روزنامه رای الیوم، در یادداشتی تاکیدکرد: اهانت به آیت الله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی، اهانت به همه مسلمانان است.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه بینالملل خبرگزاری تقریب، روزنامه فرامنطقهای «رای الیوم» در یادداشتی به قلم «نجاح محمدعلی» کارشناس امور ایران و منطقه پیرامون اهانت نشریه هتاک «شارلی ابدو» به رهبر معظم انقلاب نوشت: بعد از هشت سال از حملات مهلک به نشریه شارلی ابدو که به دنبال اهانت به ساحت پیامبر اکرم(ص) اتفاق افتاد، این نشریه باردیگر موضوعاتی را انتخاب کرد که مسلمانان و تعداد زیادی از غیر مسلمانان در جای جای جهان را عصبانی کند.
نشریه فرانسوی شارلی ابدو در این هفته باردیگر عناوین اخباری که در اهانت به رهبر انقلاب اسلامی آیت الله سید علی خامنهای منتشر کرده بود را بازنشر کرد. اقدامی که خشم گروه وسیعی از مسلمانان و اندیشمندان در ایران و جهان را به همراه داشت و به احضار سفیر فرانسه و اعلام رسمی انتقاد ایران به پاریس و بسته شدن مرکز پژوهشهای فرانسوی در ایران انجامید.
این جدال در زمانی انجام شد که فرانسه بزرگداشت هشتمین سال حمله به دفاتر شارلو ابدو که به کشته شدن 12 نفر انجامید، را برگزار میکرد.
این نشریه امروز بعد از گذشت هشت سال از حمله مسلحانهای که دستان صهیونیستها در آن مشهود بود، در یک مکان مخفی و با مراقبت 24 ساعته پلیس منتشر میشود.
این در حالی است که این نشریه همچنان به تمسخر مقدسات اسلامی با تصاویر کاریکاتوری مبتذل ادامه میدهد.
شارلی ابدو در مخالفت با ارزشهایی که متولیان آن اعتقادی به این ارزشها ندارند، بارها تصاویر موهنی را در رابطه با حضرت محمد(ص) منتشر کرده است و این اقدامی است که مسلمانان و اندیشمندان غیر مسلمان، آن را تحریک و نفرتپراکنی دینی و نژادپرستی ارزیابی میکنند و طراحان حمله به دفاتر این نشریه در روز 7 ژانویه 2015 آن را بهانهای برای این حمله قرار دادند.
مطالب منتشر شده در این مجله برای بسیاری از مردم فرانسه هم تهوعآور است و منتقدان، آن را تحریکآمیز و حتی اسلام ستیزانه میدانند. همچنین این نشریه به بسیاری از پیروان دیگر ادیان از جمله کاتولیکها نیز اهانت کرده با تصاویر موهنی که در رابطه با پاپ، راهبه ها و حضرت عیسی(ع) و خداوند منتشر کرده است.
شماره آخر این نشریه که موجب خشم مسلمانان و آزادگان جهان شد و این در دکههای روزنامهفروشی فرانسه در روز چهارشنبه به وضوج دیده میشد، از کاریکاتوریستها خواست آثار خود را در رابطه با امام خامنهای و اغتشاشات اخیر به بهانه حجاب و درگذشت مهسا امینی ارسال کنند.
جلد این نشریه تلاش کرد به اعتراضاتی که به بهانه اعلام همبستگی با زنان به راه افتاد بپردازد اعتراضاتی که هم اکنون فرانسه شاهد نوع شدیدتر آن است.
برخی آثار اهانت به آیت الله خامنهای و برخی مسئولین ایران به شمار میرفت و بسیاری از آثار نیز به اعدام کسانی که در جریان ناآرامیها مرتکب قتل عمد شده بودند، پرداخته بود.
حسین امیر عبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران روز چهارشنبه تعهد کرد که پاسخی قاطع به انتشار این تصاویر موهن داده شود و در همین روز سفیر فرانسه احضار شد.
مرکز پژوهشهای مرتبط با وزارت خارجه فرانسه که در سال 1983 با ادغام هیئت باستان شناسی متعلق به اواخر قرن نوزدهم و مؤسسه مطالعات ایران افتتاح شده بود، بسته شد.
نشریه شارلی ابدو بارها موجب بروز مشکلات دیپلماتیک برای دولت فرانسه شده است. این در حالی است که دولت فرانسه این گونه وانمود میکند که هیچ ارتباطی با این نشریه نفرت پراکن و مشوق خشونت ندارد در حالی که بسیاری از فرانسویها دولت را به دلیل حمایت از اهانت به مقدسات به بهانه آزادی بیان ملامت میکنند.
