کارشناس مسائل بین‌الملل بیان کرد: درحال حاضر مهمترین دغدغه دولت افغانستان استقرار صلح و امنیت در این کشور است. این را هم باید مد نظر داشت که در درون کشور چالش های بسیاری وجود دارد که فرایند رسیدن به صلح را دچار مشکل می کند.
اشتراک گذاری :
در چند ماه گذشته که افغانستان علاوه بر مسأله صلح، درگیر جنجال های انتخابات و اختلافات داخلی دیگر بود، زمینه برای مانور سیاسی و جنگی طالبان در افغانستان فراهم شد. طالبان می خواست با دور زدن دولت افغانستان خود گفتگو با اشخاص سیاسی را شروع کنند. تا اينكه طالبان در مذاکرات سیاسی خود را در برابر یک دولت مشروع و مورد حمایت مردم احساس نکند و از طرف دیگر با کمک کشورهای حامی، نظر سیاستمداران را به سوی خواسته ها و اهداف سیاسی خود جلب کند تا نتیجه گفتگوها را آنگونه که می خواهد رقم بزند.
"نوذر شفیعی" کارشناس مسائل بین‌الملل در گفتگو با خبرنگار تقریب با اشاره به این مطلب که وجود دو دولت در افغانستان، این کشور را وارد برهه‌ای از پیچیدگی سیاسی کرده و دورنمای بحرانی را پیش روی این کشور قرار داده است گفت: درحال حاضر مهمترین دغدغه دولت افغانستان استقرار صلح و امنیت در این کشور است. این را هم باید مد نظر داشت که در درون کشور چالش های بسیاری وجود دارد که فرایند رسیدن به صلح را دچار مشکل میکند.
وی اولین چالش پیش رو کشور افغانستان را تشکیل دو دولت در یک کشوردانست و افزود: هر کدام از دو رئیس جمهور افغانستان به دنبال معرفی وزرای پشنهادی خود هستند که قطعاً به دنبال آن مخالفت و کشمکش هایی در کشور به وجود خواهد آمد و چالش‌های سیاسی بعد از انتخابات ریاست جمهوری همچنان ادامه خواهد داشت.
سخنگوی اسبق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نهم گریزی به صلح طالبان و آمریکا که در قطر انجام شد زد و خاطر نشان کرد:در این بین نادیده گرفته شدن دولت افغانستان یک خطر جدی برای این کشور محسوب می‌شود. لذا دولت تلاش میکند که خود مستقیم با طالبان وارد مذاکره شود.
وی ادامه داد: در حال حاضر دولت افغانستان ذیل طالبان و آمریکا وارد این مذاکره شده و دولت بازیگر نقش دوم بودن را قبول ندارد زیرا بر این عقیده است که باید خودش یک پای مذاکره بوده و از قضا هم باید دیدگاهش غالب باشد.
نقش بازیگران منطقه ای در فرایند دولت سازی افغانستان در دوران طالبان و بعد از سقوطش را بر حسب میزان نفوذ و تاثیر گذاری به سه دسته بازیگران اصلی شامل ایران، پاکستان و روسیه و بازیگران پیرامونی شامل اتحادیه اروپا، ژاپن و بازیگران شبه پیرامونی شامل آمریکا، عربستان، هند و چین تقسیم می شوند.
شفیعی با اشاره به این مطلب که موقعیت سیاسی، جغرافیایی، اقتصادی، اجتماعی و قومی افغانستان سبب شده است که این کشور همواره تحت تاثیر قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای قرار گیرد، بیان کرد: برقراری صلح افغانستان برای پاکستان بسیار حائز اهمیت است چون معلوم نیست موقعیت استراتژیک این کشور بعد ازصلح چه معنا ومفهومی پیدا خواهد کرد. می توان گفت که در دوران حکومت طالبان، روابط خوبی بین دو کشور برقرار بود ولی پس از سقوط طالبان روابط دو کشور به شدت دچار تنش شد.
تحلیل گر مسائل خاورمیانه صلح درافغانستان را برای چین هم حائز اهمیت دانست و گفت: تحولات افغانستان در منطقه غربی چین، سین کیانگ تاثیرگذار است. یکی دیگر از اهداف چین برای درگیر شدن در روند صلح افغانستان تبدیل شدن این کشوربه بازاری برای کالای چینی است. با توجه به این که نگرانی‌های امنیتی نیز در کنار انگیزه‌های اقتصادی وجود دارد.
شفیعی افزایش ارتباطات ایران با طالبان را نشان از با اهمیت بودن صلح برای ایران برشمرد و گفت: اشرف غنی در حاضر به دنبال برقراری در افغانستان است و تلاش می کند اقتصاد را تقویت کند. چون فرآیند استانبول، توکیو و بُن مکانیسم های هستند که بحث کمک های اقتصادی برای بازسازی و ارتقای توسعه اقتصادی این کشور را در دستور کار خود دارند.
وی با تاکید بر اینکه هر چقدر کمک‌های منطقه ای و فرا منطقه ای به افغانستان بیشتر شود امنیت در این کشور زودتر برقرار خواهد شد، خاطر نشان کرد: اگر اقتصاد ضعیف باشد در مردم نوعی یاس و ناامیدی نسبت به شرایط موجود شکل می گیرد و همین که مردم تصور کنند باید از طریق پیوستن به گروه های مختلف نظامی و شبه نظامی امرار معاش کنند و یا از طریق توسعه موادمخدر نیازهای خود را تأمین می کنند فرایند صلح را با مشکل مواجه خواهد کرد. درواقع اقتصاد با امنیت فیزیکی یعنی نبود نیروهای نظامی رابطه تنگاتنگی دارد.
