مولوی اسحاق مدنی: حضرت خدیجه (س) یاور رسول خدا (ص) در زمان بی کسی بود

به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، مولوی اسحاق مدنی، عضو شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، عصر امروز چهارشنبه اول اردیبهشت ماه در نشست عمومی کنگره بین‌المللی ام‌المومنین حضرت خدیجه بانوی اول اسلا‌م(س) با بیان مقدمه ای از زندگی حضرت خدیجه (س) خاطرنشان کرد: رسول گرامی اسلام(ص) به محمد امین مشهور بودند و با وجودی که سایه پدر بر سر ایشان نبود و مادر را در کودکی از دست داده بودند، ولی شهرت خاصی از نظر اخلاقی بین مردم داشتند. حضرت خدیجه از این اوصاف رسول گرامی اسلام(ص) با خبر بود. خود ایشان هم یک انسان کامل و مشهور به عقل و درایت و بصیرت و پاکدامنی بود. او از قریش بود و نسب بالایی داشت و ثروتمند بود و به لقب طاهره مشهور بود.

وی افزود: حضرت خدیجه برای اینکه ثروت خود را نگهداری کند آن را در مسیر تجارت سرمایه گذاری کرده بود و وقتی متوجه امانتداری حضرت رسول (ص) شد از ایشان خواست که سرمایه او را به صورت کالا به شام ببرد و در مسیر شام به مکه تجارت کند.

مولوی اسحاق مدنی در ادامه خاطرنشان کرد: امانتداری حضرت رسول (ص) و صفات و ویژگی هایی که حضرت خدیجه از حضرت رسول(ص) در طی سفرهای تجاری دیده بود، باعث شد ارادت حضرت خدیجه به ایشان بیشتر شود لذا به حضرت پیشنهاد ازدواج داد. در آن زمان پیامبر ۲۵ سال داشت و هنوز به پیامبری مبعوث نشده بود. اما با توجه به اوصافی که از خدیجه شنیده بود و عموهایش را برای خواستگاری از خدیجه فرستاد و این ازدواج صورت گرفت.

این عالم اهل سنت به بیان خصوصیات و ویژگی های حضرت خدیجه پرداخت و گفت: حضرت خدیجه یک سری ویژگی های خاص داشت. اولین خصوصیت ایشان این بود که اولین ازدواج حضرت رسول (ص) با ایشان بود با آن تفاوت سنی. دومین خصوصیت ایشان این است که همه اولاد پیامبر از ایشان هستند و جده همه سادات حضرت خدیجه هستند. یکی دیگر از خصوصیات ایشان آن است که همه ثروت خود را در اختیار پیامبر قرار دادند در حالی که دیگران هیچ مالی به پیامبر نمی دادند.

مشاور عالی دبیرخانه شورای برنامه ریزی مدارس علوم دینی اهل سنت با اشاره به وقایع پس از بعثت و سختی هایی که بر پیامبر اکرم (ص) وارد شد، گفت: در آن زمان بی کسی که هیچ کس بجز چند نفری که مسلمان شدند، به پیامبر (ص) کمکی نمی کرد و ایشان را تنها گذاشته بودند، فقط دو نفر کمک واقعی برای آن حضرت بودند، یکی حضرت ابوطالب عموی پیامبر و دیگری حضرت خدیجه(س). تا جایی که وقتی این دو بزرگوار هردو در یک سال رحلت کردند، پیامبر(ص) آن سال را عام الحزن نامیدند.

انتهای پیام/