«زخم حلبچه»

حوزه استان های خبرگزاری تقریب:

امروز سالروز بمباران شیمیایی حلبچه است و یاد ۵۰۰۰ انسان بی‌گناه که با دستان پلید دژخیم عراق از نفس بازایستادند.

۵۰۰۰ کُردِ مظلوم که تنها به تاوانِ کرد بودن از هستی ساقط شدند.

لاله های خفته حلبچه روزی سر بر خواهند آورد و بر سرزمین سوخته شان خون خواهند گریست.

جنایتی که صدام در حق ملتی مرتکب شد که فقط نمی خواستند از هویت و تاریخ خود بگذرند. شهیدان حلبچه به تاریخ بشریت درس ها و عبرتها آموختند. درس آزادگی، مظلومیت و سربلندی دادند.

حلبچه عبرت آموز جهانی شد که چشمان خود را بر روی جنایت های صدام بعثی بستند و در هاله منافعشان، پر کشیدن ققنوسهای حلبچه را ندیدند.

بشریت قرن بیستم شرمنده ما کُردها است. حلبچه را ندیدند و فریاد مظلومیت آنرا نشنیدند. اما شنیدند و دیدند ولی خود را به کوری و کری زدند که نبینند و نشنوند.

کوبندگانِ بر طبل حقوق بشر افتادن ۵۰۰۰ شمشاد را ندیدند چون که به مصلحت شان بود که نبینند اما اگر این اتفاق نه، بلکه حتی یک نفر در اسرائیل دچار این وضعیت می شد، بدون شک همه  دنیا را به هم می دوختند و جهان را عرصه مظلومیت خواهی می کردند، اما برای حلبچه فقط نظاره گر بودند که انگار حق این مردم همین خردل و سیانور بود. شرم بر آنها که ندیدند و نشنیدند.

بدون شک کشورهای تجهیزکننده صدام به سلاح های شیمیایی، خود متهمین ردیف اول این جنایت بزرگ  هستند و تاریخ مُهرِ شرمساری بر پیشانی آنها خواهد زد.

یادشان گرامی باد.

به قلم: سید علاءالدین حیدری