اهمیت وحدت در نهج البلاغه(46)|حفظ مرز بین سنّت و بدعت موجب اتحاد مسلمانان می‌شود
از جمله اموری که وحدت و همبستگی امّت‌های اسلامی را حفظ میکند و موجب قوام جامعه می‌شود، سنّت‌های پسندیده جامعه است. یک حاکم اسلامی باید این سنّت‌ها را حفظ کند و از آنها پاسداری نماید.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، هر زمان مسلمانان در تاریخ متفق و متحد بوده اند داراى قدرت و عظمت و شوکت بوده اند و هر زمان که تفرقه و نفاق در ميان آنها افتاد شکست خورده اند.
جدا شدن از توده هاى جمعيّت مسلمين، و به تعبير ديگر انزواى اجتماعى، يکى از انحرافات فکرى و اعتقادى و عقيدتى است، افراد منزوى به زودى گرفتار تخيلات خود برتر بينى مى شوند و چنين مى پندارند که موجودى برترند و مردم بايد در برابر آنها تعظيم کنند و چون چنين عکس العملى از مردم نمى بينند آتش بدبينى و سوء ظن وکينه و عداوت در دل آنها روشن شود.
نگاه امام علی(ع) به موضوع وحدت، نگاهی راهبردی و اسـاسی اسـت که از عمق عشق و علاقه ایشان به پیـامبر(ص) و تـداوم حـیات دین و امتش برمی خیزد. ایشان تداوم خط اسـلام و مـسلمانی را به عنوان یک اصل اساسی و مهم، سرلوحه فعالیتهای خویش قرار داده بود و با تـمام وجـود و تا آخرین لحظه عمر خـویش بـه هر آنـچه ایـن مـهم را تحقق می بخشد، اهتمام ویژه داشت و حـتی لحـظه ای از این مهم غفلت نورزید.
لذا خبرگزاری تقریب تلاش دارد، فرمایشات امام علی(ع) در خصوص وحدت و اهمیت آن را منتشر کند.
از جمله اموری که وحدت و همبستگی امّت‌های اسلامی را حفظ میکند و موجب قوام جامعه می‌شود، سنّت‌های پسندیده جامعه است. یک حاکم اسلامی باید این سنّت‌ها را حفظ کند و از آنها پاسداری نماید; اما حاکمی که به این ارزش‌ها و سنّت‌ها بی اعتنا باشد و حفظ آن را بر خود لازم نداند جامعه را دچار تفرقه میکند و پایه های حکومت را سست مینماید.
حضرت علی(علیه السلام) در این‌باره، به کارگزاران شان می‌نویسند:
آیین و سنّت پسندیده ای را که بزرگان این امّت بدان عمل کرده‌اند و مردم به سبب آن به هم پیوسته و الفت یافته‌اند و براساس آن، رعیّت با یکدیگر سازش و سامان پیدا کرده‌اند، بر هم مریز و آیین و سنّتی ایجاد مکن که به سنّت‌های نیک گذشته زیان رساند.
