غذای اغلب مردم در گذشته آبگوشت بود كه با نان محلی تافتون خورده می شد.
وی می گوید: در سیستان رسم است ماه رمضان هر خانه ای كه برای افطار خانواده خود غذای گرم مثل گوشت و امثال آن تهیه می كند هنگام افطار مقداری از آن را در كاسه یا بشقابی می گذارد و به در خانه همسایگانی كه دیگ بار نگذاشته اند می فرستد و هدیه می دهد.
وی ادامه می دهد: اکنون گاهی جوانان ما بهانه گیری می کنند و غذای به اصطلاح شهری طلب می کنند اما برای ما همان آبگوشت و غذاهای محلی صفای خاص خودش را دارد.
یکی از کارشناسان میراث فرهنگی و گردشگری زابل درباره سحرخوانی مردم این منطقه می گوید: در آیین سحرخوانی منطقه سیستان بخصوص روستاها، یك یا دو نفر از روستاییان معتمد پیش از آغاز سحر از خواب بیدار می شوند و با رفتن پشت بام منازل خود با خواندن اشعار محلی و مذهبی مردم روستا را از فرا رسیدن وقت سحر با خبر می‌كنند.
مسعود محمدی ادامه می دهد: آیین سحرخوانی و رمضان خوانی از صدر اسلام نزد ساكنان سیستان مرسوم بوده است.
او درباره آیین رمضان خوانی منطقه سیستان می گوید: تعدادی از جوانان به قصد كمك به مستمندان گروهی تشكیل می دهند و یکی از آنها کیسه ای به خود می بندد و هنگام افطار به در خانه های مردم می روند و برای نیازمندان کمک جمع آوری می کنند.
وی ادامه می دهد: فردی که کیسه همراه او است می خواند "رمضو الله الله رمضو. رمضو الله خوشنوم خدا و در پایان رمضان خوانی این گروه، صاحب خانه بنا به توانایی مالی خود، در كیسه موادغذایی یا هر چیز دیگری می گذارد.
وی می افزاید: اگر صاحبخانه توان مالی برای كمك كردن نداشت به شوخی كاسه آبی به نشانه روشنایی روی گروه رمضان خوان می پاشد تا خداوند همواره روشنایی و شادی را به آنان هدیه كند.
وی ادامه می دهد: گروه رمضان خوان پس از پایان این آیین در محلی جمع می شوند و كمك های اهدایی مردم را جمع بندی و چنانچه در میان خودشان مستمندی وجود داشت مقداری از آن را به او می دهند و بقیه را بین مستمندان و نیازمندان محله خودشان تقسیم می‌كنند.
محمد شهرکی یکی دیگر از شهروندان سیستانی درباره کسب و کار مردم سیستان در ماه مبارک رمضان می گوید: مردم سیستان هنگام افطار با شنیدن اذان مغرب دست از كار می كشند و با حضور در مساجد و یا منازلشان پس از اقامه نماز با خرما و نان تافتون محلی روزه خود را باز می کنند.
وی ادامه می دهد: مساجد قبل از شروع ماه مبارك رمضان غبارروبی می شود و مردم مومن و خداجوی در این ماه مبارك بیشتر از سایر ماهها در مساجد حضور می یابند و سعی می كنند نمازهای روزانه را به صورت جماعت اقامه كنند.
وی می گوید: در این ماه مبارك ساكنان هر محله پیش از آغاز نماز مغرب هر یك در حد توان خود غذا یا خرما، نان و پنیر و چیزهای دیگر به مسجد می آورند و پس از اقامه نماز، از نمازگزاران پذیرایی می كنند و نمازگزاران نیز پس از اقامه نماز و صرف افطاری دقایقی را از موعظه روحانی بومی یا اعزامی گوش فرا می‌دهند.
وی ادامه می دهد: در پایان ماه رمضان نیز مردم سیستان به بلندی های اطراف می‌روند و هلال ماه شوال را جست و جو می‌كنند. به گزارش خبرنگار تقریب، مردم ولایتمدار سیستان برای ماه مبارک رمضان جایگاه والایی قایل هستند و به همین دلیل این ماه را به بهترین شکل پاس می دارند.
