شهادت امام حسین(ع) نجات اسلام است/ خون امام حسین(ع) آبروی بزرگی برای اسلام خرید
اختصاصی
استاد مدارس علوم قرآنی سنندج: نه تنها اهل سنت تابع امام حسین هستند، بلکه تمام انسانهایی که آزاد اندیشند و تمام انسانهایی که مبارزاتی بر علیه ظلم داشته اند، در رفتارشان و کردارشان تبعیت از امام حسین(ع) مشهود است.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب، "دکتر سید بها الدین حسینی" استاد مدارس علوم قرآنی در دانشگاههای سنندج، در گفتگو با خبرنگار تقریب در مورد جایگاه امام حسین(ع) در میان اهل سنت گفت: در میان اهل سنت یک ضرب المثل رایج است که می گوید " گوش عزیز، گوشواره عزیز" یعنی هماهنگونه که پیامبر خدا(ص) عزیز است، اولاد و منسوبین پیامبر(ص) هم عزیز هستند.
وی اظهار داشت: در تفسیر کلمه اهل بیت دو واژه نهفته است، یکی اهل است یکی بیت، در قرآن کریم در داستان پسر نوح آمده است که حضرت نوح(ع) فرمود، خداوندا تو حکیمی و فرمودی که اهل من را نجات می دهی، اما پسر من غرق شد، حتما حکمتی در این مسأله نهفته است. خداوند می فرماید او از اهل تو نبود؛ پس اهل یعنی اینکه، کسی در دایره عملی و اعتقادی تو باشد و بیت هم یعنی خانه، یعنی اهل بیت هم اهل و در دایره عملی و اعتقادی پیامبر خدا(ص) هستند و هم در خانه او هستند؛همسران، فرزندان و ذریه پیامبر خدا(ص) برای مسلمین از این جهت که هم اهل هستند و هم در بیت پیامبر هستند، عزیز هستند.
سید بها الدین حسینی تصریح کرد: این یک قاعده است که اهل سنت هم به خدا و رسول (ص) و آنانی که در طریق خدا و رسول هستند، محبت دارد؛ اعتقاد اهل سنت در مورد واقعه عاشورا که یک حادثه بزرگ و ماندگار بوده، بر این است که شاید در ظاهر چنین می نمایاند که امام حسین(ع) و یارانش شهید و یزیدیان پیروز شدند، اما وقتی به تاریخ و نظر دانشمندان بزرگ نگاهی بیندازیم، می بینیم که آنچه در صحرای کربلا اتفاق افتاد، پیروزی امام حسین(ع) و شکست تاریخی یزید و تمام یزیدیان بود.
وی خاطر نشان کرد:نظر اهل سنت بر این است که وقتی کسی فوت می کند یا شهید می شود سه روز برایش عزاداری کنند و این عزاداری ادای تسلیت و برداشتن غم از دوش نزدیکان آن شخص است، اما بعد از سه روز ما چیزی به نام عزا و تعزیه نداریم؛ بر اساس این سنت پیامبر خدا (ص)، اهل سنت برای امام حسین(ع) عزاداری ندارد، اما در اعتقاد و عمل، تابع امام حسین(ع) است. نه تنها اهل سنت تابع امام حسین است، بلکه تمام انسانهایی که آزاد اندیشند و تمام انسانهایی که مبارزاتی بر علیه ظلم داشته اند، در رفتارشان و کردارشان چه از باب تبعیت و چه از باب تواتر و مشابهت، همسانی و تبعیت از امام حسین(ع) مشهود است.
حسینی افزود: جمله معروف گاندی، مبارز آزادی بخش هندی، شاهد مثال خوبی برای این امر است؛ او می گوید، من برای مبارزه با استعمار پیر انگلستان در هند و بیرون راندن دست این مستکبران از سر مردم هندوستان، تأسی به واقعه کربلا و امام حسین(ع) کردم.
