مواسات از انفاق والاتر و ارزشمندتر است/ طرح کمک مومنانه، در جامعه اسلامی فرهنگ سازی شود
امام جمعه شهرستان رهنان با اشاره به ضرورت فرهنگ سازی طرح کمک مؤمنانه تأکید کرد: مواسات از انفاق والاتر و ارزشمند تر است چرا که انسان درد دیگری را درد خودش می‌پندارد.
اشتراک گذاری :
حجت‌الاسلام والمسلمین حسین محمدی امام جمعه رهنان در گفتگو با خبرنگار حوزه جامه خبرگزاری تقریب پیرامون رزمایش مواسات، همدلی و کمک مومنانه گفت: بحمدالله با پیام رهبر معظم انقلاب این طرح از سوی مردم مورد لطف قرار گرفته است و اکنون مردم با همدلی و همت بیشتر به سوی کمک رسانی شتابان هستند.
وی با تاکید بر اهمیت حضور ائمه جمعه در رزمایش مواسات و همدلی خاطر نشان کرد که ائمه جمعه حلقه وصل بین مردم و حاکمیت و انتقال دهنده مطالب و موضوعات از مردم به حاکمیت و از حاکمیت به مردم هستند.
امام جمعه رهنان تصریح کرد:وظیفه ما این است که ضمن ورود پیدا کردن به این موضوع تمام همت خود را به خرج دهیم تا مردم را ترغیب کنیم اهل مواسات باشند. این طرح در جامعه اسلامی باید فرهنگ سازی شود. مواسات از انفاق والاتر و ارزشمند تر است چرا که انسان درد دیگری را درد خودش می‌پندارد.
حجت‌الاسلام حسین محمدی ضمن اشاره به جلسات خود با ائمه جماعات، پایگاه‌های بسیج، خیرین و مجموعه‌های خیریه برخی از اقدامات مساجد و خیرین شهرستان رهنان جهت شناسایی و کمک رسانی به آسیب دیدگان و نیازمندان اعلام کرد: در نظر داریم مساجد شهر بر طبق ظرفیت هایشان خود مستقیما تبدیل به پایگاه جهت اقدامات امدادی و حمایتی شوند.
وی اعلام کرد: با توجه تعداد زیاد افراد فعال در کارگاه‌های مبل‌سازی در منطقه رهنان، ما با انجمن صنف مبل فروشان صحبت کردیم تا بتوانیم با شناسایی افرادی که از این بحران آسیب‌دیده‌اند کمک‌رسانی انجام دهیم.
امام جمعه شهرستان رهنان در اصفهان تصریح کرد: شکل اقدامات افراد در چارچوب رزمایش لازم است دارای تنوع باشد و صرفا بر یک نوع کمک رسانی متمرکز نگردد، بسیاری از مردم تنها به بسته‌های معیشتی یا غذایی نیاز ندارند و باید سایر ابعاد نیازهای مردم جهت کمک رسانی در نظر گرفت.
وی افزود: مواسات با مومنین تا زمانی که حیات داریم باید ادامه داشته باشد. اما با توجه به سخن مقام معظم رهبری توان ویژه‌ای به کار می‌بریم. تا عید فطر این طرح انجام می‌شود که ان‌شاءالله همواره به صورت جدی ادامه داشته باشد.
امام جمعه شهرستان رهنان در پایان گفت: گاهی به افرادی برمی‌خوریم که ضمن داشتن شأن موجه اجتماعی متاسفانه در شرایط فعلی خود نیازمند شده اند و در عین حال، افراد دیگری از آن‌ها طلب کمک می‌کنند. کسی را می‌شناسم که مقدار اندکی از کمک ما را برای رفع نیاز خویش برداشته و مابقی را به نیازمند دیگر بخشیده که قابل تحسین است.
