کنفرانس "فلسطین آزاد" خواستار گفتمان رسانهای جدید در مورد تجاوزات اسرائیل شد
کنفرانس "فلسطین آزاد" توسط انجمن "پلتفرم رسانهای در ترکیه" با همکاری سازمانهای مدنی و شهرداری فاتح استانبول برگزار شد.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه بینالملل خبرگزاری تقریب، سخنرانان کنفرانس بینالمللی "فلسطین آزاد" دیروز (شنبه) با پرداختن به گفتمان و مفاهیم جدید رسانهای در مورد جنایات اسرائیل علیه فلسطینیان، خواستار حمایت از فلسطینیان در نوار غزه و کرانه باختری شدند.
این کنفرانس توسط انجمن رسانهای در ترکیه و مرتبط با امور مطبوعاتی و رسانهای و با همکاری سازمانهای مدنی و شهرداری فاتح استانبول برگزار شد.
شرکت کنندگان در این کنفرانس طی جلسات متعددی تحولات و وضعیت فلسطین و نقش سازمانهای جامعه مدنی در اتخاذ مفاهیم و گفتمان رسانهای جدید در رابطه با نسلکشی اسرائیل در نوار غزه از 7 اکتبر 2023 را نقد و بررسی کردند.
آدم پالابک، نماینده پلتفرم رسانهای در این باره گفت: زمانی که انجمن تصمیم به برگزاری کنفرانس گرفت، «رژیم اسرائیل در غزه و کرانه باختری مرتکب قتلعام میشد و در حال حاضر جنایات در لبنان ادامه دارد.
وی در سخنرانی خود در این کنفرانس افزود: اسرائیل به جنایات خود ادامه داده و غیرنظامیان را بدون تبعیض هدف قرار میدهد.
مصطفی تشنار، موسس این پلتفرم نیز به نوبه خود گفت: "فلسطین، زخم خونین امت است و هر چه برای آن بگوییم و انجام دهیم کم است. این کنفرانس را به خاطر فلسطین و صحبت درباره آن برگزار کردیم."
در این کنفرانس، نیلحان عثمان اوغلو، نوه سلطان عبدالحمید دوم عثمانی سخنرانی کرد و گفت: ما این روزها شاهد استواری مردم غزه و مواضع شریف آنها هستیم که نمیتوانیم در برابر آنچه علیه آنها میگذرد، سکوت کنیم. همانطور که آنها شجاعانه با بیعدالتی مقابله میکنند، ما نیز باید متحد و قوی در کنار آنها باشیم.
وی تاکید کرد که "رسانهها باید از پوشش دادن آنچه اسرائیل میخواهد بگوید، دوری کنند. بلکه باید آنچه را که فرزندانمان باید بدانند، جستجو نمایند. ما نباید در مورد برنامههای اسرائیل صحبت کنیم، بلکه در مورد برنامههای خود صحبت کنیم و حقایق دیگری نیز وجود دارد که باید به آن رسیدگی شود."
وی افزود: ما میگوییم بس است و نباید سکوت کرد، زیرا سکوت باعث نزدیک شدن آتش به ما میشود، بنابراین باید به عمل روی آورد و گفتمان را تغییر داد.
منیر شفیقف متفکر فلسطینی در سخنرانی خود در این کنفرانس از مردم ترکیه که از مردم فلسطین و سایر مردم حمایت میکنند، قدردانی کرد.
وی تصریح کرد: قطعنامه تقسیم 181 سازمان ملل متحد در سال 1947 که تصمیمی است که دیوید بن گوریون (نخستین نخست وزیر اسرائیل) بر اساس آن اعلامیه خود مبنی بر تشکیل کشور اسرائیل را پایه گذاری کرده، تصمیمی نامشروع و مغایر با قوانین بینالمللی است.
وی افزود: تصمیمگیری و تقسیم سرنوشت هیچ کشوری در صلاحیت مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیست و طبق قوانین بینالمللی، این حق انحصاری مردم است. حق تعیین سرنوشت فلسطین، مردمی هستند که در سال 1917 در فلسطین زندگی می کردند.
شفیق تاکیدکرد: اسرائیل هرگونه راه حلی برای مسئله فلسطین را رد میکند و پروژهاش تصرف تمام فلسطین و اخراج فلسطینیهاست. بنابراین هرگونه صحبت درباره راه حل دو کشوری از سوی رژیم صهیونیستی مردود است.
طغچه قزاز، بازیگر ترکیهای نیز در این نشست گفت: ما نباید جنایات بیشتری در فلسطین دنبال کنیم و مسلمانان باید بیشتر متحد شوند زیرا غزه و فلسطین مسئله مسلمانان و بشریت است و همه باید بیشتر تلاش کنند.
وی افزود: ما به مبارزه برای فلسطین تا آزادی ادامه خواهیم داد.
در ادامه این همایش، کمالین شعث، رئیس سابق دانشگاه اسلامی غزه سخنرانی کرد و گفت: تا قبل از 7 اکتبر، 23 موسسه آموزشی و هشت دانشگاه در غزه وجود داشت که بزرگترین آنها دانشگاه اسلامی بود و تقریبا 80هزار دانشجو تحصیل میکردند.
وی توضیح داد که در جریان جنگ در نوار غزه، دانشگاه اسلامی و تمامی مؤسسات و دانشگاهها هدف قرار گرفتند و بیشتر ساختمانهای آنها تخریب شد، علاوه بر آن تعداد زیادی از دانشگاهیان به رهبری دکتر سفیان طائه، رئیس دانشگاه به شهادت رسیدند.
وی ادامه داد: ما با یک پروژه صهیونیستی روبهرو هستیم که قدمتی حدود 150 سال دارد و مهمترین اهرم مقابله با آن آموزش است.
یاشار حاجی صالح اوغلو، استاد دانشگاه ترکیه نیز گفت: «نیاز به اتخاذ یک گفتمان رسانهای جدید است و لازم نیست در مورد مرزها و سرزمینهای اسرائیل صحبت کنیم، زیرا آنها سرزمینهای فلسطینی هستند، بلکه باید در مورد واقعیت اشغال صحبت کنیم زیرا تلاش اسرائیل برای پاک کردن فلسطین از روی نقشه است.
مروان ابوراس، رئیس انجمن علمای فلسطین نیز به نوبه خود بر نقش دانشگاهیان تاکیدکرد و گفت: تاریخ در حال بازنویسی است و همه باید در بازنویسی تاریخ که تاریخ پیروزی و سربلندی است، مشارکت داشته باشند.
وی افزود: غزه اکنون تاریخ را با خون مینویسد، پس سهم امت در این صورتبندی چیست؟