تاریخچه ورود اسلام به الجزایر

از سال 644 تا 656، اولین قبیله بربر الجزایری که به اسلام گروید، "سلالة المغراویون" بودند. به نوشته ابن خلدون، مورخ قرون وسطی، "اوزمار بن سکلب" رهبر مغراویون به درخواست عثمان بن عفان، خلیفه سوم، اسلام آورد. مغراویون نیز با بازگشت رهبر خود، دسته جمعی، به دین مبین اسلام گرویدند.
به سال 665، حکومت بنی امیه اولین حمله خود به مغرب را آغاز کرد. سال 683، فتوحات عقبة ابن نافع آغاز گردید. اگر چه مقاومت های بیزانسی ها اندکی مانع آنها شد، اما بربرها کوتاه نیامدند. از سوی دیگر، این مغراویون بودند که از ابتدای جنگ به بنی امیه پیوستند.
اتحاد سیاسی و اداری بربرهای شرق و مرکز، آنان که در کوهستان های اوراس زندگی می کردند، به شکل گسترده ای توسط کسیلة، حاصل گردیده بود. جنگ بین کسیلة و عقبة ابن نافع، جنگ دیگری را در پی داشت. با مرگ کسیلة به سال 688، دیهیا، عنان مقاومت را به دست گرفت.
بین سال های 688 تا 708، دیهیا به ایجاد اتحاد بین تعداد زیادی از قبایل شمال شرقی آفریقا و جنوب مبادرت ورزید. وی موفق شد که به لطف پشتیبانی سوارکاران افرانیون و دیگر هم پیمانانش، دو مرتبه لشکر بنی امیه را مغلوب سازد. وی پنج سال را بر سرتاسر آفریقیه حکمرانی نمود. دیهیا در جنگ آخر مقابل بنی امیه شکست خورد.
حسان بن نعمان، فرمانده لشکریان بنی امیه، از قبایل مختلفی که به دیهیا دست اتحاد داده بودند، خواست که به لشکر بنی امیه بپیوندند. با گذر زمان، موسی بن نصیر دیگر فرمانده بنی امیه، یکی از غلامان آزاد شده خود به نام طارق بن زیاد را به عنوان والی طنجه منصوب نمود.
سال 708، بنی امیه همچنان الجزایر را در دست داشتند و دوره ماقبل اسلام در این کشور پایان یافت. همچنان که زبان های لاتین و پونیک (فینیقی) از یادها می رفتند، الجزایررفته رفته به اسلام پیوست. پس از فتح الجزایر توسط مسلمانان، اندک اندک زبان عربی در میان شهرنشینان جایگاه خود را به دست آورد. زبان های بربری، فینیقی، لاتین، فرانسه، اسپانیولی و ترکی نوعی آمیختگی زبانشناختی را به وجود آورده که نتیجه آن یک زبان عربی الجزایری بسیار نامتجانس می باشد؛ زبانی که در مناطق مختلف الجزایر شکل های متفاوتی را به خود گرفته و تا امروز نیز به همین شکل ادامه داشته است.
* تاریخ های مذکور همه به میلادی می باشند

منبع: اینترنت