شاید اکنون با گذشت بیش از نیم قرن از جنگ جهانی دوم بتوان زمان فعلی را تنها با آن وقایع که همه کشورها و همه مردم جهان را در اضطراب، ترس، وحشت و نا امیدی قرار می داد برابر دانست.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، شهین کربلایی مدیر کل امور بانوان مجمع تقریب در یادداشتی به مناسبت حال و هوای این روزهای ایران و جهان نوشت:برای بسیاری از مردم ایران که اسفند ماه ۹۸ را با شوق و شور و شادمانی آغاز کردند و در یک حرکت دست جمعی و حماسی در دوم اسفند انتخاباتی باشکوه را برای فرستادن نمایندگان به مجلس شورای اسلامی در اقصی نقاط کشور رقم زدند. شاید عبور از روزهای واپسین این آخرین ماه از سال را بشود لحظاتی سخت نامید. لحظاتی به بلندای یک فصل. فصلی برای گریستن یا زیستن. فصلی که همه اتفاقات در آن با سرعتی آنچنان باور نکردنی، نه تنها در ایران بلکه در کل جهان، در تغییر است.
شاید اکنون با گذشت بیش از نیم قرن از جنگ جهانی دوم بتوان زمان فعلی را تنها با آن وقایع که همه کشورها و همه مردم جهان را در اضطراب، ترس، وحشت و نا امیدی قرار می داد برابر دانست. اگر در آن زمان صدای غرّش توپ ها و انفجار بمب ها مردم را در اضطراب فرو می برد، اکنون یک ویروس کوچک و نا دیدنی با اسمی پر طمطراق به نام کرونا، با تاجی آغشته به خون صدها نفر در سراسر دنیا، اینچنین موجب هراس و نگرانی کل مردم جهان گشته است، بی توجه به اینکه منشاء پیدایش این ویروس چیست و یا از کدام سرزمین به کشور ما یا سایر کشورها در حرکت است.
به هر حال اثر وضعی آن در صورت عدم مراقبت جمعی جز مرگهای زودرس نخواهد بود. علاوه بر این وجود این ویروس نه تنها در ایران بلکه در کل جهان می تواند موجب ایجاد اثرات وضعی دیگری باشد که توجه به هر کدام حقیقتاً ساعت ها وقت برای تفکر نیاز دارد.
باید گفت اکنون با سرعتی که این ویروس در شیوع و سرایت به کل جهان داراست، فرصت برای اندیشیدن به حکمت های این قبیل حوادث کمتر است. اما یقیناَ چه در حال حاضر و چه در آینده، نوع این گونه وقایع می طلبد که انسان بسیار بیاندیشد و وجوه حکمت هایی را که در اینگونه مواقع با آن روبرو است بیابد. اما آنچه مسلم است در حال حاضر با کمترین توجه می توان اثرات وضعی این حادثه را در اقتصاد ، سیاست ، فرهنگ و مسائل اجتماعی بین المللی جهان مشاهده نمود.
اکنون نه تنها بدلیل مبارزه با این ویروس میلیاردها دلار هزینه در سراسر دنیا صرف می گردد بلکه بدلیل تعطیل شدن بسیاری از مشاغل، آسیب جدی به اقتصاد جهانی وارد می گردد. از دیگر ابعاد نیز این نکته حایز اهمیت است که از پس از جنگ جهانی دوم که جهان یکسره به وسیله بمب اتم به کام سقوطی دست ساز بشر فرو می رفت، این شاید سخت ترین تجربه ی همزمان برای همه انسان ها در روی کره زمین باشد. براستی در گذشته حتی ویروسهای مشابه هم نتوانست چنین تاثیری را در اقتصاد ، فرهنگ، سیاست و اجتماع جهانی باقی بگذارد.
