ما در کدام طرف تاریخ ایستاده‌ایم؟ آیندگان قضاوت‌مان می کنند

به گزارش خبرنگار حوزه استان های خبرگزاری تقریب، متن یادداشت به شرح زیر است: هر نسل در برابر یک آزمون تاریخی قرار می‌گیرد. برای ما، غزه و مظلومیت مردمش، آن آزمون است. تصویری که آیندگان از ما خواهند داشت، نه بر اساس آنچه گفته‌ایم، بلکه بر اساس آنچه در برابر این جنایت‌ها انجام داده‌ایم، شکل خواهد گرفت.

تاریخ، آیینه‌ای بی‌رحم است. در آن، نام‌ها نمی‌مانند مگر با کردارشان. همان‌گونه که امروز، وقتی به فاجعه‌های قرن گذشته نگاه می‌کنیم، قضاوت‌مان درباره ملت‌ها و دولت‌ها بر مبنای سکوت یا همراهی‌شان با ظلم است، روزی هم فرزندان ما به عکس‌های ویرانه‌های غزه نگاه خواهند کرد و خواهند پرسید: «شما آن روز کجا بودید؟ چه کردید؟»
نکند در ردیف همان‌هایی قرار بگیریم که شنیدند و دیدند و سکوت کردند. همان‌هایی که گفتند "کاری از دست ما برنمی‌آید" و با همین جمله، شانه از بار مسئولیت خالی کردند. غافل از آنکه گاهی یک جمله، یک عکس، یک حرکت ساده می‌تواند مسیر روایت‌ها را عوض کند.

امروز، شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی، تبدیل به میدان‌هایی شده‌اند که می‌توان با صدایی کوچک، به جمع صداهای مظلومان پیوست. با هر هشتگ، با هر روایت صادقانه، می‌توان گوشه‌ای از واقعیت را از زیر آوار سانسور بیرون کشید. ما اگر سلاح نداریم، وجدان که داریم؛ اگر قدرت نظامی نداریم، قدرت روایت و آگاهی‌بخشی که داریم.

در کدام طرف تاریخ ایستاده‌ایم؟ کنار ستم‌دیدگان یا در سایه راحتی خودمان؟ این سؤال را آیندگان از ما خواهند پرسید؛ نه با کینه، بلکه با حیرت: «چگونه می‌شد این‌همه جنایت را دید و باز هم زندگی عادی داشت؟»

بیایید امروز کاری کنیم که فردا، وقتی برگ های تاریخ ورق می‌خورند، نسل آینده با افتخار از ما یاد کند. نه به‌خاطر بزرگی‌مان، بلکه به‌خاطر انسان‌ماندن‌ در روزگاری که انسانیت زیر پا له می‌شد. آن‌وقت شاید در کنار تصویر ویرانه‌های غزه، تصویر انسانی هم ثبت شود که ایستاد، فریاد زد و نگذاشت همه‌چیز به فراموشی سپرده شود.

انتهای پیام/