به گزارش خبرنگار حوزه استان‌ها
خبرگزاری تقریب؛
در تقویم کشورمان هیچ گاه از یاد نخواهد رفت که در ۲۸ دی ماه سال ۱۳۶۵ که مردم مظلوم و بی گناه شهر سنندج چگونه در آتش و خون کشیده شد و تعداد زیادی از همشهریان مان در حالی که در خواب نیمروزی بودند توسط هواپیماهای رژیم بعث عراق بمباران شدند و در خون غلطیدند.
۲۸ دی ماه سالروز بمباران شهر سنندج شهر در آتش و خون بود؛ روز ۲۸ دی ماه سال ۶۵ هواپیماهای رژیم بعث عراق با بمباران ۱۸ نقطه شهر سنندج در کمتر از ۱۵ دقیقه ۲۲۰ نفر از مردم بیگناه این شهر را به شهادت رساندند و فجیع ترین جنایات بشری در تاریخ را رقم زدند.
ان روز شهر سنندج حال و هوای دیگری داشت آفتاب تا نیمه های آسمان رسیده و زمین سفیدپوش از برف زمستانی بود مردم در تکاپوی زندگانی ناگهان در چند دقیقه شهر با خاک یکسان شد و رنگ خون به خود گرفت و بسیاری از مردمانی در تکاپوی پیدا کردن پناهگاهی امن در آن روز می گشتند و تعدادی از آنها نیز شربت شیرین شهادت را نوشیدند تا نسل ها یاد و خاطره آنان را در اذهان داشته باشند.
۲۸ روز از زمستان سال ۱۳۶۵ می گذشت و عقربه های ساعت ۱۵ و ۵۰ دقیقه بعدازظهر را نشان می داد که ناگهان اژدهای مرگ در آسمان ظاهر شدند و ناجوانمردانه در آسمان شهر تاختند و آژیر قرمز آن روز تلخ بسان روزهای قبل به صدا در آمد و وحشت و اضطراب سراسر شهر را فرا گرفت و این سرآغازی تلخ برای اتفاقات ناگوار بود که باعث شهید و مجروح شدن تعدادی از مردم شهر سنندج شد.
تعدادی از مردم هنوز زخم های به جای مانده از آن روز را به یاد دارند و با گذشت ۳۷ سال هنوز در کوچه پس کوچه های شهر صدای زجه مادرانی که به انتظار آمدن کودکان و فرزندانشان از مدرسه بود به گوش می رسد و آسفالت سرد این کوچه ها بوی خون شهیدان را می دهد.
تاریخ این دیار هرگز روزی که شیرزنان و شیرمردان بسیاری را از دست داد را فراموش نخواهد کرد و برای همیشه ثبت و ضبط خواهد کرد چه کسي خواهد توانست روز ۲۸ دی ماه سال ۶۵ و شهادت مردم مظلوم خیابان انفلاب، محله پیرمحمد، چهارباغ اپارتمانهای ادب تک واحدهای بنیاد مسکن و تقاطع بلوار جانبازان و خیابان فلسطین میدان نبوت خیابان اکباتان و منازل مسکونی جنب پادگان و محله تقتقان را فراموش کند؟! آیا همشهریان ما خواهند توانست خاطره فرزندان غیور و رشید این مرز و بوم را به فراموشی بسپارند.
در تصور هیچ کس نمی گنجید که کرکس های وحشی بخواهند کودکان و زنان مظلوم را مورد حمله خود قرار دهند اما دست تقدیر چنان رقم خورد که در کمتر از ۵ دقیقه شهر با خون جوانان رنگین شده و آسفالت سیاه به ناگاه رنگ قرمز به خود گرفت.
محله چهارباغ آن روز با خون جوانان باغی پر از خون شد و هنوز لاله های سرخ از خون شهیدان می روید و محله به محله این شهر یادآور شهیدانی است که در آن روز خون خود را پای استقلال و آزادی این شهر دادند.
آن روز هواپیماهای رژیم بعث عراق با بمباران ۱۸ نقطه شهر سنندج در کمتر از ۱۵ دقیقه ۲۲۰ نفر از مردم بیگناه شهر سنندج را به شهادت رساندند و و فجیع ترین جنایات بشری را در تاریخ رقم زدند.
بدون شک نسل‌های آینده هیچگاه این روز را فراموش نخواهند کرد و مردمان این شهر و دیار هنوز هم تا پای جان با آرمان‌های شهیدان و یاد و خاطره آنان وفادار خواهند بود .
انتهای پیام/
گزارش از سمیه فرزامی