ویروس کرونا، صرف نظر از اینکه منشاء پیداش آن بی توجهی بشری باشد در آنچه می خورد و می نوشد یا هدفمندی و طراحی نقشه در موضوع شوم جنگ بیولوژیک علیه بقیه، به هر حال آسیبی که بدنبال پیدایش و شیوع این ویروس دامن گیر تمام مردم جهان شد بسیار سهمگین بوده است. البته در کنار این آسیب ها، علی رغم برخی از نقاط جهان که مدعی حقوق بشر و انسان دوستی هستند و بر سر بدست آوردن تعداد بیشتری دستمال کاغذی با اسلحه سرد یا مشت و لگد به جان یکدیگر افتادند، در ايران در همين زمان جلوه هايي از گذشت، فداكاري، ايثار و نوع دوستي تا حد شهادت جلب توجه مي كند.
بايد گفت در كشور ما ایران این ویروس جان بسياری از عزيزان این مرز و بوم را ستاند و ما را در غم فقدان کسانی قرار داد كه هر يك از آنها مي توانستند يك ملت باشند در خدمت به مردم. به عنوان مثال فرهيختگاني چون سياست مدار عالي مقام، مهندس حسين شيخ الاسلام و يا بانوی فرهيخته، دکتر فاطمه رهبر، نماينده عزيز مردم تهران در مجلس يازدهم شوراي اسلامي. اما ناگفته پيداست كه در هر آزمون الهي مردم ما چون كوهي استوار دست در دست يكديگر نهاده، قلب به خداي يگانه سپرده و با چشماني اميدوار به مركز حادثه هجوم مي آورند و انشاءالله در كوتاه مدت بر مشكلات غلبه مي نمايند. دور نخواهد بود كه با آمدن بهار سال ۱۳۹۹ اين سرزمين دوباره از عطر گل هاي ياس و شكوفه هاي سيب و گيلاس پر خواهد شد و با همت جان بركفان پزشكی و پرستاري و بسيج و سپاه و ساير اقشار دلاور و خادم و مردمي ايران همچون گذشته أين مشكل نیز از سر راه دستيابي به جامعه اي سالم و شاداب و صالح و خدا دوست از پيش برداشته خواهد شد.
يقينا ملت ايران چون روزهاي گذشته در آينده نيز با اتكال به خداوند در سايه همياري، تلاش، تعاون و نوع دوستي خواهند توانست خود و ديگران را از شر اين ويروس نجات بخشند و دور نخواهد بود روزي كه همه مردم در كل كشور در سايه امنيت، سلامت و شادابی دو چندان بتوانند دوباره دورهم بنشينند و از روزهای خوب بگويند و بشنوند.
مطمناً با شتابي كه همه مردم كشور در أمور خيري چون انجام صدقات، دعاها و مناجات هاي فردي و جمعي از طريق دنياي مجازي با يكديگر به پيشگاه خداوند خواهند داشت، و نيز با فعاليتهاي چون توليد داخلي بسياري از أقلام مورد نياز جهت مبارزه با اين ويروس، خواهند توانست عمر اين ویروس را در كشورمان ايران كوتاه نمایند. همچنین خواهند توانست از طریق كمك و مساعدت هاي فكری، روحي و رواني و مردمي به ساير كشورهاي جهان، شر أين ويروس را از سر كشورها كوتاه نمايند. تنها در اين صورت خواهد بود که مجدداً فصل گريستن به فصل زيستن، نه تنها در ايران، بلكه در كل جهان تبديل خواهد گشت و از ياد و نام كرونا، اين تاج نا موزون، فقط ياد و خاطره اي جزیی براي زيستن و نه گريستن باقي خواهد ماند؛ به اميد آن روز .
ياداششت فوق به بهانه غم و اندوه فراوان و با عرض تسليت در از دست دادن دوستان و همكاران گرانمايه اي چون سركار خانم رهبر و جناب آقاي مهندس شيخ الاسلام كه به تازگي با مرگ غم انگيزشان ما را در بهت و حيرت فرو گذاشته و به سراي باقي شتافتند، نگاشته شده است. باشد كه خداوند روح ايشان و همه عزيزاني كه به واسطه ویروس كرونا دار فاني را ترك گفتند غريق رحمت و آرامش قرار داده و به خانواده هاي محترمشان صبر و اجر فراوان عنايت فرمايد.
