به گزارش خبرنگار حوزه استان های خبرگزاری تقریب،
علاقه و محبت پیامبرصلی الله علیه واله وسلم به حسین علیه السلام در منابع معتبر اهل سنت:
1 . زمخشری (از علمای بزرگ اهل سنت)، صاحب تفسیر معروف (کشاف ) ، در کتاب (ربیع الابرار) نقل می کند: (فاطمه علیها السلام با فرزندانش حسن و حسین علیهما السلام خدمت رسول خداصلی الله علیه واله وسلم رسیده و عرض کرد: یا رسول الله! هدیه ای به این ها بده . حضرت فرمود: پدرت فدایت، من مالی ندارم تا هدیه کنم . سپس حسن علیه السلام را بغل کرده، بوسید و روی پای راست خود قرار داد و فرمود: به این فرزندم، اخلاق و هیبت خود را هدیه می کنم و حسین علیه السلام را نیز بغل کرد و بوسید و بر روی پای چپ خود نهاد و فرمود: شجاعت و جود خود را بدو بخشیدم.)
2 . ابوهریره (از راویان بنام اهل سنت) می گوید: رسول خداصلی الله علیه واله وسلم را دیدم که حسین بن علی علیه السلام را در بغل گرفته و می فرمود: (خدایا! او را دوست می دارم تو هم او را دوست بدار) .3 . قاضی نورالله شوشتری در کتاب (احقاق الحق ) می نویسد:
ابوالموید موفق بن احمد (از علمای اهل سنت) در مقتل الحسین از راویان مختلف و انها از ابوبکر نقل می کنند که پیامبرصلی الله علیه واله وسلم فرمود: (حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشت هستند .)
4 . حافظ ابونعیم اصفهانی (از علمای اهل سنت) در کتاب حلیه الاولیاء (ج 4، ص 139) نقل می کند که او با سلسله راویان مختلف از جمله عمربن خطاب روایت می کند که پیامبرصلی الله علیه واله وسلم فرمود: (حسن و حسین سرور جوانان بهشت هستند.)
5 . احمد بن حنبل در مسند خود به نقل از راویان متعدد، می نویسد:
پیامبر، حسن و حسین را به سینه خود می چسباند و می فرمود: (خدایا! من این دو را دوست دارم، تو نیز انها را دوست بدار .)
پیامبرصلی الله علیه واله وسلم و شهادت حسین علیه السلام در کربلا
6 . از عایشه نقل شده است که گفت:حسین در حالی که به پیامبر وحی نازل می شد، به محضر وی در امده و خود را روی او انداخت و از پشت او بالا رفت . جبرییل گفت: یا رسول الله! او را دوست می داری؟ فرمود: چرا پسرم را دوست نداشته باشم . جبرییل گفت: امت تو بعد از تو، او را خواهند کشت . جبرئیل دست خود را دراز کرد و مقداری خاک سفید به او داده و گفت: در این سرزمین، این پسر تو کشته می شود و اسم این سرزمین، (طف ) است. و چون جبرییل از نزد پیامبر رفت، پیامبر از خانه خارج شد و در حالی که ان خاک را در دست گرفته بود و می گریست، فرمود: عایشه! جبرییل به من خبر داد امتم پس از من، فریب خورده و پسرم حسین را در سرزمین طف خواهند کشت. سپس در حالی که گریه می کرد، به طرف اصحاب خود - که در میان انان علی، ابوبکر، عمر، حذیفه، عمار و ابوذر بودند - رفت . انان عرض کردند: یا رسول الله! چرا گریه می کنید؟ فرمود: جبرییل به من خبر داد پسرم حسین بعد از من در سرزمین طف به شهادت می رسد و این خاک را به من داده و گفت: در همان جا به خاک سپرده خواهد شد .
شخصیت و فضایل امام حسین علیه السلام
7 . ابن کثیر (از علمای معروف مذهب شافعی) در کتاب (البدایه و النهایه ) در باره مقام امام حسین علیه السلام چنین می نویسد:پیامبرصلی الله علیه واله وسلم حسن و حسین را گرامی می داشت و به انها محبت زایدالوصفی می کرد . لذا حسین علیه السلام از صحابه پیامبر به شمار می رود و با ان حضرت تا دم مرگ ان بزرگوار، محشور و مصاحب بوده و حضرت رسول نیز از او رضایت کامل داشته، اگرچه حسین علیه السلام در سنین کودکی بود.
