اهمیت وحدت در نهج البلاغه(47)| دین‌داری و پیروی از مکتب الهی از عوامل اصلی اتحاد است
حضرت علی(علیه السلام) در سخنان متعددی، دین را زمینه وحدت و برادری انسان‌ها می‌دانند و می‌فرمایند: «شما فقط بر اساس دین خدا با یکدیگر برادرید.»
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، هر زمان مسلمانان در تاریخ متفق و متحد بوده اند داراى قدرت و عظمت و شوکت بوده اند و هر زمان که تفرقه و نفاق در ميان آنها افتاد شکست خورده اند.
جدا شدن از توده هاى جمعيّت مسلمين، و به تعبير ديگر انزواى اجتماعى، يکى از انحرافات فکرى و اعتقادى و عقيدتى است، افراد منزوى به زودى گرفتار تخيلات خود برتر بينى مى شوند و چنين مى پندارند که موجودى برترند و مردم بايد در برابر آنها تعظيم کنند و چون چنين عکس العملى از مردم نمى بينند آتش بدبينى و سوء ظن وکينه و عداوت در دل آنها روشن شود.
نگاه امام علی(ع) به موضوع وحدت، نگاهی راهبردی و اسـاسی اسـت که از عمق عشق و علاقه ایشان به پیـامبر(ص) و تـداوم حـیات دین و امتش برمی خیزد. ایشان تداوم خط اسـلام و مـسلمانی را به عنوان یک اصل اساسی و مهم، سرلوحه فعالیتهای خویش قرار داده بود و با تـمام وجـود و تا آخرین لحظه عمر خـویش بـه هر آنـچه ایـن مـهم را تحقق می بخشد، اهتمام ویژه داشت و حـتی لحـظه ای از این مهم غفلت نورزید.
لذا خبرگزاری تقریب تلاش دارد، فرمایشات امام علی(ع) در خصوص وحدت و اهمیت آن را منتشر کند.
یکی از عوامل اصلی اتحاد، که هیچ حدّ و مرزی نمی‌شناسد و میتواند ملت‌های مختلف و نژادهای متفاوت را شامل شود و اتحادی گسترده به وجود آورد، دین و پیروی از مکتب الهی است.
حضرت علی(علیه السلام) در سخنان متعددی، دین را زمینه وحدت و برادری انسان‌ها می‌دانند و می‌فرمایند: «شما فقط بر اساس دین خدا با یکدیگر برادرید.»
ایشان در خطبه ای دیگر می‌فرمایند: «اینک این شیطان است که راه های ناهموارش را در نگاهتان هموار می‌نمایاند، و اراده کرده است که شما را از دین تان جدا کند و پراکندگی را به جای یک دلی بنشاند و با تفرقه، فتنه را در شما به وجود آورد.»