وی تصریح کرد: پرواضح است که حضرت امام حسین(ع) می دانستند، قطعا بر آن لشکر انبوه پیروز ظاهری نخواهد شد و حتما شهید می شود، اما باز هم در آن صحرا ماند و برنگشت، هرچند که می توانست برگردد؛ اهل سنت بر این اعتقاد است که اگر امام حسین(ع) به کربلا نمی رفت و به مدینه برمی گشت، بالاخره در جای دیگری و شاید با چند سال عمر بیشتر به رحمت خدا می رفت، اما گاهی مرگ یک انسان داستانی می آفریند که الگویی می شود، برای تمامی انسانهایی که بر آن مشی و تفکر هستند، لذا خون امام حسین(ع) آبروی بزرگی برای اسلام خرید.
حسینی خاطر نشان کرد: تبعیت از امام حسین(ع) بسیار پر اهمیت تر از عزاداری صرف برای ایشان است. مگر می شود لاف عشق امام حسین(ع) را سرداد و ظلم ستیز و آزاد اندیش نبود؟ مگر می شود کسی بگوید من امام حسین(ع) را دوست دارم اما خودش ظالم، یا یار ظالم باشد. حکایت تجمیع قول عاشقی امام حسین(ع) با رفتارهای زشتی چون ظلم، دروغ، فساد، ریا، تجاوز به حقوق دیگران و امثالهم حکایت اجتماع نقیضین است. شیخ رضا طالبانی قادری از شاعران کُرد اهل سنت در این باب سروده ای زیبا دارد:
لافت از عشق حسین است و سرت بر گردن است/ عشقبازی سر به میدان وفا افکندن است
گر هواخواه حسینی ترک سر کن چون حسین/ شرط این میدان به خون خویش بازی کردن است
سید بها الدین حسینی در ادامه به این جمله معروف امام حسین(ع) که یکی از جملات ستودنی جوامع بین الملل است، اشاره کرد که رو به لشکر یزیدیان می فرمایند "اگر دین ندارید، لا اقل آزاده باشد"، منظور این است که اگر دین ندارید لا اقل بر اسلوب فطرت ذاتی انسانیت باشید، اگر مؤمن نیستند، انسان که هستید و اگر بر مبنای انسانیت کار بکنید، اینگونه رفتار نخواهید کرد.
دکتر حسینی اظهار داشت: اینکه چرا واقعه کربلا و شهادت امام حسین (ع) در این روز اتفاق می افتد، دلیلش این است که شهادت امام حسین(ع) نجات اسلام است، اگر امام حسین(ع) به کربلا نمی رفت و جواب آن ده ها هزار نامه ای که برایش نوشته شد را نمی داد، آبرویی برای دین اسلام نمی ماند؛ این شهادت کاملا انتخابی، عقلانی، منطقی و عاشقانه بود.
وی در اشاره به آیین های اهل سنت در روز دهم محرم گفت:اهل سنت سیاه نمی پوشند و مراسمی مثل سینه زنی، مداحی و .. ندارند، اما امام حسین(ع) را بسیار دوست دارند و سعی در تبعیت از رفتار، اقوال و کردار و تفکر و مکتب ایشان دارند.
حسینی گفت: شما اگر در کوچه پس کوچه های کردستان در میان اهل سنت بگردید، می بینید که خیلی از مردم نامهای علی، حسن، حسین، رضا، مهدی، هادی، زینب، فاطمه و...را برای فرزندان خود انتخاب کرده اند و سخن راست این است که والدین تا عاشق کسی نباشند، نام او را بر فرزند خود نمی گذارند و این خود سند بزرگی است که اهل سنت اهل بیت (علیهم السلام) را به حق دوست و باور دارد و محبتشان را واجب می داند.
وی در پایان خاطر نشان کرد:امام شافعی از چهار امام اهل سنت در دو بیت از اشعارش چنین می فرماید: ای اهل بیت پیامبر خدا، همین برای بزرگی شما بس، که هر مسلمانی در نمازش تا برای شما صلوات نفرستد، نمازش مورد پذیرش قرار نمی گیرد و این واقعا شأنیت بزرگی است که ما در تمام نمازهایمان که رو به قبله و برای خدای عالمیان می خوانیم، حتما باید بر این بزرگان صلوات بفرستیم تا نمازمان صحیح باشد.