8 . ابن کثیر همچنین می نویسد:
بخاری از ابونعیم نقل می کند که از عبدالله بن عمر شنیدم که در جواب کسی که از او در باره کشتن مگس در ماه محرم پرسیده بود، گفته است:
مردم در باره کشتن مگس سوال می کنند در حالی که پسر دختر رسول الله را کشته اند! (و از او نمی پرسند) و حال ان که پیامبرصلی الله علیه واله وسلم در باره حسن و حسین فرموده است: (انها گل های خوشبوی من در دنیا هستند .)
9 . شیخ محمد بن محمد مخلوق مالکی می نویسد:
حسین علیه السلام انسان با فضل و بسیار اهل نماز و روزه بود و بیست و شش بار پیاده خانه خدا را زیارت کرده است .
10 . شیخ نورالدین علی بن صباغ مالکی، معروف به (ابن صباغ ) در باره جوانمردی ان حضرت می نویسد:
انس می گوید: خدمت حسین علیه السلام بودم که کنیزکی امد و با خود دسته گلی اورد و به امام هدیه کرد . امام فرمود: برو، در راه خدا ازاد هستی . پس به او عرض کردم: او که کار مهمی انجام نداده و چنین پاداشی دریافت کرد؟ ! فرمود: ایا نشنیده ای سخن خدای تعالی را که (و اذا حییتم بتحیه فحیوا باحسن منها) (نساء/86) چون شما را احترام کردند، به درودی بهتر پاسخ دهید.
11 . عباس محمود عقاد مصری، نویسنده کتاب (الحسین ابوالشهداء) می گوید:
(شجاعت حسین علیه السلام صفتی است که از شخصی مانند حسین علیه السلام تعجب اور نیست . زیرا شجاعت از او مثل ظهور طلا از معدن ان است . یعنی حسین علیه السلام معدن شجاعت است و این، فضیلتی است که ان را از پدران و نیاکان به ارث برده و به فرزندان خود به ارث گذاشته است . . . البته در میان فرزندان ادم کسی در شجاعت قلب و قوت روحی، شجاع تر از حسین علیه السلام در مقایسه با انچه او در کربلا بدان اقدام کرد، پیدا نمی شود . . . برای او همین بس که در طول صدها سال تاریخ دنیا، او همچنان شهید، فرزند شهید و پدر شهیدان باقی مانده است .)
12 . ابن روزبهان می گوید:
(اوست که به قدرت غیرت، هرکافر متمردی را از بیخ و بن برمی کند . اوست که در مقام بندگی الهی به وظیفه ذکر پاکی حق تعالی و بزرگی او، جل و علا، قیام به سزا فرمود . او به واسطه طی منازل قرب الهی به اقصی مرتبه توحید رسیده بود .)
قیام امام حسین علیه السلام در ترازوی قضاوت
13 . ابوالحسن اشعری (متوفای 324 ق)، پیشوای مکتب اشاعره، می گوید:(چون ستمگری یزید از حد گذشت، امام حسین علیه السلام با یاران خود علیه بیداد او قیام کرد و در کربلا به شهادت رسید.)
14 . علامه الوسی، (متوفای 1270 ق)، که مرجع و مفتی اهل سنت عراق بود، در (تفسیر روح المعانی ) ذیل ایه شریفه (فهل عسیتم ان تولیتم . . . ان تفسدوا فی الارض و تقطعوا ارحامکم اولیک الذین لعنهم الله . . .) (محمد/26) از احمد بن حنبل - پیشوای مذهب حنابله - نقل می کند که:
پسرش از وی در باره لعن یزید سوال کرده، او جواب گفت: (کیف لایلعن من لعنه الله فی کتابه; چگونه لعن نشود کسی که خدا او را در کتابش لعنت کرده است؟ !) عبدالله پسر احمد بن حنبل پرسید: من کتاب خدا را خواندم ولی لعن یزید را ندیدم؟ احمد بن حنبل در پاسخ، ایه شریفه (فهل عسیتم . . .) را خواند و انگاه گفت: (ای فساد و قطیعه اشد مما فعله یزید; چه فساد و قطع رحمی از فسادی که یزید مرتکب ان شده، بالاتر است؟)
15 . الوسی بعد از نقل ان سخنان می گوید:
(در لعن یزید توقف نیست چون اهل کبایر و دارای اوصاف خبیثه بود و بر [مردم] مدینه ظلم و تعدی کرد و حسین علیه السلام را کشت و به اهل بیت اهانت کرد .)
