خاطرات دو شهروند سیستانی از اقدامات وحدت آفرین رهبر انقلاب در زمان تبعید
دو تن از شهروندان استان سیستان و بلوچستان درباره تبعید رهبر معظم انقلاب به ایرانشهر در سال 57 و نتایج مثبتی که این تبعید داشت، مطالبی بیان کردند.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه استان ها خبرگزاری تقریب، به بهانه هفته وحدت، «احمد بامِری» و «عبدالغنی دامِنی»، از اهالی سیستان و بلوچستان در گفت وگو با فارس، درباره مشاهداتشان از ایام تبعید حضرت آیت الله خامنه ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی به ایرانشهر در سال 57 و فعالیتهای وحدتآفرین ایشان سخنانی بیان کرده اند.
در بخشی از این گفت وگو به نقش گروه های تکفیری و دولت سعودی در ورود اختلاف شیعه و سنی به استان سیستان و بلوچستان اشاره شده است.
احمد بامری در این باره می گوید: «تا اوایل دهه 50 شمسی شیعه و سنی بدون مشکل در سیستان و بلوچستان در کنار هم زندگی میکردند. جدایی و اختلاف اصلاً بیمعنی بود. خوب که نگاه میکردید، ممکن بود در خانواده ما که شیعه هستیم، 5 نسل قبل، بیبی بزرگمان اهل سنت بودهباشد. اهل تسنن هم با ما بسیار نزدیک بودند. مثلاً در مراسم عاشورا همراه با ما سینهزنی میکردند و از غذای نذری ما میخوردند. یعنی زندگی اهل سنت و شیعه تا این حد در هم گره خوردهبود. اما کمکم نفوذیهایی از طرف دولت سعودی و گروههای تکفیری در پاکستان که تفکراتشان نشأتگرفته از تفکرات انگلیسی بود، در سیستان و بلوچستان رخنه کرده و شروع به اختلافافکنی کردند. لطف خدا بود که آقا در سال 56 و 57 به ایرانشهر آمدند و بذر اتحاد میان شیعه و سنی را دوباره در دلها کاشتند و الحمدلله این اتحاد هنوز هم پابرجاست.»
استاد «عبدالغنی دامنی» در تکمیل صحبتهای احمد بامری میگوید: «میتوان گفت همیشه ندای وحدت در میان علمای شیعه و سنی بلند بوده است. بهطور مثال، سالها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، مولوی «عبدالعزیز مولازاده»، در جهت وحدت شیعه و سنی فعالیت میکرد و با وجود تبلیغات منفی که وجود داشت، هیچوقت مشکلی میان برادران شیعه و برادران اهل سنت پیش نمیآمد. میدانید، افراط و تفریط است که ما را از هم دور میکند. اگر به مشترکاتمان و آنچه قرآن و رسول خدا(ص) به ما فرموده، فکر و عمل کنیم، مهر و محبت در میانمان حاکم میشود و سد محکمی در مقبل دشمنان اسلام میشویم.»
بامری در ادامه می گوید: «مردم سیستان و بلوچستان، قدر این وحدت را میدانند و برای حفظش تلاش و ازخودگذشتگی میکنند؛ هم شیعه و هم اهل سنت. حتی میتوانم بگویم اهل سنت از ما هم بیشتر در این زمینه دقت دارند و گوش به فرمان رهبر هستند. به عنوان مثال، مولوی «جنگی زِهی»، اولین کسی بود که در منطقه «سرباز» در مقابل گروههای وهابیت و تکفیری و گروه عبدالمالک ریگی ایستاد. بسیاری از مولویهای آن طرف مرز بهخاطر این کار او را تکفیر کردند و عاقبت هم ترور و شهید شد. اما خون ایشان باعث شد جلوی عملیاتهای انتحاری گرفتهشود.»
این شهروند سیستانی در پایان تأکید کرد: «مردم سیستان و بلوچستان اهمیت اتحاد را میدانند و همیشه حافظ این وحدت هستند اما همیشه باید مراقب باشیم. تکفیریها، وهابیت و بدخواهان همیشه در کمین هستند تا از هر فرصتی برای اختلافافکنی و ایجاد ناامنی استفاده کنند. در این میان، اهالی سیستان و بلوچستان با مشکلات فراوانی دستوپنجه نرم میکنند. در بعضی از بخشهای اداره کشور به توصیههای مقام معظم رهبری عمل نمیشود و همین موضوع باعث ایجاد فقر و بیکاری و نارضایتی میشود. بسیاری از اهالی سیستان و بلوچستان در فقر و تنگنای اقتصادی هستند. اگر مراقب نباشیم و به این مشکلات رسیدگی نشود، ممکن است زمینه نفوذ برای بدخواهان و تفرقهافکنان فراهم شود. به مسئولان کشور هم بگویید اتحاد و همدلی آنها هم بسیار مهم است. طوری صحبت نکنند که از آن به اختلاف تعبیر شود. در اختلاف میان مسئولان، این مردم هستند که متضرر میشوند.»