غزه در حالی وارد دومین سال تحصیلی خود میشود که هیچ مدرسهای در منطقه وجود ندارد و محرومیت طولانی مدت دانشآموزان از تحصیل آنها را تهدید میکند.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه بینالملل خبرگزاری تقریب، غزه در هفته جاری وارد دومین سال تحصیلی از زمان آغاز جنگ میشود. این در حالی است که مدارس در غزه تخریب شده و بیشتر دانشآموزان در حال کمک به خانواده خود برای بقا در میان کارزار ویرانگر رژیم صهیونیستی هستند.
کودکان و نوجوانان غزه با پای برهنه در جادههای خاکی بطریهای پلاستیکی آب را از محلهای توزیع به خانوادههایشان که از خانه رانده شدند، میرسانند.برخی دیگر نیز در آشپزخانههای خیریه منتظر غذا هستند.
کارکنان سازمانهای بشردوستانه میگویند که محرومیت طولانی مدت از تحصیل، آسیبهای بلندمدتی را برای کودکان غزه به همراه دارد. تس اینگرام، سخنگوی منطقهای یونیسف گفت: «کودکان در رشد شناختی، اجتماعی و عاطفی خود آسیب میبینند و نوجوانان در معرض خطر بیشتری برای کار یا ازدواج زودهنگام هستند.»
وی افزود: «هرچه کودک مدت بیشتری از مدرسه باز بماند، بیشتر در معرض خطر ترک تحصیل برای همیشه و عدم بازگشت به مدرسه است.»
625 هزار دانشآموز در غزه تقریبا یک سال تحصیلی را از دست دادهاند. پس از آن که رژیم صهیونیستی حملات خود را به نوار غزه در 7 اکتبر آغاز کرد، مدارس تعطیل شدند. با مذاکرات بیرمق برای توقف جنگ معلوم نیست چه زمانی آنها بتوانند به کلاسهای درس بازگردند.
به گفته گروه آموزش جهانی، گروهی از سازمانهای امدادرسان تحت کنترل یونیسف و صندوق نجات کودکان، بیش از 90 درصد از ساختمانهای مدارس غزه در اثر بمباران اسرائیل آسیب دیدهاند که بسیاری از آنها توسط آنروا اداره میشود. حدود 85 درصد از آنها آنقدر ویران هستند که نیاز به بازسازی اساسی دارند و ممکن است سالها طول بکشد تا دوباره قابل استفاده شوند. دانشگاههای غزه نیز ویران شدهاند.
حدود 1.9 میلیون نفر از 2.3 میلیون نفر غزه از خانههای خود رانده شدهاند. آنها در کمپهای گسترده که فاقد سیستمهای آب یا فاضلاب هستند، یا مدارس دولتی و مربوط به سازمان ملل که اکنون به عنوان سرپناه عمل میکنند، ساکن هستند.
کودکان چارهای جز کمک به خانوادههای خود ندارند
عزالدین قوده، یکی از خانوادههای فلسطینی میگوید قبل از جنگ، فرزندانش از مدرسه لذت میبردند و آنها شاگردان ممتازی بودند.
اکنون او، چهار پسر و دخترش پس از آنکه مجبور به فرار از خانه خود شدند، در یک چادر در گورستانی در خان یونس زندگی میکنند. او گفت که بچهها از خوابیدن در کنار قبر مردهها میترسند، اما چارهای ندارند.
وی ادامه داد که فرزندانش مجبورند برای بقای خانواده کار کنند. آنها پس از ساعتها کار حدود 15 شکل (4 دلار) از فروش پودر برای استفاده در ساخت قبرهای جدید به دست میآورند.
قوده گفت که در جنگ 2014 اسرائیل با حماس مجروح شده و به تنهایی نمیتواند این کار سنگین را انجام دهد.
وی افزود: «وقتی آنها را با دستهای زخمی میبینم، گریه میکنم. شبها کودکان خسته از درد نمیتوانند بخوابند.»
کودکان، مشتاق آموزش هستند
گروههای امدادی برای راهاندازی جایگزینهای آموزشی اقدامات زیادی انجام دادند. اگرچه نتایج آن محدود بوده است. اینگرام گفت که یونیسف و سایر آژانسهای امدادی 175 مرکز آموزشی موقت را اداره میکنند که اکثر آنها از اواخر ماه می راهاندازی شدهاند و به حدود 30 هزار دانشآموز با حدود 1200 معلم داوطلب خدمات ارائه میدهند. آنها کلاسهایی در زمینه خواندن و نوشتن، ریاضی و همچنین فعالیتهای مربوط به سلامت روان و رشد عاطفی برگزار میکنند.
آنروا در ماه آگوست برنامه «بازگشت به یادگیری» را در 45 مدرسه خود که به سرپناه تبدیل شده بودند، آغاز کرد که فعالیتهایی مانند بازی، نمایش، هنر، موسیقی و ورزش را برای کودکان فراهم میکند. ژولیت توما، سخنگوی این سازمان گفت: «هدف این است که به آنها فرصتی دهیم تا دوباره با دوستان خود ارتباط برقرار کرده و کودکی کنند.»
آموزش از دیرباز در میان فلسطینیها اولویت بالایی داشته است. قبل از جنگ، غزه حدود 98 درصد نرخ باسوادی داشت.
اینگرام گفت که در بازدید خود از غزه در ماه آوریل، کودکان اغلب به او میگفتند که دلشان برای مدرسه، دوستان و معلمانشان تنگ شده است. والدین نیز میگفتند که تغییرات عاطفی را در فرزندان خود از ترس بمباران و مرگ یا جراحات در خانواده دیدهاند. برخی عبوس و گوشه گیر شدهاند، برخی دیگر به راحتی آشفته یا ناامید میشوند.
مدارس غزه به جای دانشآموز، مملو از خانوادههای بیخانمان است
کارزار 11 ماهه رژیم صهیونیستی بخشهای وسیعی از غزه را ویران کرده و یک بحران انسانی را با سوء تغذیه گسترده و شیوع بیماریها به همراه آورده است. به گفته مقامات بهداشت غزه، بیش از 40 هزار فلسطینی تا کنون به شهادت رسیدهاند. کودکان از جمله شدیدترین آسیبدیدگان هستند. سخنگوی منطقهای یونیسف گفت که تقریبا همه 1.1 میلیون کودک غزه به کمک روانی اجتماعی نیاز دارند.
این درگیری همچنین آموزش کودکان فلسطینی را در کرانه باختری عقب انداخته است. چرا که این رژیم محدودیتهای رفت و آمد را تشدید کرده و حملات سنگینی را انجام داده است.
اینگرام گفت: «روزانه در ماه اکتبر گذشته، بین 8 تا 20 درصد از مدارس در کرانه باختری تعطیل شدهاند. وقتی مدارس فعال هستند نیز به دلیل مشکلات در رفت و آمد یا ترس دانشآموزان حضور و غیاب انجام نمیشود.»
والدین معتقدند آینده کودکان از دست رفته و آنچه سال گذشته مطالعه کردند، کاملا فراموش شده است و اگر به مدرسه برگردند، باید از ابتدا شروع کنند.