ویراستاران ویکی‌پدیا از نقاط مختلف جهان به جنگ رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه به عنوان «نسل‌کشی غزه» رأی داده و آن را به عنوان مدخلی در وب‌سایت دایره‌المعارف آنلاین ثبت کرده‌اند.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، درست پس از 7 اکتبر 2023 و حمله رژیم صهیونیستی به نوار غزه، مدخلی در ویکی‌پدیا ایجاد شد که این اقدام را «ادعای نسل‌کشی» نامید.
به گزارش هاآرتص، رأی سردبیران به شدت تحت تاثیر اجماع مورخان هولوکاست، دانشمندان نسل‌کشی و کارشناسان حقوق بین‌الملل مبنی بر اینکه آیا اسرائیل واقعا در غزه نسل کشی می‌کند، قرار گرفت.
در ابتدا این صفحه تنها به پنج منبع اطلاعاتی متکی بود و مخالفان منابع را مشکل‌ساز و مغرضانه نامیدند؛ اما دست اندرکاران این مدخل شروع به تأیید شواهد بیشتری کردند.
بزرگترین شاهد نسل‌کشی رژیم صهیونیستی کشتن نزدیک به 40 هزار فلسطینی که اکثرا زنان و کودکان هستند و همچنین بمباران بیمارستان‌ها، مدارس و حتی اردوگاه‌های آوارگان است. در شبکه‌های اجتماعی نیز تصاویر و فیلم‌های زیادی از کودکان کشته شده و تکه تکه شده فلسطینی منتشر شده است.
با این حال، مقامات و رسانه‌های اسرائیلی با اصرار در مقاله‌ها و گزارش‌های خبری مبنی بر این که آمار تلفات از سوی وزارت بهداشت غزه توسط حماس منتشر شده است، جنایات اسرائیل علیه بشریت را ناچیز جلوه می‌دهند.
سیاستمداران اسرائیلی که آشکارا خواستار نسل‌کشی فلسطینیان شدند نیز در صفحه ویکی پدیا آمده است. از جمله آمیهای الیاهو، وزیر افراطی میراث فرهنگی که گفته بود «باید یک بمب هسته‌ای در غزه انداخت».
اسحاق کرویزر، یک مقام دیگر اسرائیلی نیز با اشاره به مهاجرت دسته جمعی و اخراج فلسطینی‌ها که در سال‌های 1948-1949 رخ داد، خواستار تخریب غزه شد. همچنین آوی دیچتر، وزیر کشاورزی و عضو کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی خواستار «نکبت» دیگری در غزه شد.
بر اساس صفحه ویکی پدیا، بیشتر اظهارات علنی سیاستمداران اسرائیلی به اقدامات نسل‌کشی تبدیل شده است. برای مثال ادعای اسرائیل مبنی بر این که عمدا به فلسطینیان آواره غزه گرسنگی می‌دهد و دسترسی آنها به آب را ممنوع می‌کند، زمانی تایید شد که یسرائیل کاتس، وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی که در آن زمان وزیر انرژی بود، دستور قطع آب غزه را صادر کرد و گفت که غزه تا زمان آزادی اسیران بدون برق و آب و سوخت خواهد بود.
این اقدامات بعدها به نسل‌کشی تبدیل شد، زیرا گزارش‌های آژانس‌های بشردوستانه معتبر و سایر سازمان‌ها حاکی از کمبود واقعی سوخت، آب و غذا بود.
