اهمیت وحدت در نهج البلاغه(42)| اتحاد امّت اسلامی؛ زمینه نزول فیض الهی/جمعیت زیاد با وجود تفرقه، بی‌ثمر است
حضرت علی (ع) جمعیت زیاد را با وجود تفرقه بی‌ثمر میدانند و می‌فرماید: «بیشک تا وقتی قلبهایتان هماهنگ نباشد، بسیاری شمارتان به کار نیاید.»
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، هر زمان مسلمانان در تاریخ متفق و متحد بوده اند داراى قدرت و عظمت و شوکت بوده اند و هر زمان که تفرقه و نفاق در ميان آنها افتاد شکست خورده اند.
جدا شدن از توده هاى جمعيّت مسلمين، و به تعبير ديگر انزواى اجتماعى، يکى از انحرافات فکرى و اعتقادى و عقيدتى است، افراد منزوى به زودى گرفتار تخيلات خود برتر بينى مى شوند و چنين مى پندارند که موجودى برترند و مردم بايد در برابر آنها تعظيم کنند و چون چنين عکس العملى از مردم نمى بينند آتش بدبينى و سوء ظن وکينه و عداوت در دل آنها روشن شود.
نگاه امام علی(ع) به موضوع وحدت، نگاهی راهبردی و اسـاسی اسـت که از عمق عشق و علاقه ایشان به پیـامبر(ص) و تـداوم حـیات دین و امتش برمی خیزد. ایشان تداوم خط اسـلام و مـسلمانی را به عنوان یک اصل اساسی و مهم، سرلوحه فعالیتهای خویش قرار داده بود و با تـمام وجـود و تا آخرین لحظه عمر خـویش بـه هر آنـچه ایـن مـهم را تحقق می بخشد، اهتمام ویژه داشت و حـتی لحـظه ای از این مهم غفلت نورزید.
لذا خبرگزاری تقریب تلاش دارد، فرمایشات امام علی(ع) در خصوص وحدت و اهمیت آن را منتشر کند.
حضرت علی(علیه السلام) اتحاد امّت اسلامی را زمینه نزول فیض الهی میدانند. ایشان فیض و برکات الهی را در همه مقاطع اسلام با چشم خود دیده اند و میدانند اسلام چه رُعب عجیبی را در دل امپراتوران جهان و قدرت‌های ستمگر به وجود آورده است.
امام علی(ع) با تمام وجود میدانند این موهبت‌ها در اثر وحدت امّت اسلام به وجود آمده است و از اینرو، مردم را از تفرقه بر حذر میدارند و در ضمن خطبه‌ای می‌فرمایند: «بیگمان، در تاریخ گذشته و آینده بشر، هرگز خداوند با اختلاف، خیری را به کسی ارزانی نداشته است و نمیدارد.»
آن حضرت جمعیت زیاد را با وجود تفرقه بی‌ثمر میدانند و می‌فرماید: «بیشک تا وقتی قلبهایتان هماهنگ نباشد، بسیاری شمارتان به کار نیاید.»
