مذاکره عمان؛ دوراهی عزت و اقتدار یا رویایی نظامی و تداوم مذاکرات غیرمستقیم؟

به گزارش خبرنگار حوزه استان‌های خبرگزاری تقریب، شنبه ۲۳ فروردین ۱۴۰۴، مذاکراتی حساس و سرنوشت‌ساز میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا در عمان آغاز می‌شود.

این مذاکرات به‌دنبال اصرارهای مکرر دونالد ترامپ بر دستیابی به توافقی جدید با ایران شکل گرفته، اما در عین حال، رفتارهای خصمانه او علیه ایران، از جمله افزایش تجهیزات و منابع نظامی در منطقه، نشان‌دهنده یک سیاست عوام‌فریبانه و زورگویی یک‌جانبه است.

آیا این مذاکرات می‌تواند فرصتی بی‌نظیر برای بازگشت به دیپلماسی و تعامل مجدد میان دو کشور، به‌ویژه ایران، باشد؟ این دور از مذاکرات غیرمستقیم، به‌عنوان یک گام راهبردی از سوی ایران، نمایانگر اراده قوی کشور برای حفظ عزت نفس و اقتدار ملی در شرایط بحرانی کنونی است.

در حالی که ترامپ به‌طور مکرر ادعا می‌کند که توافق حاصل‌شده حتی فراتر از برجام خواهد بود، واقعیت این است که اعتماد به سخنان او برای بسیاری از تحلیلگران داخلی و بین‌المللی دشوار به نظر می‌رسد.

تجارب گذشته، از جمله خروج یک‌جانبه آمریکا از برجام و بدعهدی‌های مکرر این کشور، نشان داده‌اند که سیاست‌های آمریکا تحت رهبری ترامپ غالباً غیرقابل پیش‌بینی و متناقض بوده‌اند و این عدم ثبات، نگرانی‌ها را در خصوص عواقب هرگونه توافق احتمالی افزایش می‌دهد.

نقش اسرائیل در این مذاکرات نیز غیرقابل انکار است، نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، با نگرانی‌های عمیق نسبت به توان هسته‌ای و موشکی ایران، به‌دنبال توافقی است که بتواند توان هسته‌ای ایران را محدود کند و قدرت موشکی آن را کاهش دهد.

این موضوع به‌وضوح می‌تواند به معنای باز کردن در برای قلدری‌های بیشتر باشد و هیچ عقل سلیمی نمی‌تواند چنین توافقی را بدون تضمین‌های کافی بپذیرد.

دولت ایران هم‌اکنون با چالشی بزرگ مواجه است از یک سو باید رضایت مردمی را جلب کند که تحت فشار اقتصادی شدید قرار دارند و از سوی دیگر باید اقتدار ملی خود را حفظ نماید.

شعار سال مبنی بر "سرمایه‌گذاری برای تولید" نیازمند اقداماتی جدی و مؤثر است تا اقتصاد کشور را تقویت کند و به مردم امید بخشد و تیم مذاکره‌کننده ایرانی، به رهبری عباس عراقچی، باید با دقت و هوشمندی عمل کند تا بتواند توافقی جامع و پایدار رقم بزند.

یکی از نکات کلیدی که احتمالاً در میز مذاکرات مورد بحث قرار خواهد گرفت، موضوع رفع تحریم‌هاست و ایران ممکن است خواستار کاهش یا لغو تحریم‌های اقتصادی باشد که منجر به تضعیف اقتصاد کشور شده‌اند.

اما در عین حال، باید توجه داشت که هرگونه توافق باید تضمین‌هایی برای حفظ حقوق هسته‌ای ایران داشته باشد و به‌هیچ‌وجه نباید منجر به تضعیف توان دفاعی کشور شود.

با وجود تهدیدهای مکرر ترامپ مبنی بر نابودی برنامه هسته‌ای ایران، سوال اساسی اینجاست: آیا این مذاکرات به توافق خواهد انجامید یا باید شاهد رویارویی نظامی باشیم؟

پایگاه‌های آمریکایی در منطقه نیز در معرض خطر قرار دارند و هر تصمیمی که اتخاذ شود می‌تواند عواقب جدی برای آینده منطقه و جهان داشته باشد و عدم توافق در این مذاکرات می‌تواند منجر به تشدید تنش‌ها و افزایش احتمال درگیری نظامی شود.

از سوی دیگر، ادامه مذاکرات بدون نتیجه ملموس نیز می‌تواند به بی‌اعتمادی بیشتر میان دو کشور دامن بزند.

بنابراین، هر قلمی که بر روی کاغذ نوشته شود می‌تواند سرنوشت میلیون‌ها نفر را تغییر دهد و آینده‌ای نامعلوم را برای منطقه رقم بزند.

در نهایت، اتاق فکر اصلی شاید در جایی دیگر باشد، اما خط‌شکنی در عمان صورت می‌گیرد و امید است که این مذاکرات بتوانند راه‌حلی پایدار برای مشکلات موجود پیدا کنند و آینده‌ای روشن‌تر برای مردم شریف ایران رقم بزنند.

تنها زمان خواهد گفت که آیا این مسیر به سوی عزت و اقتدار ملی خواهد انجامید یا ما را به ورطه‌ای عمیق‌تر از تنش‌ها و بحران‌ها خواهد کشاند.

انتهای پیام/