16 . مولوی محمد شهداد حنفی در باره قیام سیدالشهداعلیه السلام می نویسد:
(در راه انچه ان را حق می دانست، جان خود را تسلیم جان افرین کرد ولی تسلیم باطل نشد . با ان که یار و یاورانی به حد کافی نداشت، علیه باطل با تمام قدرت و شهامت، ایستادگی کرد تا این که به مقام شهادت عظمی نایل امد .)
17 . ابن روزبهان می نویسد:
(ان حضرت در میان امواج شدت و بلا، شربت شهادت نوشیده و در کربلا دفن شد . حادثه ای غم انگیزتر و مصیبت بارتر و دردناک تر از این، در تاریخ اسلام رخ نداده است! نفرین به اندازه علم خدا بر هرکسی که در جنگ علیه ان حضرت حاضر شده و در ان شریک و بدان راضی بوده است .)
18 . ابن خلدون می گوید:
(نمی توان گفت: یزید هم در کشتن امام حسین علیه السلام اجتهاد کرد، پس بی تقصیر است; چون صحابه ای که با امام حسین علیه السلام در قیام شرکت نکرده بودند، هرگز اجازه قتل حضرت را نداده بودند . این یزید بود که با امام جنگید . این عمل یزید، نشانه فسق اوست و حسین علیه السلام در شهادتش ماجور است در حالی که یزید از عدالت به دور بوده و حسین علیه السلام علیه یک حاکم ظالم قیام کرده بود .)
19 . دکتر طه حسین (متوفای 1973 م)، ادیب، نویسنده و ناقد معاصر اهل سنت، معتقد است:
(از انجا که حسین از یک سو، مسیول حفظ دین و از سوی دیگر، ازاده و قهرمان است، هرگز در قبال بیعت خواهی یزید، سرتسلیم فرود نخواهد اورد . پس برای رسیدن به هدف خود، باید به هرکار مشروعی دست می زد . بنابراین، برای احتراز و دوری از امر بیعت، به کوفه روی اورد و شهادت را بر بیعت با یزید که به نوعی تایید ستم های او بود، ترجیح داد .)
20 . شیخ عبدالله علایلی (متوفای 1996 م)، دانشمند و نویسنده اهل سنت (به گفته خود ایشان وجه تسمیه علایلی بدان جهت است که شجره خانوادگی انان به امام علی بن ابیطالب علیه السلام می رسد)، با تحلیل اوضاع زمان یزید، سکوت را بر هیچ دیندار و ازاده ای جایز نمی داند . اما در این میان، کسی که از همه بیشتر مسیولیت داشت و در اعتراض به وضع ناهنجار ان عصر از شایستگی بیشتری برخوردار بود، امام حسین علیه السلام بود .
قیام حسین علیه السلام خواست همه مسلمانان بوده است; این قیام انعکاس و طنین گسترده ای به جای گذاشت و تا انجا پیش رفت که تخت سلطنت امویان را به لرزه دراورد و سرانجام به نابودی کشاند .
21 . شیخ عبدالله علایلی همچنین می گوید:
(هرکس در زندگی، دو روز دارد: روز زنده شدن و روز مرگ; ولی تو ای حسین! تنها یک روز داشتی . روز زنده شدن و حیات; زیرا تو هرگز نمردی، تو جان شیرین خود را بر سرعقیده پاک و هدف بزرگ و ارمان مقدس خویش نهادی، به همین دلیل تا حق و حقیقت و اسلام در جهان زنده است، تو هم زنده ای .)
انتهای پیام/
