آیت الله واعظ زاده خراسانی به تنهایی یک دائره‌المعارف و دانشنامه اسلامی بود
رئیس اداره دوره‌های آموزشی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی درباره شخصيت آیت الله واعظ زاده خراسانی گفت: مرحوم استاد واعظ زاده خراسانی به تنهایی یک دائره‌المعارف و دانشنامه بود، جامعیت و تبحر او از علوم قرآنی گرفته تا ادبیات عرب وفارسی، رجال، تاریخ اسلام، و فقه زبانزد عام و خاص بود.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه سایر رسانه ها خبرگزاری تقریب، «محمد نخی» رئیس اداره دوره‌های آموزشی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی که شاگرد مرحوم واعظ زاده خراسانی نیز بوده است، درباره زندگی و شخصیت ایشان در مصاحبه با خبرگزاری آستان قدس رضوی گفت: مرحوم استاد واعظ زاده خراسانی هم در دانشگاه و هم در حوزه فعال بود. بخشی از جامعیت او محصول همین دوجانبه‌نگری حوزوی و دانشگاهی بود. نکته دیگری که مرحوم واعظ زاده خراسانی را سرآمد در علوم مختلف کرده بود، بحث مراودات علمی و اجتماعی ایشان با علما و اندیشمندان درون مذهبی و سایر مذاهب اسلامی بود. وی در طول سال‌های متمادی قبل و بعد انقلاب در دیدارهای چهره به چهره و گفت‌وگوهای حضوری و همچنین به صورت مکاتبات علمی و نامه‌ای با علما و اندیشمندان تشیّع و اهل‌سنت و سایر مذاهب اسلامی ارتباط داشت، از علمای الازهر گرفته تا عربستان‌سعودی و کشورهای مختلف اسلامی همچون عراق و لبنان.
وی افزود: آیت‌الله واعظ زاده خراسانی به بحث تقریب مذاهب اسلامی و وحدت امّت اسلامی از نوع علمی ورود پیدا کرده بود. مرحوم استاد واعظ زاده خراسانی یکی از شاگردان پرکار و مورد اعتماد مرحوم آیت‌الله بروجردی بود و خیلی از مکاتبات مرحوم آیت‌الله بروجردی با الازهر و نامه‌نگاری‌ها با نظر مرحوم واعظ زاده خراسانی انجام می‌شد. مرحوم آیت‌الله بروجردی طرفدار مطالعات مقارنه‌ای و تطبیقی میان شیعه و اهل‌سنت بود و روی مسئله مرجعیّت علمی اهل‌بیت(ع) بسیار پافشاری می‌کردند و آن را یکی از بسترهای تحقق تقریب و تحقق وحدت امّت اسلامی می‌دانستند. مرحوم واعظ زاده خراسانی هم روی مرجعیّت اهل‌بیت(ع) تأکید فراوان داشت.
نخی ادامه داد: بخشی از ورود استاد به مسئله تقریب و وحدت به قبل انقلاب برمی‌گردد. شاگردی مرحوم آیت‌الله بروجردی و سفرهای متعدد به کشورهای مختلف اسلامی، نامه‌نگاری‌ها و ادامه مراودات علمی و اجتماعی با علما موجب شد با پیشنهاداتی که در حوزه تقریب داشت، موافقت شده و مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در سال 1369 تأسیس شود. بهترین فرد برای ریاست عالیه و دبیر کلی این مجمع، استاد واعظ زاده خراسانی بود. به خاطر تلاش‌ها و زحمات فراوانی که در این راه انجام داد، می‌توان او را پدر تقریب در عصر حاضر دانست. در خلال سال‌های ابتدایی که مجمع جهانی تقریب مذاهب تأسیس شد، او به این نتیجه رسید یک محفل علمی و رسمی نیز برای اشاعه تفکر و اندیشه تقریب مذاهب نیاز است، بنابراین دانشگاه مذاهب اسلامی را تأسیس کرد که امروز یکی از افتخارات ایران در بحث تقریب است. سازمان مرکزی آن در تهران واقع شده که شامل رشته‌های تحصیلی متعدد همچون فقه و حقوق امامیه، فقه شافعی، فقه حنفی، تاریخ اسلام، فلسفه و کلام، عرفان و... می‌شود که شعباتی هم در قم، کردستان، کرمانشاه، هرمزگان، سیستان‌وبلوچستان و گلستان دارد.
شاگرد مرحوم واعظ زاده گفت: تمام دغدغه استاد واعظ زاده خراسانی کتاب «المعجم» بود. ده سالی که مسئولیت مجمع جهانی تقریب مذاهب را در تهران بر عهده داشت، وقتش آنجا خیلی گرفته شد. وقتی از این مسئولیت کناررفتند، صبح تا ظهر روی این کتاب وقت می‌گذاشت و حتی در خانه هم دغدغه‌اش، کتاب المعجم و کارهای قرآنی بود.
شاگرد مرحوم واعظ زاده خراسانی در مورد استعفای استاد از مجمع جهانی تقریب مذاهب اینگونه توضیح داد: استاد واعظ زاده خراسانی چون به دنبال کارهای علمی بود و می‌خواست در فعالیت‌های علمی خود و مخصوصا کتاب ارزشمند المعجم متمرکز باشد از این مجمع استعفا داد. بالا رفتن سن ایشان و کهولت سن نیز دلیل دیگری بود که به صلاح نبود در کار اجرایی باشد. گرچه که از دبیر کلی مجمع جهانی تقریب مذاهب استعفا داد، اما عضو شورای عالی و عضو هیأت امنای دانشگاه مذاهب بود. خیلی وقتش را صرف جلسات تقریبی می‌کرد و دیدارهای تقریبی داشت. مهمانان مجمع تقریب مذاهب اسلامی که از کشورهای مختلف در قالب هیئت‌های علمی و فرهنگی وارد ایران می‌شدند، حتما به مشهد می‌بردیم و با ایشان دیدار می‌کردند. این جور نیست که اگر از سمت دبیر کلی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی کنار رفت، کار تقریبی را هم تعطیل کند.
محمد نخی ادامه خاطرنشان کرد: مرحوم واعظ زاده خراسانی یک شخصیت پرکار و بانظم بود. اواخر عمرشان در سن 90 سالگی بارها خدمت ایشان رسیدم، می‌دیدم مشغول فیش‌برداری و نوشتن هستند. این بخش از شخصیت استاد واعظ زاده خراسانی باید امروز مورد توجه جوانان اهل علم باشد. گاهی وقت‌ها جوان‌های ما کم‌کاری می‌کنند، ولی ایشان با این کهولت سن، همیشه قلم به دست و اهل مطالعه بود و در کنار حجم زیاد کاری، نظم خاصی هم در کارهای خود داشت، یعنی برنامه‌های شخصی، علمی، گفت‌وگوها و دیدارهایش، همه از یک نظم خاص برخوردار بود.