فرانسه قوانین سختگیرانهای دارد که اظهارات تبعیضآمیز یا تحریک به خشونت علیه گروههای قومی یا مذهبی را جرم میداند، اما عمداً «کفرگویی» را تشویق میکند و هیچ محدودیتی برای آنچه میتوان درباره ادیان یا شخصیتهای مذهبی گفت - یا ترسیم کرد - قائل نیست. این تنفر ریشه در قرنهای گذشته علیه سلطه کلیسای کاتولیک دارد. امانوئل مکرون، رئیسجمهور فرانسه از آنچه که حق کاریکاتوریستها در کفرگویی نامیده میشود، دفاع کرده است امری که او را مسئول این اهانتها میکند.
نکته مهم این است که این نشریه با بیتوجهی با تروریسم برخورد میکند. فهم این نکته سخت است که چگونه فردی ـ نه فقط مسلمان ـ کاریکاتوری را از پیامبر(ص) به عنوان یک تروریسم ببیند و این تنها برای او جنبه سرگرمی داشته باشد و در برابر یک فرد انتحاری بدون در نظر گرفتن شخصیت وی، موضع نگیرد.
اما در مورد تناقض ادعایی در چنین برداشتهایی از پیامبر (ص) جنبه طنز آن چیست؟ در حالی که به مسلمانان این گونه نگاه میشود که از ابتدا تروریست به دنیا میآیند.
از همین نکته نتیجه گرفته میشود که اهانت اخیر تنها مربوط به یک مرجع دینی آقای خامنهای به عنوان یک رهبر نیست بلکه ، همه مسلمانان را در بر میگیرد و همه مسلمانان را هدف قرار داده است.
اهانت اروپاییها به حضرت محمد(ص) و مراجع دینی ریشهای فراتر از آزادی بیان دارد و هیچ ارتباطی به طنز و سرگرمی ندارد. با کمی دقت معلوم میشود که این اقدامات ریشه در قرون وسطی و تغییر مفاهیم خودپنداره مسیحیان در طول هزار سال دارد.
به عنوان مثال «توماس مستناک» مورخ جنگهای صلیبی میگوید: در نیمه قرن نهم زمانی که بلوک غرب خود را به عنوان مسیحی معرفی کرد، به مسلمانان به عنوان دشمنان مسیحیت نگاه کرد. حتی آن زمان به مسلمانان تنها به دید مجموعهای دیگر از بت پرستان نگریست و آنها را به طور کلی نادیده گرفت تا جایی که حتی فتح جنوب اندلس توسط مسلمانان آنها را در مقدمه ثبتهای تاریخی قرار نداد.
با گذشت زمان، مسیحیان اروپا، اسلام را تنها توطئهای شرارت بار علیه مسیحیت دیدند.
با نگاه به این تاریخ، عجیب نیست که مسیحیان قرون وسطی پیامبر(ص) را به عنوان یک بت، شیطان، ماهوند(به معنای پیامبر دروغین چنانچه در کتاب آیات شیطانی سلمان رشدی آمده است)، دجال و مسیح دجال تصور کنند. در چنین ظاهری از جنگهای صلیبی تا عصر اصلاحات، او را بهعنوان یک حیلهگر مذهبی میبینند و در کمدی الهی «دانته» شاعر ایتالیایی ، که در آن به دایره هشتم جهنم محصور شده است، به ابهام ادبی خود میرسد.
با ظهور عصر روشنگری، غرب به زبان سکولار شروع به حمله به پیامبر اکرم (ص) کرد، اما چنین تصاویری تغییری در نشان دادن ایشان به عنوان نقطه مقابل تمدن اروپایی به وجود نیاورد. او دیگر در ذهن اروپاییها ضد مسیحیت نیست بلکه خارج از دایره عقل و عقلانیت است. این همان دلیل به تصویر کشیدن پیامبر (ص) در کاریکاتورهایی که به امام سید علی خامنهای نیز رسیده، به عنوان یک تروریست و نه صرفا مسیح دجال است.
هر دو چهره با یک قدرت موقعیت اسلام و مسلمانان به عنوان دشمنان طبیعی اروپا را به چالش میکشند. این همان دلیل تقلیل کاریکاتورها به موضوعی صرف آزادی بیان است تا تبار تاریخی و ایدئولوژیک آن را پنهان کنند و تصویر مهندسان تروریست آن را بپوشانند. کسانی که برای آنها مسجل شده است که در کشاندن ایران به باتلاق آشوبی که اکنون خود فرانسه در آن گرفتار شده، شکست خوردهاند.